Το Τμήμα έχει ως σκοπό την εκπαίδευση Μηχανολόγων Μηχανικών που θα μπορούν να ασχοληθούν με τη μελέτη, το σχεδιασμό και την κατασκευή πλωτών μέσων, την τεχνολογία θαλασσών, τη μελέτη μηχανολογικών εγκαταστάσεων και τη ναυτιλιακή οικονομία.
Σύμφωνα με το σύστημα σπουδών του ΕΜΠ, η φοίτηση στη Σχολή Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών διαρκεί πέντε (5) ακαδημαϊκά έτη. Κάθε ακαδημαϊκό έτος χωρίζεται σε δύο εξάμηνα: το Χειμερινό (Σεπτέμβριος-Ιανουάριος) και το Εαρινό (Φεβρουάριος-Ιούνιος). Από τα δέκα (10) εξάμηνα σπουδών, τα εννέα (9) πρώτα είναι αφιερωμένα στην παρακολούθηση μαθημάτων και στην εκπόνηση εργαστηριακών ασκήσεων και επαγγελματικών θεμάτων, ενώ το 10ο εξάμηνο αφιερώνεται αποκλειστικά στην εκπόνηση της Διπλωματικής Εργασίας
Οι απόφοιτοι αποκτούν Δίπλωμα Ναυπηγού-Μηχανολόγου Μηχανικού και εγγραφόμενοι στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (Τ.Ε.Ε.), λαμβάνουν άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Οι πτυχιούχοι μπορούν να καλύψουν θέσεις εργασίας σε τομείς ανάλογους με τις σπουδές και την εξειδίκευση τους. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι μπορούν να απασχοληθούν στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα: σε υπηρεσίες των Υπουργείων Εμπ. Ναυτιλίας, Εθνικής Άμυνας(Πολεμικό Ναυτικό), Μεταφορών, σε οργανισμούς λιμένων και ναυπηγεία, στον Ελληνικό Νηογνώμονα, σε ερευνητικά ινστιτούτα, σε τράπεζες, σε ασφαλιστικές εταιρείες, ως σύμβουλοι ή εμπειρογνώμονες σε ναυτιλιακά γραφεία, ως μελετητές, ως επιβλέποντες, ή ως πραγματογνώμονες σε ναυπηγικά γραφεία, ναυτιλιακές επιχειρήσεις, ως μηχανικοί πλοίων, αρχιμηχανικοί, επιβλέποντες νέων κατασκευών ή επισκευών, ως νηογνώμονες, σε μηχανολογικά γραφεία, ως μελετητές επιβλέποντες, ως καθηγητές, ακολουθώντας ακαδημαϊκή σταδιοδρομία σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Οι πτυχιούχοι έχουν το δικαίωμα να υπογράφουν μελέτες κατασκευής πλωτών έργων, ορισμένου μεγέθους και χωρητικότητας, εγκαταστάσεις ναυπηγείων και ναυπηγικές εργασίες. Ο Ναυπηγός-Μηχανολόγος αν θελήσει να ασχοληθεί με μελέτες ή εργοληψίες, θα πρέπει να αποκτήσει μελετητικό & εργολαβικό πτυχίο, όπως όλοι οι μηχανικοί.
(υποχρεωτικό, 1ο εξάμηνο)
Βασικές έννοιες και ορισμοί. Αρχές της Μηχανικής. Στοιχεία διανυσματικού λογισμού. Αναγωγή συστημάτων δυνάμεων. Κεντρικός άξονας. Παράλληλες δυνάμεις. Κέντρο βάρους. Ισορροπία στερεού σώματος. Στερεοστατικές εξισώσεις. Υπολογισμός αντιδράσεων στήριξης και δυνάμεων εσωτερικών συνδέσμων. Φορείς και μόρφωση αυτών. Υπολογισμός ισοστατικών δικτυωμάτων. Εύκαμπτοι φορείς. Τριβή. Ολόσωμοι ισοστατικοί φορείς. Φορτία διατομής και διαγράμματα. Αρχή δυνατών έργων. Ευστάθεια ισορροπίας στερεού.Ο χώρος Rn. Τοπολογία
ενός μετρικού χώρου. Συστήματα
συντεταγμένων (πολικές, σφαιρικές κυλινδρικές). Όριο και συνέχεια συναρτήσεων πολλών μεταβλητών.
Βασικά θεωρήματα. Διαφορικός λογισμός συναρτήσεων πολλών
μεταβλητών. Θεώρημα πεπλεγμένων
συναρτήσεων και θεώρημα αντίστροφης απεικόνισης. Ακρότατα συναρτήσεων πολλών μεταβλητών.
Ακρότατα υπό συνθήκη. Στοιχεία
διαφορικής γεωμετρίας. Καμπυλόγραμμες
συντεταγμένες. Ολοκληρωτικός λογισμός
συναρτήσεων πολλών μεταβλητών. Διπλά,
τριπλά ολοκληρώματα. Εφαρμογές.
Επικαμπύλια ολοκληρώματα. Εφαρμογές. Επιφανειακά ολοκληρώματα.. Εφαρμογές. Θεωρήματα Green, Gauss, Stokes. Διανυσματική ανάλυση (απόκλιση και περιστροφή
διανυσματικού πεδίου, ολοκληρωτικοί τύποι, ειδικά διανυσματικά πεδία). Εφαρμογές
στη μηχανική του συνεχούς μέσου.
Διδάσκων: Β. Ζήσης
Εισαγωγή στο συνεχές μέσο και ανάλυση παραμορφώσιμου στερεού.
Τάση. Ορθή και διατμητική. Τοπική ισορροπία δυνάμεων. Μετασχηματισμοί του πίνακα
των τάσεων. Κύριες τάσεις και άξονες αυτών. Επίπεδη εντατική κατάσταση. Κύκλος
Mohr. Λεπτόστοιχα δοχεία πίεσης. Μετατοπίσεις. Παραμορφώσεις. Κινηματική ανάλυση.
Επίπεδη παραμορφωσιακή κατάσταση. Συμβιβαστό. Σχέσεις τάσεων παραμορφώσεων.
Γραμμική ελαστικότητα. Νόμος Hooke. Επίδραση θερμοκρασίας. Θερμικές τάσεις.
Ανισότροπα υλικά. Κριτήρια αστοχίας. Θραύση. Ερπυσμός. Κόπωση. Υπολογισμός υπερστατικών
κατασκευών με συμβιβαστές μετατοπίσεις. Τεχνική θεωρία στρέψης κυκλικών διατομών.
Ελαστική τελείως πλαστική άτρακτος.
Διδάσκων: Κ. Στασινάκης
Ηλεκτρικό φορτίο. Νόμος του Coulomb. Ηλεκτροστατικό πεδίο.
Νόμος του Gauss. Ηλεκτρικό δυναμικό. Εξισώσεις Poisson και Laplace. Ηλεκτροστατική
ενέργεια. Αγωγοί. Διηλεκτρικά. Πόλωση. Χωρητικότητα, πυκνωτές. Κινούμενα φορτία,
ηλεκτρικό ρεύμα, νόμος του Ohm. Πεδία κινούμενων φορτίων. Μαγνητικό πεδίο. Δύναμη
Lorentz. Νόμοι του Ampere και των Biot-Savart. Επαγωγή. Νόμος του Faraday. Κυκλώματα
εναλλασσόμενων ρευμάτων. Ρεύμα μετατόπισης και εξισώσεις του Maxwell. Ηλεκτρομαγνητικά
κύματα.
Διδάσκων: Γ. Τσιπολίτης
Σειρές Fourier. Προβλήματα Sturm-Liouville. Μη ομογενή συνοριακά προβλήματα.
Διδάσκοντες: Δ. Τζανετής, Ν. Χονδρός
Εισαγωγή. Βασική Βιβλιογραφία. Προμελέτη Πλοίου. Γενικά περί
Μελέτης Πλοίου: στόχοι προμελέτης πλοίου, απαιτήσεις πλοιοκτήτη - προδιαγραφές
σχεδίασης, μέθοδοι προμελέτης πλοίου, φάσεις μελέτης πλοίου. Μεθοδολογίες προκαταρκτικής
επιλογής κυρίων διαστάσεων και λοιπών στοιχείων: προεκτίμηση εκτοπίσματος, προκαταρκτική
επιλογή κυρίων διαστάσεων και συντελεστών μορφής, προεκτίμηση ισχύος πρόωσης,
προϋπολογισμοί ομάδων βαρών πλοίου, βελτιωμένες μέθοδοι υπολογισμού εκτοπίσματος
και ομάδων βαρών (μέθοδος συσχετισμού ομοίων πλοίων - μέθοδος Normand - εξίσωση
εκτοπίσματος). Έλεγχος εκτοπίσματος. Έλεγχος χωρητικότητας κυτών - κανονισμοί
καταμέτρησης πλοίων. Έλεγχος κανονισμών Γραμμής Φόρτωσης - Ύψος Εξάλων. Έλεγχος
ευστάθειας και διαγωγής: βασικοί κανόνες, κανονισμοί ασφαλείας SOLAS, κανονισμοί
μεταφοράς σιτηρών. Κινητήριος εγκατάσταση και προωστήρια μέσα. Προκαταρκτική
εκτίμηση κόστους κατασκευής.
Ασκήσεις - Υποδείγματα
1. Εφαρμογή Κανονισμού Γραμμής Φόρτωσης
2. Εφαρμογή Κανονισμών Ευστάθειας SOLAS
3. Εφαρμογή Κανονισμών Καταμέτρησης
4. Παραδείγματα Μεθοδολογίας Προμελέτης Πλοίου
Βιβλίο: «Μεθοδολογία Προμελέτης Πλοίου, τόμος Α και Β», Α. Παπανικολάου, εκδόσεις
ΣΥΜΕΩΝ, Αθήναι, 1989.
Βοηθήματα: «Μελέτη και Εξοπλισμός Πλοίου Ι - Συλλογή Βοηθημάτων», Α. Παπανικολάου,
Κ. Αναστασόπουλος, εκδόσεις ΕΜΠ, 2η ανανεωμένη έκδοση, Αθήναι, 2002.
«Σεμινάρια επί των Κανονισμών Ασφαλείας Πλοίων», Α. Παπανικολάου, Κ. Αναστασόπουλος,
εκδόσεις ΕΜΠ, Αθήναι, 1992.
Διδάσκοντες: Α. Παπανικολάου, Κ. Αναστασόπουλος
Επιλογή κυρίων διαστάσεων και συντελεστών μορφής. Προκαταρκτική
προσέγγιση ισχύος πρόωσης και επιλογή προωστηρίου εγκατάστασης. Προϋπολογισμός
βάρους πλήρως εξοπλισμένου αλλά άφορτου πλοίου. Προκαταρκτικός έλεγχος κανονισμών
ασφαλείας με έμφαση στην ευστάθεια. Προϋπολογισμός μεταφορικής ικανότητας και
έλεγχος κανονισμού γραμμής φόρτωσης. Ανάπτυξη σχεδίου ναυπηγικών γραμμών και
προκαταρκτικού σχεδίου γενικής διάταξης. Υπολογισμοί υδροστατικής ευστάθειας,
χάραξη υδροστατικού διαγράμματος, καμπυλών ευστάθειας και κατακλυσίμων μηκών.
Εφαρμογή κανονισμού καταμέτρησης. Υπολογισμός αντίστασης, επιλογή και σχεδίαση
έλικας και πηδαλίου. Υπολογισμοί στοιχείων αντοχής Μέσης Τομής με βάση τους
κανονισμούς του προδιαγραφόμενού Νηογνώμονα και ανάπτυξη κατασκευαστικού σχεδίου
Μέσης Τομής. Σχεδίαση διαγραμμάτων διατμητικών δυνάμεων και καμπτικών ροπών
σε ήρεμο νερό και σε κυματισμούς. Προϋπολογισμός κόστους κατασκευής.
Διδάσκοντες: Γ. Ζαραφωνίτης, Κ. Αναστασόπουλος, Γ.Γάνος
Σύντομη μικροοικονομική ανασκόπηση. Στοιχεία θεωρίας παραγωγής
και κατανάλωσης. Κριτήρια αξιολόγησης επενδύσεων. Η ναυλαγορά charter. Η έννοια
του τέλειου ανταγωνισμού. Είδη ναύλων και συμβολαίων. Η ναυλαγορά δεξαμενοπλοίων.
Διαμόρφωση στιγμιαίου ναύλου. Δομή αγοράς. Θεσμική δομή. Χρονοναυλώσεις. Η ναυλαγορά
ξηρού φορτίου. Δίκτυο διανομής πετρελαίου. Σύνδεση ναύλων και τιμών πετρελαίου.
Η ναυλαγορά liner. Το σύστημα των κοινοπραξιών. Δομή κόστους. Μονοπωλιακή διαμόρφωση
ναυλών. Θεσμική δομή. Εσωτερικός ανταγωνισμός. Κατανομή του μεταφορικού κόστους.
Συνδυασμένες μεταφορές. Μεταφορές εμπορευματοκιβωτίων. Τα λιμάνια ως κόμβοι
μεταφόρτωσης. Στοιχεία θεωρίας διεθνούς εμπορίου.
Διδάσκων: Χ. Ψαραύτης
Εισαγωγή στα δίκτυα σωληνώσεων πλοίου. Τεχνικοί υπολογισμοί
σωληνώσεων: υπολογισμός εσωτερικής διαμέτρου και εκλογή τυποποιημένης διαμέτρου,
πάχος τοιχώματος, πίεση υδραυλικής δοκιμής, υπολογισμός των απωλειών πιέσεως,
μόνωση σωληνώσεων. Υλικά σωληνώσεων: ηλεκτροχημική διάβρωση, ιδιότητες και εφαρμογές
των διαφόρων υλικών. Περιγραφή δικτύων πλοίων: πεπιεσμένου αέρα, μεταγγίσεως
πετρελαίου Diesel, καθαρισμού και τροφοδοτήσεως πετρελαίου Diesel (καυσίμου),
λαδιού λιπάνσεως, γλυκού νερού ψύξεως, ατμού βοηθητικού λέβητα, κύριο δίκτυο
ατμού, κύτους, πυρκαϊάς, έρματος, κυκλοφορίας θάλασσας, γλυκού νερού, εξαεριστικά,
υπερχειλήσεις, μετρητικά, φορτίου. Πλύση δεξαμενής με αργό πετρέλαιο (COW),
Συστήματα αδρανούς αερίου (IGS), Ψύξη, Ψυγεία, Κλιματισμός. Πυροσβεστικά μέσα
πλοίων. Υδραυλικά συστήματα υψηλής πιέσεως: εισαγωγή, πλεονεκτήματα, μειονεκτήματα,
ταξινόμηση, σύμβολα, είδη υδραυλικών συστημάτων. Ροπή στρέψεως, παροχή και βαθμοί
αποδόσεως. Μελέτη και σχεδίαση υδραυλικών κυκλωμάτων υψηλής πιέσεως. Βοηθητικά
Μηχανήματα Πλοίου: μηχανήματα καταστρώματος, μηχανήματα ελιγμών και ελέγχου
διαγωγής.
Διδάσκων: Λ. Καϊκτσής
Eισαγωγή στην Ναυτική Μηχανολογία Απαιτήσεις συστήματος προώσεως,
Περιορισμοί. Διατάξεις μηχανών. Βασικές αρχές πρόωσης, χαρακτηριστικές αντιστάσεως.Χαρακτηριστικές
διαφόρων κινητήρων προώσεως (Ατμοστρόβιλοι, αεριοστρόβιλοι,Diesel, Ηλεκτρική
πρόωση).Συνεργασία έλικας και κινητήρα. Αναπόδιση.Ναυτικοί κινητήρες Diesel,
βασικά χαρακτηριστικά μεγέθη. Βοηθητικά συστήματα.Πεδίο Ρυθμίσεως Λειτουργίας
Μηχανής και Διάγραμμα φόρτισης. Μελέτη προωστήριας εγκατάστασης. Επιλογή κύριας
μηχανής. Θερμικός Ισολογισμός, Ανάκτηση Θερμότητας. Τεχνοοικονομική μελέτη εγκατάστασης.
Υπολογισμός κατανάλωσης καυσίμου και λιπαντικού. Αξιοπιστία. Αξονικό σύστημα,
μειωτήρες.Δυναμική κινητήρων Diesel. Ταλαντώσεις στρέψεως. Ελαστική έδραση μηχανών.
Διδάσκοντες: Ν. Κυρτάτος, Ι. Γεωργίου
Ναυπηγικά υλικά (χάλυβες, κράματα αλουμινίου, κράματα τιτανίου,
σύνθετα υλικά). Ψαθυρή θραύση (φαινομενολογία, αρχές γραμμικής ελαστικής θραυστομηχανικής,
μέθοδοι αποφυγής ψαθυρής θραύσης). Κόπωση (φαινομενολογία, μέθοδοι υπολογισμού
βασιζόμενες σε κυκλικές τάσεις και κυκλικές παραμορφώσεις, εφαρμογή γραμμικής
ελαστικής θραυστομηχανικής στην κόπωση, εφαρμογές στη ναυπηγική). Σχάση κατά
φυλλώσεις. Στοιχεία θεωρίας και τεχνολογίας συγκολλήσεων (περιγραφή βασικότερων
μεθόδων συγκόλλησης, σφάλματα συγκολλήσεων, μέθοδοι μη καταστρεπτικού ελέγχου
συγκολλήσεων, υπολογισμός συγκολλήσεων). Προγραμματισμός και έλεγχος παραγωγής
ναυπηγείου.Λογιστικές ασκήσεις για το σπίτι: Τρεις σειρές λογιστικών ασκήσεων
για επίλυση στο σπίτι. Εργαστήριο: Δύο εργαστηριακές ασκήσεις, με παράδοση τεχνικής
έκθεσης.
Διδάσκοντες: Β. Παπάζογλου, Ν. Τσούβαλης
Εισαγωγή. Βασική Βιβλιογραφία. Ναυπηγικά Σχέδια - Ναυπηγικές
Γραμμές - Γενική Διάταξη. Χώροι Φορτίου, Ψυκτικοί Χώροι, Δεξαμενές, Μηχανοστάσιο,
Ενδιαίτηση. Διαρρύθμιση Χώρων Ενδιαίτησης, Οδοί Επικοινωνίας. Φορτοεκφορτωτικά
Μέσα και Συστήματα Αγκυροβολίας. Ανεπτυγμένα Συστήματα Φορτοεκφόρτωσης και Μεταφορών
- Μελέτη Πλοίων μεταφοράς τυποποιημένων Εμπορευματοκιβωτίων - Containerships
- SEABEE – LASH. Κανονισμοί Πυρασφάλειας. Κανονισμοί Σωστικών Μέσων. Μελέτη
Πλοίων μεταφοράς χύδην φορτίου. Κανονισμοί MARPOL και OPA 90 - Μελέτη Δεξαμενοπλοίων.
Κανονισμοί SOLAS - Μελέτη Ε/Γ-Ο/Γ πλοίων.
Διδάσκοντες: Α. Δ. Παπανικολάου, Κ. Σπύρου, Κ. Αναστασόπουλος
Εισαγωγή στη μελέτη της μεταλλικής κατασκευής του πλοίου. Κάμψη
και λυγισμός πρισματικών φορέων. Υστέρηση διάτμησης. Η έννοια του ισοδύναμου
πλάτους ελάσματος σε κάμψη. Ορθογώνια ελάσματα υπό καμπτικές φορτίσεις. Λυγισμός
ορθογώνιων ελασμάτων. Συμπεριφορά ενισχυμένων ελασμάτων υπό θλιπτικές φορτίσεις.
Η μεταλλική κατασκευή διαφόρων σύγχρονων τύπων εμπορικών πλοίων. Οι περιοχές
της μεταλλικής κατασκευής του σύγχρονου εμπορικού πλοίου. Σχεδιασμός εγκάρσιων
φρακτών. Σχεδιασμός της μεταλλικής κατασκευής του πλοίου από βασικές αρχές της
μηχανικής. Στοιχεία θεωρίας κυλινδρικών κελυφών. Εφαρμογή στο σχεδιασμό του
υποβρυχίου. Στοιχεία αξιοπιστίας ναυπηγικών κατασκευών.
Διδάσκων: Π. Καρύδης
Αριθμητικός υπολογισμός της αντίστασης πλοίων με ή χωρίς ελεύθερη επιφάνεια. Η θεωρία του δίσκου ορμής και η εφαρμογή της σε προβλήματα αυτοπρόωσης. Μελέτες υδροδυναμικού σχεδιασμού ογκωδών πλοίων. Μελέτες υδροδυναμικού σχεδιασμού σε σύγχρονα διπλέλικα επιβατηγά–οχηματαγωγά. Υδροδυναμικοί υπολογισμοί αντίστασης και πρόωσης παραδοσιακών σκαφών. Μελέτη του πεδίου ροής και επιδράσεις παρελκομένων σε ιστιοπλοϊκά. Επιδράσεις μορφής στα χαρακτηριστικά αντίστασης και αυτοπρόωσης υποβρυχίων. Σύγχρονα συστήματα πρόωσης (συμβατικές έλικες, έλικες σε δακτύλιο, τύποι δακτυλίων, έλικες αντιθέτου περιστροφής, έλικες με υπερκάλυψη, έλικες ρυθμιζόμενου βήματος, κυκλοειδείς έλικες). Μαγνητοϋδροδυναμική πρόωση. Λοιπά συστήματα πρόωσης. Πρόωση με αντίδραση (Water Jet propulsion). Σύγχονα μη συμβατικά συστήματα πρόωσης μηχανισμοί απωλειών και εξοικονόμηση ενέργειας. Αναλυτική περιγραφή της γεωμετρίας της έλικας και επιλογή των γεωμετρικών χαρακτηριστικών της. Εκτίμηση της μέσης τιμής και της ακτινικής κατανομής του ομόρρου (περίπτωση αναλυτικής σχεδίασης). Διορθώσεις κλίμακας της κατανομής του ομόρρου. Κριτήρια αποδοχής ποιότητας ομόρρου. Η σπηλαίωση της έλικας. Σχέση της γεωμετρίας με τη σπηλαίωση. Παράπλευρα αποτελέσματα της σπηλαίωσης. Συστήματα πρόωσης για υψηλές ταχύτητες (μερικώς σπηλαιούμενες και υπερσπηλαιούμενες έλικες, αναβαπτιζόμενες έλικες). Θεωρία φέρουσας γραμμής για πτερύγιο, έλικα και για συστήματα πρόωσης (πχ έλικες αντιθέτου περιστροφής). Θεωρία φέρουσας επιφάνειας για πτερύγια και για έλικες. Εισαγωγή στις μεθόδους συνοριακών στοιχείων. Αναλυτική σχεδίαση της έλικας. Αλληλεπίδραση έλικας-πλοίου. Μη μόνιμα φαινόμενα στη λειτουργία της έλικας.
Διδάσκων: Γ. Πολίτης
Είδη συστημάτων αγκύρωσης. Μόνιμες και προσωρινές αγκυρώσεις. Περιγραφή των στοιχείων που συνθέτουν ένα σύστημα αγκύρωσης (κλάδοι αγκύρωσης, άγκυρες, υλικά). Στατική ανάλυση συστημάτων αγκύρωσης απλών και πολλαπλών κλάδων (εξίσωση μη ελαστικής και ελαστικής αλυσοειδούς, ενδιάμεσοι πλωτήρες, διαφορετικά υλικά). Σχεδίαση συστημάτων αγκύρωσης απλών και πολλαπλών κλάδων (φορτίσεις σχεδιασμού από άνεμο, ρεύματα και κύματα στη πλωτή κατασκευή, προκαταρκτική επιλογή γεωμετρικών και αδρανειακών χαρακτηριστικών των κλάδων αγκύρωσης, προσδιορισμός της ακαμψίας του συστήματος αγκύρωσης, αποκρίσεις της αγκυρωμένης κατασκευής, κατασκευή της χαρακτηριστικής καμπύλης εξωτερικής φόρτισης-μετατόπισης, έλεγχοι επάρκειας). Κανονισμοί σχεδίασης συστημάτων αγκύρωσης σύμφωνα με νηογνώμονες και άλλους οργανισμούς.Ασκήσεις για εξάσκηση των σπουδαστών: Δίνονται τρεις ασκήσεις προς επίλυση με προσδιορισμένη την ημερομηνία παράδοσης, οι οποίες σχετίζονται με την ανάλυση και τη σχεδίαση απλών και πολλαπλών συστημάτων αγκύρωσης. Σημειώσεις: «Ανάλυση και Σχεδίαση Συστημάτων Αγκύρωσης», Σ. Μαυράκου, Ι. Χατζηγεωργίου, Πανεπιστημιακές Παραδόσεις, Ε.Μ.Π., Αθήνα, 2002.
Διδάσκοντες: Σ. Μαυράκος, Ι. Χατζηγεωργίου
Υπολογισμοί απαιτήσεων και κατανομή βασικών χώρων λειτουργίας – ανάπτυξη ολοκληρωμένου σχεδίου Γενικής Διάταξης (απλοποιημένο μηχανοστάσιο) – χάραξη καμπυλών κυβισμού. Σύνταξη φυλλαδίου Eυστάθειας και Διαγωγής. Εφαρμογή απαιτήσεων κανονισμών ευστάθειας κατόπιν βλάβης (SOLAS 90+ η πιθανοθεωρητική προσέγγιση Α.265, επιλογή). Υπολογισμός κατασκευαστικών στοιχείων (με βάση τους κανονισμούς του προδιαγραφόμενου Νηογνώμονα) και ανάπτυξη κατασκευαστικού σχεδίου διαμήκων τομών και καταστρωμάτων. Υπολογισμός στοιχείων αντοχής Μέσης Τομής με βασικές αρχές της μηχανικής. Λεπτομερής μελέτη και σχεδίαση υπό επιλογή κατασκευαστικού στοιχείου του πλοίου με βάση τους κανονισμούς του Νηογνώμονα. Μελέτη πυρασφάλειας η σωστικών μέσων η MARPOL (επιλογή). Σύνταξη Τεχνικής Προδιαγραφής και Συμβολαίου Ναυπήγησης. Σύνταξη μελέτης προγραμματισμού παραγωγής τμήματος της μεταλλικής κατασκευής του πλοίου. Οικονομοτεχνική ανάλυση επένδυσης.
Διδάσκοντες: Γ. Ζαραφωνίτης, Κ. Αναστασόπουλος
Εισαγωγή στις ελικτικές ικανότητες πλοίων. Εξισώσεις κίνησης. Υδροδυναμικές παράγωγοι. Μελέτη και ευστάθεια της κίνησης στο οριζόντιο επίπεδο. Εξίσωση Nomoto. Δοκιμές πηδαλιουχίας. Απαιτήσεις διεθνών κανονισμών. Πειραματική εκτίμηση των συντελεστών Κ και Τ της εξίσωσης Nomoto. Προσομοίωση των ελικτικών ικανοτήτων πλοίων στον Η/Υ. Εργαστηριακή άσκηση εκτέλεσης ελιγμών σε λιμάνι με τη βοήθεια ρυμουλκών και πρωραίων εγκαρσίων ελίκων. Η έννοια της ελεγξιμότητας των πλοίων. Ιδιαίτερες απαιτήσεις ελικτικών χαρακτηριστικών και δυναμικής ευστάθειας ανά τύπο πλοίου. Βασικά χαρακτηριστικά κυρίων ελιγμών. Ανάπτυξη εγκάρσιας κλίσης στη διάρκεια στροφής. Δυναμική αστάθεια λόγω μη γραμμικής συμπεριφοράς. Το επιστημονικό υπόβαθρο των διεθνών προτύπων ελικτικής συμπεριφοράς. Σχεδίαση και λειτουργία για δυναμική ευστάθεια και ελικτικότητα. Επίδραση της μορφής της γάστρας στην ελικτικότητα. Συνήθεις και μη συμβατικοί τύποι πηδαλίου. Διατήρηση πορείας με ενεργητική πηδαλιούχηση. Δυναμική ευστάθεια και ελικτικότητα σε περιορισμένα νερά. Ελεγχος πορείας πλοίων σε κύματα και ανέμους. Ανάλυση στροφής σε χαμηλή ταχύτητα με πρωραίους ωθητήρες.
Διδάσκοντες: Κ. Σπύρου, Γ. Γρηγορόπουλος,
Μεθοδολογία λήψης αποφάσεων υπό συνθήκες αβεβαιότητας. Εφαρμογές στις θαλάσσιες μεταφορές. Ακτοπλοϊκές μεταφορές. Ανάλυση Ελληνικού ακτοπλοϊκού συστήματος. Ο Κανονισμός της ΕΕ για τις θαλάσσιες ενδομεταφορές (cabotage). Ναυτιλία μικρών αποστάσεων (shortsea shipping). Ανταγωνισμός με άλλα μεταφορικά μέσα. Ανταγωνιστικότητα λιμένων. Προηγμένα συστήματα συνδυασμένων μεταφορών. Ρόλος προηγμένων τεχνολογιών. Θεσμικά θέματα στην Ελλάδα και την ΕΕ. Ειδικές μελέτες (case studies) θαλάσσιων μεταφορών.
Διδάσκων: Χ. Ψαραύτης
Κατασκευή Ναυτικών Κινητήρων Diesel. Βραδύστροφοι, Μεσόστροφοι, Σύστημα εγχύσεως, καύση. Αύξηση ισχύος και υπερπλήρωση. Κατασκευή Υπερπληρωτών, χαρακτηριστικές στροβίλων, συμπιεστών. Σύζευξη στροβιλουπερπληρωτή κινητήρα Diesel, Συστήματα υπερπληρώσεως. Υψηλή υπερπλήρωση. Κινητήρες μειωμένης ψύξης. Συστήματα εξοικονόμησης ενέργειας. Μεταβατική απόκριση κινητήρα. Μαθηματικά μοντέλα κινητήρων. Μαθηματικά μοντέλα συστήματος πρόωσης. Βαρέα καύσιμα, προβλήματα λόγω καυσίμου. Λιπαντικά. Έδραση κινητήρων. Δοκιμές. Προβλήματα λειτουργίας. Εκρήξεις στροφαλοθαλάμου. Πυρκαϊές θαλάμου σάρωσης. Παρακολούθηση λειτουργίας. Συστήματα ελάττωσης εκπομπών ρύπων. Εξελίξεις κινητήρων Diesel.
Διδάσκων: Ν. Κυρτάτος
Ηλεκτρολογικές Καταστάσεις Πλοίων. Εισαγωγή. Ηλεκτρικός ισολογισμός. Γεννήτριες και κινητήρες συνεχούς ρεύματος. Γεννήτριες εναλλασσόμενου ρεύματος. Κινητήρες εναλλασσόμενου ρεύματος. Ηλεκτρική πρόωση. Ηλεκτρικά δίκτυα. Εισαγωγή στον αυτοματισμό. Συστήματα Πρόωσης με Ατμό. Ιστορική εξέλιξη. Περιγραφή τυπικής εγκατάστασης. Ανάλυση θερμοδυναμικών κύκλων ατμού. Απώλειες, βαθμός απόδοσης και συμπεριφορά επιμέρους στοιχείων του συστήματος: ατμοστρόβιλος πρόωσης, κύριος ατμολέβητας, αφυπερθερμαντήρες, αποστακτήρες, στροβιλογεννήτριες, βοηθητικοί στρόβιλοι, αντλίες, ανεμιστήρες προσαγωγής αέρα καύσης, λεβήτων. Ναυτικοί Ατμολέβητες. Τύποι λεβήτων. Λειτουργικά χαρακτηριστικά. Ναυτικοί Ατμοστρόβιλοι. Είδη και διατάξεις ατμοστροβίλων. Βαθός απόδοσης και αριθμός βαθμίδων στροβίλου. Μηχανική καταπόνηση πτερυγίων. Συμπεριφορά σε μερικό φορτίο. Ναυτικοί Αεριοστρόβιλοι. Ιστορική εξέλιξη. Τύποι αεριοστροβίλων. Διατάξεις αεριοστροβίλων ανοικτού κυκλώματος. Συνδυασμένοι κύκλοι. Στοιχεία θερμοδυναμικής ανάλυσης κύκλων αεριοστροβίλου. Επίδραση της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος στις επιδόσεις του αεριοστροβίλου. Συμπεριφορά σε μερικό φορτίο. Ιδιαιτερότητες σχεδιασμού, εγκατάστασης και λειτουργίας. Ενεργειακά Συστήματα στο Στάδιο της Έρευνας & της Ανάπτυξης. Συστήματα αεριοστροβίλου υψηλού βαθμού απόδοσης. Μαγνητοϋδροδυναμική πρόωση. Κυψέλες καυσίμου. Εξοικονόμηση & Εναλλακτικές Πηγές Ενέργειας στα Πλοία. Βελτιώσεις σκάφους – έλικας. Βελτιώσεις μηχανών πρόωσης. Ανάκτηση ενέργειας. Η συμβολή του αυτοματισμού στην ανάκτηση ενέργειας. Εναλλακτικές πηγές ενέργειας.
Διδάσκων: Χ. Φραγκόπουλος
1. Επιλογή Κυρίας Μηχανής και Μειωτήρα 2. Ενεργειακός ισολογισμός Κ.Μ. 3. Ηλεκτρικός Ισολογισμός 4. Επιλογή Ηλεκτροπαραγωγών Ζευγών 5. Υπολογισμός Αξονικού Συστήματος 6. Υπολογισμός δικτύων Μηχανοστασίου, Αγωγών αέρα και καυσαερίων 7. Βοηθητικά Μηχανήματα Κ.Μ. (Αεροσυμπιεστές, Φυγοκεντρικοί Διαχωριστές, Εναλλάκτες Θερμότητας, Λέβητας Καυσαερίων) 8. Γενική Διάταξη Μηχανοστασίου
Διδάσκοντες: Ν. Κυρτάτος, Χ. Φραγκόπουλος, Ι. Γεωργίου, Ι. Προυσαλίδης
Εισαγωγή στην χρηματο-οικονομική. Παρούσα αξία και κόστος κεφαλαίου. Επενδυτικές αποφάσεις. Κίνδυνος και απόδοση. Προγραμματισμός διάθεσης κεφαλαίων. Χρηματο-οικονομική μεγάλων επιχειρήσεων. Μερισματική πολιτική και διάρθρωση κεφαλαίου. Ναυτιλιακές επενδύσεις. Πηγές κεφαλαίων, τραπεζικός δανεισμός, κεφαλαιαγορές. Διαχείρηση κινδύνου.
Διδάσκων: Δ. Λυρίδης
Συνοπτική ανασκόπηση μεθόδων γραμμικού και μη γραμμικού προγραμματισμού. Προβλήματα μελέτης και προμελέτης πλοίου ως προβλήματα μη γραμμικού προγραμματισμού. Μέθοδοι εξομάλυνσης ομάδας διδιάστατων καμπυλών (π.χ., νομείς, ίσαλοι) υπό σχεδιαστικές συνθήκες. Μέθοδοι εξομάλυνσης τρισδιάστατων καμπυλών και επιφανειών. Χρήση σχεδιαστικών πακέτων (TRIBON, AutoCAD).
Διδάσκοντες: Π. Κακλής
Γενικά περί σύνθετων υλικών. Μηχανική των σ.υ.: Εκτίμηση των μηχανικών ιδιοτήτων των σ.υ. Εξισώσεις ελαστικότητας ανισοτροπικού υλικού. Μηχανική συμπεριφορά στρώσης. Κλασσική Θεωρία Πολύστρωτων. Πολύστρωτο (είδη, ακαμψίες, μηχανική συμπεριφορά). Κατασκευές Sandwich. Τρόποι αστοχίας των σ.υ.: Τρόποι αστοχίας πολύστρωτων (σε εφελκυσμό, θλίψη, κάμψη, διάτμηση, διάτμηση μεταξύ στρώσεων, κόπωση, κρούση, αποχωρισμός στρώσεων, επίδραση θερμοκρασίας, φωτιάς, απορρόφησης νερού, περιβάλλοντος). Κριτήρια αστοχίας στρώσεων. Αντοχή πολύστρωτου. Κατασκευαστική ανάλυση και σχεδίαση του σκάφους: Κατασκευαστικές αρχές. Μέτρα αποφυγής αστοχιών. Φορτία σχεδίασης. Κάμψη και λυγισμός ενισχυτικών τύπου καπέλου. Κάμψη και λυγισμός πολύστρωτων πλακών και πλακών sandwich. Σχεδίαση συνδέσεων. Παράδειγμα κατασκευαστικής σχεδίασης ταχύπλοου σκάφους. Εργασίες: Τρεις προαιρετικές εργασίες, οι δύο από τις οποίες αφορούν στη χρήση εξειδικευμένου λογισμικού ανάλυσης της μηχανικής συμπεριφοράς σύνθετων υλικών στο Εργαστήριο Προσωπικών Υπολογιστών της Σχολής και η τρίτη σε βιβλιογραφική έρευνα και παρουσίαση ενός συγκεκριμένου θέματος Εργαστήριο: Μια υποχρεωτική εργαστηριακή άσκηση συνολικής χρονικής διάρκειας 12 ωρών περίπου με παράδοση τεχνικής έκθεσης.
Διδάσκων : Ν. Τσούβαλης
Εισαγωγή. Βασικές έννοιες της θεωρίας αξιοπιστίας κατασκευών (το βασικό μοντέλο, βασικές παράμετροι και επιφάνειες αστοχίας, δείκτες αξιοπιστίας, υπολογισμός αξιοπιστίας κατασκευαστικού στοιχείου). Μοντέλα αξιοπιστίας κατασκευαστικών συστημάτων (συστήματα εν σειρά και εν παραλλήλω, συνδυασμός συστημάτων, σύνθετα συστήματα, επίπεδα αξιοπιστίας). Υπολογισμός μερικών συντελεστών ασφάλειας. Χρονικά μεταβαλλόμενη αξιοπιστία. Εφαρμογές σε ναυπηγικές κατασκευές. Λογιστικές ασκήσεις για το σπίτι: Τέσσερις σειρές λογιστικών ασκήσεων για επίλυση στο σπίτι.
Διδάσκων: Β. ΠαπάζογλουΤαλαντώσεις πρωτεύουσας κατασκευής: Ιδιοσυχνότητες σε κάμψη στο κατακόρυφο και εγκάρσιο επίπεδο και στρέψη. Καμπτική απόκριση σε αρμονικούς και τυχαίους κυματισμούς. Ταλαντώσεις υπερκατασκευής και πρυμναίας κατασκευής. Ταλαντώσεις κατασκευαστικών στοιχείων. Διεγέρσεις: Μηχανή, Έλικα, Κυματισμοί. Οδηγίες νηογνωμόνων για τη μελέτη και πρόληψη των ταλαντώσεων.
Διδάσκοντες: Ε. Σαμουηλίδης, Ι. Χατζηγεωργίου
Διαδοχικά στάδια κατά τη μελέτη πλωτών κατασκευών και offshore εγκαταστάσεων. Περιγραφή περιβαλλοντολογικών δεδομένων (άνεμος, ρεύματα, κύματα). Προσδιορισμός φορτίων από τη δράση του περιβάλλοντος (φορτία ανέμου, ρευμάτων, κυμάτων). Τύπος Morison και εφαρμογές για υδροδυναμικά «λεπτές», άκαμπτες και παραμορφώσιμες κατασκευές. Υδροδυναμική ανάλυση με τη βοήθεια της τρισδιάστατης δυναμικής ροής. Πρωτοτάξια και δευτεροτάξια προβλήματα περίθλασης και ακτινοβολίας. Ακριβείς και προσεγγιστικές μέθοδοι επίλυσής τους. Μέθοδος υδροδυναμικής ανάλυσης πλωτών ημιβυθισμένων εξεδρών. Παραδείγματα. Στατική ανάλυση απλών κλάδων αγκύρωσης.
Διδάσκοντες: Σ. Μαυράκος, Ι. Χατζηγεωργίου
Μέρος Α. Ταχύπλοα Σκάφη: Εισαγωγή – Περιγραφικά. Σκάφη ημι-εκτοπίσματος.
Ολισθάκατοι. ¨αλλοι τύποι μικρών σκαφών. Αντίσταση ταχυπλόων σκαφών. Ημι-εμπειρικές
μέθοδοι. Η μέθοδος Savitsky. Συστηματικές σειρές μορφών γάστρας ημι-εκτοπίσματος
και ολισθακάτων. Πρόωση ταχυπλόων σκαφών. Υδροδυναμική συμπεριφορά ταχυπλόων
σκαφών σε κυματισμούς. Στοιχεία σχεδίασης ταχυπλόων σκαφών.
Μέρος Β. Ιστιοπλοϊκά Σκάφη: Η γεωμετρία της ιστιοπλοίας. Δυνάμεις στη γάστρα.
Ανάλυση των συνιστωσών της αντίστασης. Ευστάθεια και αξιοπλοία. Βασικές εξισώσεις
εκτίμησης της απόδοσης ιστιοπλοϊκών σκαφών. Πειραματική διερεύνηση της συμπεριφοράς
τους. Το διάγραμμα (VMGMAX, VT) και οι συντελεστές Gimcrack. Σχεδίαση της γάστρας,
των παρελκομένων και της ιστιοφορίας. Συστηματικές σειρές ιστιοπλοϊκών σκαφών.
Διδάσκων: Γ. Γρηγορόπουλος
1. Μέτρηση ροπής, περιστροφικής ταχύτητας και ισχύος Κινητήρας
Diesel.
2. Θερμικός Ισολογισμός Κινητήρα Diesel.
3. Μετρήσεις Θορύβου.
4. Αξονικό Σύστημα.
5. Μηχανισμός Πηδαλίου.
6. Φυγοκεντρικός Διαχωριστής.
7. Αποστακτήρας.
8. Παραλληλισμός ηλεκτροπαραγωγικού ζεύγους diesel/γεννήτριας προς δίκτυο ΔΕΗ.
9. Φόρτιση Κινητήρα Diesel σε υδραυλική πέδη κατά μήκος «καμπύλης έλικας».
10. Μέτρηση Σύνθεσης Καυσαερίων.
Διδάσκοντες: Ν. Κυρτάτος, Χ. Φραγκόπουλος, Ι. Γεωργίου, Ι. Προυσαλίδης, Λ. Καϊκτσής
Οργάνωση Τεχνικού Τμήματος Ναυτιλιακών Εταιρειών. Στόλοι: ιδιομορφίες πλοίων. Παρακολούθηση λειτουργίας και επιδόσεων πλοίου (performance, condition monitoring). Aνάλυση -Στατιστικά στοιχεία (Trend Analysis). Επισκευές, Δεξαμενισμός (drydocking). Ποιοτική εξασφάλιση (Quality / Safety management, ISO 9002, ISM). Πιστοποιητικά, Επιθεωρήσεις, Νηογνώμονες, P&I, Ναυλωτές. Διαχείριση κρίσιμων καταστάσεων (Crisis management, Vessel response plan, OPA 1990). Απαιτήσεις (Claims / Machinery, Hull, Cargo). Tηλεπικοινωνίες. Δορυφορικά, e-mail, λογισμικό, δίκτυα επί πλοίου. Συστήματα γραφείου. Αρχειοθέτηση (Σχέδια, επισκευές, παρακολούθηση). Χρηματοπιστωτικά ναυτιλίας. Υλικονομική υποστήριξη (logistics). Ανταλλακτικά, χρώματα, πετρέλαια, λιπαντικά. Παραγγελίες, τιμολόγηση, έλεγχος κόστους. Επικοινωνία με κατασκευαστές και αντιπροσώπους μηχανημάτων. Αγοραπωλητές πλοίων. Μετασκευές. Επιθεωρήσεις, αναφορές (reports). Νέες κατασκευές, συμβόλαια, παρακολούθηση ανεγέρσεως, μετασκευές.
Διδάσκων: Ν. Κυρτάτος
Εισαγωγή: Ενεργειακό σύστημα. Είδη ανάλυσης. Επίπεδο διακριτότητας και βάθος ανάλυσης. Βελτιστοποίηση. Επιλογές από τη Θερμοδυναμική: Ορισμοί. Πρώτος νόμος. Ισολογισμός ενέργειας. Δεύτερος νόμος. Αναντιστρεπτότητα. Παραγωγή εντροπίας. Ιδιότητες σύνθετων σωμάτων. Χημικές αντιδράσεις και καύση. Χημικό δυναμικό. Εξέργεια: Η έννοια της εξέργειας. Μορφές εξέργειας. Ισολογισμός εξέργειας. Κριτήρια αποδοτικότητας με βάση την εξέργεια. Γραφική απεικόνιση εξεργειακού ισολογισμού. Εξεργιακή Ανάλυση Απλών Διεργασιών: Αποτόνωση. Στραγγαλισμός. Συμπίεση. Μετάδοση θερμότητας. Ανάμιξη. Καύση και άλλες χημικές διεργασίες. Θερμική Ανάλυση Συστημάτων: Μέσα και στόχοι της θερμικής ανάλυσης. Επίπεδο ανάλυσης. Παραδείγματα ανάλυση συστημάτων. Η θερμική ανάλυση ως οδηγός για βελτίωση των συστημάτων. Στοιχεία Οικονομικής Ανάλυσης: Βασικές οικονομικές έννοιες. Προσδιορισμός χρηματορροών στον χρόνο. Επίδραση του πληθωρισμού. Δείκτες οικονομικής συμπεριφοράς ενεργειακών συστημάτων. Εκτίμηση του κεφαλαίου της επένδυσης. Εσωτερικοποίηση εξωτερικού περιβαλλοντικού κόστους. Βασικές Αρχές και Μέθοδοι Βελτιστοποίησης: Εισαγωγικές έννοιες. Μαθηματική διατύπωση του γενικού προβλήματος βελτιστοποίησης. Αναγκαίες και ικανές, συνθήκες ακροτάτου. Αριθμητικές μέθοδοι βελτιστοποίησης. Θερμο-οικονομική Βελτιστοποίηση Ενεργειακών Συστημάτων: Συσχέτιση εξέργειας, αναντιστρεπτότητας και οικονομικής συμπεριφοράς συστημάτων. Δομικοί συντελεστές αναντιστρεπτότητας. Βελτιστοποίηση επιμέρους στοιχείων συστημάτων με χρήση δομικών συντελεστών. Βελτιστοποίηση επιμέρους στοιχείων ή ενιαίων συστημάτων με άμεση εφαρμογή αριθμητικών μεθόδων. Βελτιστοποίηση επιμέρους στοιχείων ή ενιαίων συστημάτων με χρήση πολλαπλασιαστών Lagrange. Θερμο-οικονομική λειτουργική ανάλυση και βελτιστοποίηση. Βελτιστοποίηση με συνεκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Ανάλυση ευαισθησίας.
Διδάσκων: Χ. Φραγκόπουλος
Επανάληψη στοιχειωδών εννοιών δυναμικής του αρμονικού ταλαντωτή. Ανάλυση ταλαντώσεων συστημάτων δυο και τριών βαθμών ελευθέριας και αριθμητική ολοκλήρωση εξισώσεων κίνησης. Βασικά κυματικά φαινόμενα σε στοιχειώδη ελαστικά συνεχή (ράβδος, άξονας, δοκός),σχέσεις κύματος και ταλάντωσης, μεταφορά ενέργειας, συμβολή-ανάκλαση-αντήχηση-μετάδοση κυμάτων, διασκορπιστικά και μη διασκορπιστικά μέσα Βασικά κυματικά φαινόμενα σε ρευστά (αέρας, νερό), ήχος, ένταση ήχου, πηγές ήχου, ακουστικά κύματα και θόρυβος, κλίμακα decibel.Βασικές έννοιες αλληλεπίδρασης ηχητικών κυμάτων και κατασκευής, εκπομπή και μετάδοση ήχου. Βασικές έννοιες για την μελέτη ροής ενέργειας σε συζευγμένες κατασκευές. Ανάλυση σημάτων ταλάντωσης και θορύβου, σειρά Fourier, ο συνεχής και διακριτός μετασχηματισμός Fourier, ανάλυση χρόνο-σειρών ταλαντώσεων από προσομοιώσεις και μετρήσεις με τον αλγόριθμο FFT. Τεχνολογίες αιχμής για μετρήσεις και έλεγχο κραδασμών, έξυπνα υλικά. Εφαρμογές: επιτάχυνσιομετρο, σεισμογράφος, αυτόματος έλεγχος κατασκευών, στρεπτικές ταλαντώσεις αξονικών συστημάτων, ταλαντώσεις πτερυγίων έλικας, απομόνωση κραδασμών μηχανημάτων, διάγνωση βλαβών σε μηχανές, αλληλεπίδραση αισθητήρων και κατασκευής, αλληλεπίδραση μετατροπέων και κατασκευής, έλεγχος θορύβου και κραδασμών σε πλοία, κόπωση εξαρτημάτων και αστοχίες, ηχομονωτικά υλικά, ελαστικές εδράσεις.
Διδάσκων: Ι. Γεωργίου
Περιγραφή του φαινομένου της διάβρωσης, κόπωσης και λυγισμού, επίδρασή τους στην αντοχή και συντήρηση της μεταλλικής κατασκευής του πλοίου. Επιθεωρήσεις της μεταλλικής κατασκευής-πρόγραμμα επέκτασης διάρκειας ζωής. Ζημιές σε Bulk Carriers και Δεξαμενόπλοια. Επισκευές ρωγμών και άλλων τοπικών αστοχιών της κατασκευής. Βέλτιστη πρακτική συντήρησης κατασκευής. Παραδείγματα.
Διδάσκων: Π. Καρύδης
Εισαγωγή στα logistics, ιστορική αναδρομή. Διεθνές μεταφορικό σύστημα. Σύγχρονες ανάγκες των εταιριών και στρατηγική. Μέθοδοι και λύσεις. Επιχειρησιακά σχέδια. Επιλογή μεταφορικού μέσου. Τερματικοί σταθμοί-αποθήκες. Συνδυασμένες μεταφορές. Θεσμικό πλαίσιο και πολιτική. Παραδείγματα.
Διδάσκων: Δ. Λυρίδης
Εισαγωγικά θέματα συστημάτων αυτομάτου ελέγχου: Μετασχηματισμός Laplace, κατηγορίες συστημάτων & ανάδραση, περιγραφή γραμμικών χρονικά αμετάβλητων συστημάτων: διαφορική εξίσωση, συνάρτηση μεταφοράς, χαρακτηριστικό πολυώνυμο, πόλοι & μηδενικά συστήματος. Ευστάθεια, Γεωμετρικός Τόπος Ριζών. Ανάλυση στο χώρο κατάστασης, παρατηρησιμότητα και ελεγξιμότητα. Ημιτονική μόνιμη κατάσταση και Διαγράμματα Bode. Ανάλυση συστημάτων ρύθμισης μηχανημάτων πλοίου: Έλεγχος PID. Ρύθμιση στροφών κινητήρων πρόωσης πλοίου. Ανάλυση μηχανικών ρυθμιστών στροφών (governors). Ανάλυση υδραυλικών συστημάτων υψηλής πίεσης. Υδραυλικοί σερβομηχανισμοί με έλεγχο θέσεως και ταχύτητας. Περιγραφή συστημάτων αυτόματης πλοήγησης πλοίου: Παρουσίαση συστήματος GPS και χρήση του στην πλοήγηση πλοίων. Αυτόματη πλοήγηση με ανατροφοδότηση πλήρους κατάστασης. Ναυτικοί αυτοματισμοί και απαιτήσεις Νηογνωμόνων: Είδη συστημάτων ελέγχου πλοίου. Αντλίες πετρελαίου ναυτικών κινητήρων Diesel. Διαδικασίες εκκινήσεως και αναστροφής - τηλεχειρισμός ναυτικών κινητήρων. Αυτοματισμοί λεβήτων και ατμοστροβίλων. Αυτοματισμοί ηλεκτροπαραγωγών ζευγών. Τηλεχειρισμός επιστομίων δεξαμενοπλοίων.
Διδάσκων: Ν. Ξηρός
Ι. Διεθνές εμπόριο και διεθνείς θαλάσσιες μεταφορές: Εξαγωγές και εισαγωγές εμπορευμάτων και υπηρεσιών και Ισοζύγιο Πληρωμών. Στοιχεία της θεωρίας του διεθνούς εμπορίου. Ο ρόλος των συναλλαγματικών ισοτιμιών. Οι φάσεις του οικονομικού κύκλου και οι επιπτώσεις τους στο διεθνές εμπόριο. Σύγχρονες τάσεις του διεθνούς εμπορίου και θαλάσσιες μεταφορές. Φορτία που διακινούνται δια θαλάσσης. Διεθνείς θαλάσσιες οδοί μεταφορών. Διεθνείς Οργανισμοί και Κανονισμοί Ασφαλείας θαλάσσιων μεταφορών. Οι διεθνείς θαλάσσιες μεταφορές ως εξαγωγές και εισαγωγές υπηρεσιών. Η εθνικότητα του εμπορικού πλοίου και τα πλοία με σημαίες ανοικτού νηολογίου. Κρατική ναυτιλιακή πολιτική. Ιστορική εξέλιξη και σημερινές τάσεις του δια θαλάσσης διεθνούς εμπορίου.
ΙΙ. Ελληνική οικονομία και ναυτιλία: Η εξέλιξη των διεθνών συναλλαγών της ελληνικής οικονομίας (1960-1996). Συνοπτική απεικόνιση. Ελληνικός και ελληνόκτητος εμπορικός στόλος. Η εμπειρική εικόνα Ναυτιλιακό συνάλλαγμα και Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών Τάσεις αναδιάρθρωσης της παγκόσμιας και ελληνικής ναυτιλίας. Η συμβολή της ναυτιλίας στην ελληνική οικονομία.
Διδάσκων: Ι. Μηλιός
Το περιεχόμενο του μαθήματος αναφέρεται στην διαδικασία της εκβιομηχάνισης και τις συνέπειές της, τη γραφειοκρατία, την επαγγελματική εξέλιξη, τους εργασιακούς ρόλους, τη λειτουργία της βιομηχανικής μονάδας σε σχέση με το περιβάλλον, την αυτοματοποιημένη βιομηχανική μονάδα, τη δομή και τη λειτουργία των συνδικάτων, την εξέλιξη της βιομηχανικής σε μεταβιομηχανική κοινωνία.
Διδάσκουσα: Μ. Λοΐζου
Ο Μερκαντιλισμός και η παρακμή του, Τα γενικά γνωρίσματα της μερκαντιλιστικής βιβλιογραφίας, Οι πρώτοι Άγγλοι μερκαντιλιστές, Η ακμή της Μερκαντιλιστικής θεωρίας, Η αντίδραση εναντίον του μερκαντιλισμού, Η ανάδυση της θεωρίας της αξίας, Η ανάδυση της θεωρίας του χρήματος. Οι Φυσιοκράτες και η οικονομική κατάσταση στη Γαλλία των μέσων του 18ου αιώνα, Η κοινωνική φιλοσοφία των Φυσιοκρατών, Οι κοινωνικές τάξεις, Το καθαρό προϊόν, Ο Οικονομικός Πίνακας του Quesnay, Οικονομική Πολιτική, Η θεωρητική κληρονομιά των Φυσιοκρατών. Adam Smith, Ο βιομηχανικός καπιταλισμός στην Αγγλία στα μέσα του 18ου αιώνα, Η κοινωνική φιλοσοφία του Smith, Ο καταμερισμός εργασίας, Η θεωρία της αξίας, Η θεωρία της διανομής, Η θεωρία του κεφαλαίου και της παραγωγικής εργασίας. David Ricardo, Η βιομηχανική επανάσταση στην Αγγλία, Οι φιλοσοφικέςκαι μεθοδολογικές βάσεις της θεωρίας του Ricardo, Η θεωρία της αξίας, Η έγγεια πρόσοδος, Μισθοί και κέρδος. Η αποσύνθεση της κλασσικής σχολής, ο Malthus και ο νόμος του πληθυσμού, Οι διαμάχες γύρω από τη ρικαρντιανή θεωρία της αξίας, Η θεωρία της εγκράτειας, Η αρμονία των συμφερόντων, ο Sismondi ως κριτικός του καπιταλισμού, Οι ουτοπικοί σοσιαλιστές, Το λυκόφως της κλασσικής σχολής. Καρλ Μαρξ, αφηρημένη εργασία και αξία, η θεωρία των τρόπων παραγωγής. Η νεοκλασσική σχολή, Οριακό όφελος και ισορροπία προσφοράς και ζήτησης, η συνάρτηση παραγωγής.
Διδάσκων: Ι. Μηλιός
Εισαγωγική στη Νεότερη Φιλοσοφία, Ορθολογισμός, Εμπειρισμός, Η κριτική θέση του Kant, ο Σκεπτικισμός, η ανάδυση του γενικού ερωτήματος περί φιλοσοφικής μεθόδου. Η μετακαντιανή επιδίωξη κατασκευής του καθαρού λόγου από τους Frege και Russell. Κριτική για τα όρια και τις δυνατότητες μίας τέτοιας κατασκευής από τον Wittgenstein.
Διδάσκων: Α. Κουτούγκος
Τί είναι Επιστημολογία. Το πρόβλημα της Επαγωγής στον Hume, η διάκριση των Κρίσεων (αναλυτικές, συνθετικές, a priori, a posteriori) στον Καντ. Διάκριση των Επιστημών σε Φυσικές και Κοινωνικές. Επιστήμες και Τεχνολογία. Λογικός Θετικισμός. Popper και Διαψευσιμότητα. Kuhn, «Κανονική» και «Επαναστατική» Επιστήμη. Lakatos και «Προγράμματα Επιστημονικής Ερευνας». Feyerabend και «Αναρχική» Μεθοδολογία. Αναλυτική Φιλοσοφία και Θεωρίες Νοήματος. Γαλλική επιστημολογία, Bachelard, Althusser, επίγονοι. Νεότερες προσεγγίσεις.
Διδάσκων: Β. Καρασμάνης
Εισαγωγή στην αριθμητική επίλυση των προβλημάτων Sturm-Liouville & Dirichlet με τη μέθοδο των Πεπερασμένων Στοιχείων – Φορτισμένη χορδή και φορτισμένη μεμβράνη. Εισαγωγή στους χώρους Hilbert & Sobolev. Ασθενής μορφή, θεωρία Lax-Milgram, Γενική μέθοδος Galerkin, Μεταβολική μορφή. Ελλειπτικά προβλήματα συνοριακών τιμών – Σχεδόν αρμονική εξίσωση. Μέθοδοι των Πεπερασμένων Στοιχείων – Συναρτήσεις τμηματικά γραμμικές και τετραγωνικές, Συναρτήσεις Hermite & Splines, Συναρτήσεις γινόμενα. Εκτιμήσεις σφάλματος. Ροή θερμότητας και ροή ρευστού, Φορτισμένη δοκός και φορτισμένη πλάκα. Παραβολικά και υπερβολικά προβλήματα συνοριακών τιμών. θ-Μέθοδοι. Εξίσωση διάχυσης. Κυματική εξίσωση. Μη γραμμικές εξισώσεις θερμότητας. Εξισώσεις Navier-Stokes.
Διδάσκων: Β Κοκκίνης
Ειδικές συναρτήσεις της μαθηματικής φυσικής (Γάμμα, εκθετικό ολοκλήρωμα, συστήματα ορθογωνίων πολυωνύμων, π.χ. Legendre, Hermite & Laguerre, κυλινδρικές συναρτήσεις. Ελλειπτικές εξισώσεις, θεωρίας δυναμικού. Παραβολικές εξισώσεις. Υπερβολικές εξισώσεις. Μέθοδος Riemann. Συναρτήσεις Green. Χρήση των συναρτήσεων Green για την αναγωγή των προβλημάτων συνοριακών τιμών σε ολοκληρωτικές εξισώσεις. Γραμμικές ολοκληρωτικές εξισώσεις τύπου Volterra & Fedholm, πρώτου και δεύτερου είδους. Χρήση των ολοκληρωτικών εξισώσεων στην επίλυση προβλημάτων συνοριακών και αρχικών τιμών ΜΔΕ.
Διδάσκων: Β. Ζήσης, Δ. Τζανετής
Επίπεδο πρόβλημα της ελαστικότητος (μιγαδικά δυναμικά). Εφαρμογές (ρωγμές, συγκέντρωση τάσεων, προβλήματα επαφής). Τριδιάστατα προβλήματα (δυναμικά Papkovich-Neuber). Εφαρμογές (ημίχωρος, πρόβλημα Hertz). Eπίλυση προβλημάτων με τη βοήθεια ολοκληρωτικών εξισώσεων. Εφαρμογές σε προβλήματα Μηχανικού.
Διδάσκων: Κ. Στασινάκης
Υπενθυμίσεις τανυστικής ανάλυσης σε καμπυλόγραμμες συντεταγμένες. Δίσκοι: Τασικές συναρτήσεις. Οριακές συνθήκες. Μέθοδοι επίλυσης. Πολικές συντεταγμένες. Εφαρμογές. Πλάκες: Παραδοχές θεωρίας λεπτών πλακών. Εξισώσεις πλάκας (καρτεσιανές και πολικές συντεταγμένες). Εφαρμογές. Κελύφη: Μεμβρανική Θεωρία. Κελύφη εκ περιστροφής. Καμπτική Θεωρία κελυφών. Εφαρμογές.
Διδάσκων: Ε.Ε. Θεοτόκογλου
Α. Τεχνολογία, οργάνωση, λειτουργία και διαχείριση υπολογιστικών
συστημάτων: Παράσταση & διαχείριση πληροφοριών. Τεχνολογίες, οργάνωση &
διαχείριση μνήμης, επεξεργαστών και αρχειακού περιβάλλοντος.
B. Εισαγωγή στη γλώσσα υπολογιστών: Παρουσίαση της γλώσσας C και εξάσκηση στη
χρήση της σε περιβάλλον Unix.
Γ. Προγραμματιστικά μοντέλα: Συναρτησιακός, λογικός, αντικειμενοστραφής και
παράλληλος προγραμματισμός (παραδείγματα).
Διδάσκων: Κ. Σπυρόπουλος
Ατομική Θεωρία - Χημικοί Δεσμοί - Χημεία Στερεάς Kατάστασης - Ηλεκτρολυτικά Διαλύματα – Hλεκτροχημεία - Χημεία Οργανικών Επικαλύψεων - Πολυμερή-Φωτοχημεία και Φωτοηλεκτροχημεία - Πυρηνική Χημεία και Τεχνολογία - Χημεία Νερού - Πόσιμο Νερό Τεχνικές Αφαλάτωσης και Αποσκλήρυνσης Νερού - Ρύπανση Νερού - Θαλάσσια Ρύπανση Αποκατάσταση Θαλάσσιου Περιβάλλοντος μετά από Ναυτικά Ατυχήματα - Χημεία Ατμόσφαιρας - Ατμοσφαιρική Ρύπανση.
Διδάσκουσα: Κ. Κόλλια
Εισαγωγή στον προγραμματισμό με βάση τη γλώσσα Pascal. Δομημένος προγραμματισμός.
Διδάσκων: Γ. Καμπουράκης
Μονωτήρες, ημιαγωγοί και μέταλλα. Χαρακτηριστικές διόδων και εφαρμογές. Δίοδοι διασπάσεως, φωτοδίοδοι, δίοδοι εκπομπής φωτός, φωτοβολταϊκό φαινόμενο, ηλιακοί συσσωρευτές. Κυκλώματα διόδων, ανορθωτές. Χαρακτηριστικές τρανζίστορ και εφαρμογές. Το τρανζίστορ ως ενισχυτής και ως δέκτης. Ψηφιακά κυκλώματα, λογικές πύλες. Τελεστικοί ενισχυτές και εφαρμογές.
Διδάσκων: Ε. Καγιάφας
Γενική θεώρηση του Δικαίου. Διοικητικό Δίκαιο. Ιδιωτικό Δίκαιο (Γενικές Αρχές, Ενοχικό Δίκαιο, Εμπράγματο Δίκαιο, Αναγκαστική Απαλλοτρίωση). Εμπορικό Δίκαιο. Κοινοτικό Εργατικό Δίκαιο, Εργατικά Ατυχήματα και ευθύνη των μηχανικών. Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Στοιχεία Ναυτικού Δικαίου (Πλοίο, κυριότητα στο πλοίο, Ναυτική Πίστη, Ναυτικά Προνόμια, Σύγκρουση πλοίων).
Διδάσκουσα: Α. Χατζοπούλου
Μορφές και μηχανισμοί θραύσης. Στοιχεία επίπεδης ελαστικότητας. (Μιγαδικά δυναμικά, Σύμμορφη απεικόνιση, συναρτήσεις Westergaard). Το τασικό πεδίο στο άκρο ρωγμής. (Συντελεστές εντάσεως των τάσεων και τύποι ρωγμών. Κριτήριο θραύσης. Πειραματικός προσδιορισμός του Κ ). Η πλαστική περιοχή στο άκρο ρωγμής. Κλασσική ενεργειακή θεωρία Griffith. Θεωρητική αντοχή θραύσης. Ελαστοπλαστική θραύση. Καμπύλη αντιστάσεως (R-curve). To ολοκλήρωμα J του Rice. Θεωρία του ανοίγματος των χειλέων της ρωγμής (C.O.D.) Kριτήρια εκκίνησης της ρωγμής υπό σύνθετη καταπόνησης. Δυναμική διάδοση ρωγμών. Κόπωση. Κριτήριο του Paris.
Διδάσκων: Ν. Ανδριανόπουλος
Εισαγωγή στη μέθοδο των πεπερασμένων στοιχείων. Γενική περιγραφή της μεθόδου. Γενικές παρατηρήσεις, κριτήρια σύγκλισης, κλπ. Ραβδωτοί φορείς (στοιχεία ράβδων, δοκών). Επίπεδη ελαστικότητα (τριγωνικό, ορθογωνικό στοιχείο). Τριδιάστατη ελαστικότητα. Σώματα εκ περιστροφής. Στοιχεία μεγαλύτερης τάξης. Ισοπαραμετρικά στοιχεία. Πλάκες. Κελύφη.
Διδάσκων: Ε.Ε. Θεοτόκογλου
Λαγκρανζιανή Μηχανική: Δεσμοί και συνθήκες εξαναγκασμού. Η αρχή d’ Alembert. Eξισώσεις Lagrange 2ου είδους, χωρίς και με τριβή. Κυκλικές συντεταγμένες και νόμοι διατήρησης. Εξισώσεις Lagrange 1ου είδους. Η αρχή Hamilton. Eφαρμογές της Μηχανικής: Κεντρική κίνηση. Επιταχυνόμενα συστήματα αναφοράς. Το στερεό σώμα. Χαμιλτονιακή Μηχανική: Οι εξισώσεις Hamilton. Οι αγκύλες Poisson. Κανονικοί μετασχηματισμοί. Κανονικές αναλλοίωτες. Ο νόμος του Liouville. Συμμετρίες και νόμοι διατήρησης. Η θεωρία του Hamilton-Jacobi.
Διδάσκων: Κ. Σπυρόπουλος
Γενικά για την επιλογή - χρήση υλικών και κατασκευές και μηχανισμοί
προστασίας. Σχέσεις δομής και συμπεριφοράς. Ατμοσφαιρική διάβρωση και φθορά
των υλικών, μέταλλα - επιστρώματα. Προστασία και είδη προστασίας. Καθοδική προστασία
κατασκευών και κατασκευών offshore. Προστασία υφάλων κατασκευών. Προβλήματα
από κακή γεωμετρία, από μη συμβατότητα ή/και κακή επιλογή υλικών. Αναλύσεις
αστοχιών (failure analysis-case studies).
Διδάσκουσα: Π. Βασιλείου
Το ενεργειακό θέμα της Ελλάδας. ‘Ανθρακες. Σύσταση ανθράκων. Ιδιότητες στερεών καυσίμων. Αεριοποίηση. Υγροποίηση. Αέρια καύσιμα. Βασικές αρχές καύσεως. Αριθμός οκτανίου. Αριθμός κετανίου. Κτύπημα στους κινητήρες. Ιδιότητες λιπαντικών. Ιξώδες. Δείκτης ιξώδους. Δοκιμές λιπαντικών.
Διδάσκοντες: Σ. Στούρνας, Ε. Λόης, Φ. Ζαννίκος Δ. Καρώνης
Φυσικές πηγές ενέργειας. Στροβιλομηχανή (ανάπτυξη ροπής, πτερωτή, τρίγωνα ταχυτήτων). Θεμελιώδεις εξισώσεις. Μορφές και λειτουργία στροβιλομηχανών. Η φυγόκεντρη αντλία. Αντλητική εγκατάσταση. Υδροηλεκτρική εγκατάσταση. Τύποι και λειτουργία υδροστροβίλων.
Διδάσκοντες: Δ. Παπαντώνης, Ι. Αναγνωστόπουλος
Αντικείμενο και μεθοδολογία. Προβλήματα κατανομής. Γραμμικός προγραμματισμός. Μη γραμμικός προγραμματισμός. Ανάλυση επενδύσεων.
Διδάσκων: Ν. Παναγιώτου
Χωροταξία του εργοστασίου. Προγραμματισμός εκτέλεσης έργου. Δίκτυα προγραμματισμού (κατάστρωση, επίλυση). Μέθοδοι CPM και PERT. Διαγράμματα Gantt. Εκπόνηση οικονομικού προγράμματος για την εκτέλεση έργου. Παρακολούθηση και έλεγχος εφαρμογής του προγράμματος. Μεθοδολογία χρήσης Η/Υ για τον προγραμματισμό εκτέλεσης έργου.
Διδάσκων: Β. Λεώπουλος
Στοιχειώδης ψυκτικός κύκλος μηχανικής συμπίεσης ατμού. Ψυκτικός κύκλος μηχανικής συμπίεσης ατμού, με υπόψυξη συμπυκνώματος και αναρρόφηση υπέρθερμου ατμού. Ψυκτικός κύκλος πολυβάθμιας μηχανικής συμπίεσης ατμού. Ψυκτικά μέσα. Μέτρηση ψυκτικής ισχύος. Κύκλος Stirling. Στοιχειώδης κύκλος υγροποιήσεως αέρα. Κύκλος υψηλής, χαμηλής πιέσεως υγροποιήσεως αέρα. Υγροποίηση αέρα με μερική αποτόνωση. Ελάχιστο έργο για υγροποίηση αερίων. Συμπίεση μέσω δέσμης ρευστού. Σωλήνας δίνης. Θερμοηλεκτρική ψύξη. Ψύξη με απομαγνήτιση. Ψύξη με απορρόφηση. Ψυκτικές διατάξεις με χρήση διαλυμάτων NH3/H2O και H2O/LiBr. Ψυκτικά συστήματα προσροφήσεως και επαναπορροφήσεως. Ψυχομετρία. Αισθητή ψύξη και θέρμανση αέρα. Ψύξη και αφύγρανση. Αδιαβατική ανάμιξη.
Διδάσκων: Σ. Χατζηδάκης
Eισαγωγή στα συστήματα ελέγχου. Μετασχηματισμός Laplace. Μαθηματικά μοντέλα φυσικών συστημάτων. Προσδιορισμός συναρτήσεων μεταφοράς φυσικών συστημάτων. Χαρακτηριστικά συστημάτων ελέγχου με ανάδραση. Ανάλυση μεταβατικής απόκρισης. Μορφή και δράση βασικών κατευθυντών συστημάτων ελέγχου. Βιομηχανικοί κατευθυντές.
Διδάσκων: Ν. Ξηρός
υνθήκες ανέσεως. Ψυχρομετρία (θερμοδυναμικές ιδιότητες υγρού αέρα, παράμετροι υγρασίας, ψυχρομετρικοί χάρτες, τυπικές διεργασίες στον κλιματισμό). Αεραγωγοί (απώλειες τριβής, δυναμικές απώλειες, μέθοδοι σχεδιασμού αεραγωγών). Κλιματολογικά δεδομένα. Ηλιακά φορτία. Φορτία κλιματισμού (θερμικό κέρδος, ψυκτικό φορτίο, ρυθμός απομάκρυνσης θερμότητας, μέθοδος υπολογισμού φορτίων κατά ASHRAE, φορτία τοίχων - υαλοπινάκων - φωτισμού - ατόμων - συσκευών - ανανέωσης και διείσδυσης αέρος, μέθοδος συνάρτησης μεταφοράς). Συστήματα κλιματισμού: άμεσα, νερού (fan-coil units), αέρος (μεταβλητής παροχής ή θερμοκρασίας, διπλού αγωγού, πολυζωνικά), νερού - αέρος (μονάδα επαγωγής), συστήματα με αντλία θερμότητας. Εφαρμογές (σχεδιασμός εγκαταστάσεων). Θέματα εξαμήνου. Εργαστήριο.
Διδάσκων: Κ. Αντωνόπουλος
Εισαγωγή. Γενικό μεταφορικό πρόβλημα. Ιδιότητες υλικών. Μεταλλικές κατασκευές μεταφορικών και ανυψωτικών μηχανημάτων. Φορτίσεις, καταπονήσεις, τρόποι υπολογισμού. Μεταφορικές ταινίες, αναβατόρια με ιμάντα. Ανυψωτικά-μεταφορικά με αλυσίδα. Μεταφορικοί κοχλίες. Παλμικοί τροφοδότες. Αερομεταφορά χαμηλής πιέσεως. Αποκονίωση. Κινητήρες ανυψωτικών μηχανημάτων. Συρματόσχοινα. Ηλεκτρικά βαρούλκα. Γερανογέφυρες.
Διδάσκων: Π. Μακρής
Οδοντωτοί τροχοί και μειωτήρες στροφών. Μετάδοση κίνησης και μεταφορά ισχύος με οδοντωτούς τροχούς. Μετωπικοί τροχοί με ευθεία και ελικοειδή οδόντωση. Κωνικοί οδοντωτοί τροχοί. Ελικοειδείς τροχοί ασυμβάτων αξόνων. Σύστημα ατέρμονα κοχλία-κορώνας. Επικυκλικοί μηχανισμοί και πλανητικά συστήματα. Ικανότης τροχών για μεταφορά ισχύος και έλεγχος αντοχής των οδόντων. Ενδοτικότητα οδόντων, μετατροπές των κατατομών, βέλτιστες οδοντώσεις, κατανομή μεταφερόμενου φορτίου και βλάβες οδοντωτών τροχών. Μετρήσεις σφαλμάτων των οδοντώσεων. Λίπανση, συντήρηση και χαρακτηριστικά των μειωτήρων στροφών. Έδρανα κυλίσεως και ολισθήσεως. Συμπλέκτες τριβής. Εφαρμογές μετάδοσης κίνησης και μεταφοράς ισχύος δια περιστροφής. Εκπόνηση θεμάτων. Εργαστηριακή εξάσκηση: Μηχανή φωτοελαστικότητας (τάσεις σε τροχό υπό φορτίο). Μέτρηση σφαλμάτων οδοντωτών τροχών. Φθορά, λίπανση, συντήρηση και βιομηχανικό λογισμικό σε εξαρτήματα και μηχανισμούς μετάδοσης κίνησης με οδοντωτούς τροχούς.
Διδάσκων: Θ. Κωστόπουλος
Συνδετικά στοιχεία. Ελατήρια. Άξονες, Άτρακτοι. Έδρανα, Ιμάντες.
Διδάσκοντες: Π. Μακρής, Σ. Διπλάρης
Εισαγωγή. Οι λειτουργίες της επιχείρησης. Η διοικητική οργάνωση. Οργάνωση της παραγωγής. Σχεδιασμός για την παραγωγή. Προγραμματισμός και έλεγχος της παραγωγής. Η Λογιστική κόστους. ‘Έλεγχος ποιότητος. Μελέτη εργασίας. Συντήρηση εγκαταστάσεων. Η οργάνωση του εργοστασίου.
Διδάσκων: Ι.Α. Παππάς
Το φαινόμενο της ατμοποίησης. Χαρακτηριστικά γενικά κριτήρια για το μέγεθος, την συγκέντρωση ισχύος και την οικονομία της εγκατάστασης. Ατμοπαραγωγοί φυσικής, τεχνητής και εξαναγκασμένης ροής. Γενικές αρχές. Μετάδοση Θερμότητας. Ροή ενέργειας. Βαθμός απόδοσης. Καύσιμα, Θάλαμος καύσης.
Διδάσκοντες: Ε. Κακαράς, Ξ. Κακάτσιος
Θεωρία θερμικού οριακού στρώματος. Προχωρημένα θέματα ακτινοβολίας. Μαθηματική θεωρία της καύσης. Μεταφορά θερμότητας σε διφασικά συστήματα.
Διδάσκοντες: Μ. Φούντη, Δ. Χουντάλας
Μοντελοποίηση δυναμικών συστημάτων. Μεταβλητές κατάστασης ισχύος, διαγράμματα δεσμών, προσδιορισμός εξισώσεων κατάστασης. Ανάλυση γραμμικών συστημάτων, επίλυση εξισώσεων κατάστασης, ελεγξιμότητα και παρατηρησιμότητα. Έλεγχος συστημάτων (κλασσικός και μοντέρνος). Ανάδραση μεταβλητών κατάστασης. Βέλτιστος έλεγχος.
Διδάσκων: Ν. Ξηρός
Εισαγωγή στη μορφολογία, λειτουργία και αεροθερμοδυναμική των θερμικών στροβιλομηχανών. Τύποι θερμικών στροβιλομηχανών, συμπιεστής, στρόβιλος, ατμοστρόβιλος. Διατύπωση βασικών εξισώσεων ρευστομηχανικής και θεροδυναμικής όπως εφαρμόζονται στις στροβιλομηχανές. Η έννοια της μονοδιάστατης ανάλυσης στις θερμικές στροβιλομηχανές. Ανάλυση της ροής σε διδιάστατες πτερυγώσεις. Μονοδιάστατη ανάλυση αξονικών και ακτινικών συμπιεστών. Μονοδιάστατη ανάλυση αξονικών και ακτινικών στροβίλων.
Διδάσκων: Κ. Γιαννάκογλου
Εργαστηριακές ασκήσεις (εφαρμογές σε μελέτες περιπτώσεων) με τη βοήθεια Η/Υ στα ακόλουθα θέματα: Φύλλα εργασίας, Γραμμικού Προγραμματισμού, Ακέραιου Προγραμματισμού, Προσομοίωση, Ευρετικές Μεθόδους (heuristics), Έμπειρα Συστήματα (Expert Systems), Συστήματα Υποστήριξης Αποφάσεων (Decision Support Systems), Ανάλυση Αποφάσεων, Ανάλυση Δικτύων Διανομής Προϊόντων.
Διδάσκων: Β. Λεώπουλος
Η φύση των συστημάτων παραγωγής-αποθέματος. Γενική θεώρηση συστημάτων παραγωγής. Η πρόγνωση ζήτησης. Συνοπτικός προγραμματισμός. Προγραμματισμός γραμμών παραγωγής. Διαχείριση και έλεγχος αποθεμάτων.
Διδάσκων: Η. Τατσιόπουλος
Μακροσκοπική διατύπωση νόμων διατήρησης. Θεωρία αεροτομών. Γραμμικές πτερυγώσεις. Φυσητήρες – Καμπύλες λειτουργίας. Σε σειρά και παράλληλη λειτουργία φυσητήρων. Ροή σε σωλήνες και στοιχεία σωληνώσεων. Γραμμικές και εντοπισμένες απώλειες. Καμπύλες Fanno και Rayleigh. Σχεδίαση σωληνογραμμών. Συνεργασία φυσητήρων και σωληνώσεων. Ροή σε δίκτυα σωληνώσεων – Μέθοδοι επίλυσης. Δίκτυα υγρών (ύδρευσης, πυρόσβεσης), Δίκτυα αερίων (ασυμπίεστων, συμπιεστών, φυσικού αερίου). Εγκαταστάσεις φυσικού αερίου. Μη μόνιμα φαινόμενα σε σωληνώσεις – Υδραυλικό πλήγμα. Σπηλαίωση σε στοιχεία σωληνώσεων. Εφαρμογές της ρευστομηχανικής σε βιομηχανικές διεργασίες – νέες τεχνολογίες: Δέσμες υγρών, χύτευση θερμοπλαστικών, θερμική επικάλυψη, υδροκοπή, υδροδυναμική λίπανση, μικρορευστομηχανική. Εξωτερικές ροές: Αλληλεπίδραση κατασκευών με αέρα (Ροή γύρω από κτίρια, αυτοκίνητα, κεραίες – ταλαντώσεις σωμάτων, αεροδυναμικός θόρυβος, φυσικός αερισμός). Αερισμός οδικών σηράγγων.
Διδάσκοντες: Δ. Μαθιουλάκης, Ι. Αναγνωστόπουλος
Εισαγωγή στην υπολογιστική ρευστομηχανική. Παραδείγματα προσομοιώσεων στη ναυτική υδροδυναμική. Βασικές εξισώσεις μεταφοράς. Μοντέλα τύρβης για υδροδυναμικές εφαρμογές. Βασικές αρχές διακριτοποίησης με τη μέθοδο των όγκων ελέγχου. Ο αλγόριθμος SIMPLE. Επίλυση γραμμικών συστημάτων με μεγάλο αριθμό αγνώστων. Η θεωρία του δίσκου ορμής και η αντιμετώπιση του προβλήματος της αυτοπρόωσης. Ο παραβολικός αλγόριθμος επίλυσης. Παραγωγή γεωμετρικών πλεγμάτων για υδροδυναμικά σώματα με τη μέθοδο του σύμμορφου μετασχηματισμού. Καμπυλόγραμμα συστήματα συντεταγμένων και εφαρμογές τους σε προβλήματα ναυτικής υδροδυναμικής. Προβλήματα με ελεύθερη επιφάνεια, μόνιμα και μη μόνιμα (υδροπτερύγια, διατοιχισμός δεξαμενών, πλοία). Ροές γύρω από υδροτομές, υποβρύχια και πλοία.
Διδάσκων: Γ. Τζαμπίρας
Η σημασία της συναρτησιακής ανάλυσης σε προβλήματα μηχανικού. Γενίκευση των εννοιών της απόστασης και της σύγκλισης. Μετρικοί χώροι, πληρότητα, πλήρωση. Παραδείγματα. Θεώρημα σταθερού σημείου και εφαρμογές στην επίλυση συναρτησιακών (διαφορικών, ολοκληρωτικών κ.α.) εξισώσεων. Γραμμικότητα. Χώροι Banach και Hilbert. Έννοια και σημασία της βάσης. Θεμελιώδη θεωρήματα. Τελεστές σε χώρους Hilbert και Banach. Συμπαγείς τελεστές. Αυτοσυζυγείς τελεστές. Φασματική ανάλυση τελεστών. Εφαρμογή σε προβλήματα Sturm-Liouville. Αναπτύγματα σε ιδιοσυναρτήσεις. Παραδείγματα. Ειδικές βάσεις σε χώρους συναρτήσεων. Μη-ορθογώνιες βάσεις που προκύπτοιυν σε προβλήματα ελεύθερης επιφάνειας. Αναπτύγματα σε wavelets. Διαφορικός λογισμός σε χώρους Banach (διαφόριση κατά Volterra, Gateaux και Frechet). Διαφόριση μη-γραμμικών συναρτησιακών και τελεστών. Εφαρμογές στο λογισμό των μεταβολών. Κατασκευή μεταβολικών αρχών (variational principles) για φυσικά προβλήματα. Μαθηματικές βάσεις της μεθόδου των πεπερασμένων στοιχείων.
Διδάσκοντες: Γ. Αθανασούλης, Κ. Λασκαρίδης (ΣΕΜΦΕ)
Κυματικά φαινόμενα στη θάλασσα. Ανεμογενείς κυματισμοί, χαρακτηριστικά μεγέθη. Στοιχεία τηςε θεωρίας των στοχαστικών διαδικασιών και των στοχαστικών διαφορικών εξισώσεων. Στοχαστικές διαδικασίες δευτέρας τάξεως. Μέσος τετραγωνικός λογισμός (διαφόριση, ολοκλήρωση). Στάσιμες και εργοδικές στοχαστικές διαδικασίες. Φασματική αναπαράσταση. Κανονικές στοχαστικές διαδικασίες. Προβλήματα τομών και μεγίστων τιμών. Ανύψωση της επιφάνειας της θάλασσας ως Gaussian στοχαστικό πεδίο. Στοχαστική μοντελοποίηση των πεδίων πίεσης και ταχύτητας. Φασματικά μοντέλα διάδοσης κυματισμών σε βαθιές και ρηχές θάλασσες. Το κύμα N ετών. Δυναμική επιπλεόντων στερεών σωμάτων. Δυναμικές αποκρίσεις πλοίου σε θαλάσσιους κυματισμούς.
Διδάσκων: Γ. Αθανασούλης
Εισαγωγή. Σύγχρονες Μέθοδοι Συγκόλλησης. Φυσική του Ηλεκτρικού Τόξου Συγκόλλησης. Μεταφορά Υλικού κατά τη Συγκόλληση και Τήξη Ηλεκτροδίων. Πρόσδοση και Μεταφορά Θερμότητας σε Συγκολλήσεις. Παραμένουσες Τάσεις σε Συγκολλήσεις. Παραμορφώσεις σε Συγκολλητές Κατασκευές. Μηχανική Συμπεριφορά Συγκολλητών Κατασκευών. Ποιοτικός Έλεγχος Συγκολλήσεων. Το Κόστος Συγκόλλησης. Το Σύστημα Σιδήρου – Άνθρακα. Μεταλλουργικά Φαινόμενα κατά τη Συγκόλληση. Συγκόλληση Κοινών Ανθρακοχαλύβων. Συγκόλληση Ανοξείδωτων Χαλύβων. Συγκόλληση κραμάτων Αλουμινίου. Ειδικές τεχνικές Συγκολλήσεων (διατριβής, Laser κλπ).
Διδάσκοντες: Β. Παπάζογλου, Δ. Παντελής
Εισαγωγή στην υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας. Το νομοθετικό πλαίσιο στην Ελλάδα. Το θεσμικό πλαίσιο. Αιτίες και συνέπειες εργατικών ατυχημάτων. Οικολογική διαχείριση και ασφάλεια της εργασίας. Εκτίμηση επαγγελματικού κινδύνου. Διαχείριση της ασφάλειας. Σχεδιασμός χώρων εργασίας. Οι φυσικές παράμετροι, κίνδυνοι και τρόποι αντιμετώπισης. Οι χημικές παράμετροι, κίνδυνοι και τρόποι αντιμετώπισης. Επαγγελματικές ασθένειες. Πυροπροστασία. Εργονομία. Υγιεινή και ασφάλεια στις ναυπηγο-επισκευαστικές εργασίες.
Διδάσκων: Β. Παπάζογλου
Θεωρία: Στατιστική των Μετρήσεων. Θεωρία Σφαλμάτων. Στατιστική ανάλυση συσχετίσεως εξαρτημένων μεγεθών. Διατύπωση των αποτελεσμάτων μετρήσεων. Σχεδιασμός και εκτέλεση πειραμάτων. Συγκριτικά πειράματα. Πειράματα πολλών παραγόντων. Πειράματα προσομοιώσεως. Χρήση Η/Υ για προσομοίωση. Σύνδεση Η/Υ «απ’ ευθείας» προς μετρητικές διατάξεις για τη συλλογή και επεξεργασία σημάτων σε πραγματικό χρόνο. Αξιολόγηση και ανάλυση δεδομένων. Μέτρηση και ανάλυση στοχαστικών μεγεθών. Φασματική ανάλυση. Ψηφιακά φίλτρα. Μετρήσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον. Μετρήσεις στο εργαστήριο. Συστήματα λήψης δεδομένων. Εργαστηριακή εξάσκηση: Συνδεσμολογία, λήψη, επεξεργασία και ανάλυση μετρήσεων στην πειραματική δεξαμενή του ΕΝΘΥ. Χρήση λογισμικού λήψης δεδομένων. Τεστ στατιστικής αξιοπιστίας. Θα γίνονται τρεις εργαστηριακές ασκήσεις: 1. Συνδεσμολογία μεταλλάκτη και μέτρηση του αντίστοιχου μεγέθους, εκτίμηση σφαλμάτων μέτρησης και προσαρμογή των αποτελεσμάτων 2. Συλλογή και ανάλυση χρονική ιστορίας κύματος. Φασματική ανάλυση. 3. Μετρήσεις δυναμικών αποκρίσεων προτύπου στην Πειραματική Δεξαμενή.
Διδάσκοντες: Γ. Γρηγορόπουλος, Ε. Χίνης (Τ.Μ.Μ.)
Εισαγωγή στις βασικές αρχές ανάπτυξης και λειτουργίας συστημάτων που βασίζονται στη γνώση και επιτρέπουν την εύκολη ενσωμάτωση κανόνων, κανονισμών, εμπειρικών οδηγών και διαφόρων περιοριστικών διατάξεων. Παρουσίαση της δομής, λειτουργίας και αξιοποίησης σύγχρονων συστημάτων λογισμικού που υποστηρίζουν το επιστημονικό αντικείμενο των Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών. Παρουσίαση και εργαστηριακή εξοικείωση με δύο έμπειρα συστήματα που αφορούν τη φόρτωση πλοίων υγρού φορτίου και φορτίου χύδην με έμφαση στα πλοία μεταφοράς χημικών, τη φόρτωση μοναδιαίων φορτίων σε πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, καθώς και με ένα σύστημα που υποστηρίζει τη χάραξη της βέλτιστης πορείας των πλοίων από το λιμάνι αναχώρησης στο λιμάνι προορισμού τους.
Διδάσκων: Γ. Γρηγορόπουλος
Πρακτική άσκηση των σπουδαστών με προσωπική εργασία επί έξι (6) τουλάχιστον εβδομάδες σε μεγάλα ναυπηγεία ή ναυπηγο-επισκευαστικές μονάδες, νηογνώμονες ή επί πλοίου. Οι σπουδαστές που εγγράφονται στο μάθημα της Πρακτικής Άσκησης, αμέσως μετά την εγγραφή τους, καλούνται να ενημερώσουν τον συντονιστή του μαθήματος, για να προγραμματισθεί η αποστολή τους σε πλοίο ή επιχείρηση.
Διδάσκοντες: Γ. Ζαραφωνίτης (συντονιστής) και μέλη ΔΕΠ της Σχολής
Το θαλάσσιο περιβάλλον ως φορέας κυματικών φασινομένων. Φυσικές ιδιότητες του θαλάσσιου νερού. Επισκόπηση βασικών εννοιών και εξισώσεων της Μηχανικής Ρευστών. Παραγωγή των κυματικών εξισώσεων που διέπουν ορισμένες κατηγορίες δυναμικών φαινομένων στη θάλασσα (κύματα βαρύτητας, ακουστικά κύματα). Αναλυτικές λύσεις των κυματικών εξισώσεων σε απλές περιπτώσεις (επίπεδο κύμα, κυλινδρικό κύμα, σφαιρικό κύμα., σημειακές πηγές κυματισμών στον ελεύθερο χώρο και σε κυματοδηγούς). Βασικά κυματικά φαινόμενα: συμβολή, ανάκλαση, διάθλαση, περίθλαση (σκέδαση), αρχή του Huygens. Γενικές μέθοδοι επίλυσης των κυματικών εξισώσεων (αναλυτικές, ημιαναλυτικές, αριθμητικές, υβριδικές). Γεωμετρική κυματική (θεωρία ακτίνων).Παραγωγή των εξισώσεων της γεωμετρικής κυματικής ως υψίσυχνης ασυμπτωτικής προσέγγισης των κυματικών εξισώσεων. Εξισώσεις ακτίνων. Εξισώσεις πλάτους (για κύματα βαρύτητας και για ακουστικά κύματα). Η αρχή των Ηρωνος-Fermat: Ένας εναλλακτικός τρόπος παραγωγής των εξισώσεων της γεωμετρικής κυματικής. Αναλυτικές λύσεις των εξισώσεων της γεωμετρικής κυματικής. Διάθλαση σε ανομοιογενές μέσο με αργά μεταβαλλόμενο δείκτη διάθλασης. Ακτίνες σε στρωματοποιημένα μέσα. Ακουστικό κανάλι στη θάλασσα. Ειδικά θέματα διάδοσης των ηχητικών κυμάτων σε ρηχές θάλασσες. Ειδικά θέματα διάδοσης των κυμάτων βαρύτητας σε ρηχές θάλασσες.
Διδάσκων: Γ.Α. Αθανασούλης
Εισαγωγή. Γνώσεις από την θεωρία οριζουσών και τη Γραμμική
Άλγεβρα. Ορισμός τανυστών. Άλγεβρα τανυστών. Τανυστική ανάλυση. Τανυστικά πεδία,
εσωτερική παράγωγος, συμμεταβλητή (covariant) παράγωγος, ολοκληρωτικά θεωρήματα.
Κινηματική και δυναμική της ρέουσας μάζας. Εξισώσεις Euler, Navier Stokes, εξίσωση
της στροβιλότητας (εκφράσεις σε καμπυλόγραμμα συστήματα συντεταγμένων). Ποιοτική
εξέταση της ροής γύρω από στερεό σώμα με άνωση. Μεθοδολογία, μοντέλα ομόρου,
κινηματική και δυναμική ελεύθερων φύλλων στροβιλότητας, προσδεδεμένα φύλλα στροβιλότητας,
υπόθεση Joukowski, συνθήκες Kutta, ποιοτική εικόνα γραμμών ροής και στροβιλότητας
στην επιφάνεια πτερυγίου, μαθηματικό μοντέλο του προβλήματος ροής γύρω από πτερύγιο.
Σύγχρονες διατυπώσεις του προβλήματος ροής γύρω από ανωστικά σώματα υπό μορφή
ολοκληρωτικών εξισώσεων (boundary integral equations). Θεωρήματα αναπαράστασης
του δυναμικού, θεωρήματα αναπαράστασης της ταχύτητας. Εφαρμογή της θεωρίας των
συνοριακών ολοκληρωτικών εξισώσεων στην επίλυση του προβλήματος παράλληλης ροής
γύρω από διδιάστατο και τριδιάστατο ανωστικό σώμα τυχαίας γεωμετρίας. Μέθοδος Hess and Smith, Μέθοδος Morino.
Διδάσκων: Γ. Πολίτης
Στο Θέμα Σχεδίασης Πλοίου ΙΙ, ΙΙ, IV εγγράφονται όσοι σπουδαστές οφείλουν το μάθημα από προηγούμενα εξάμηνα.
Διδάσκοντες: Μέλη ΔΕΠ της Σχολής Ναυπηγών, Συντονιστής Α. Παπανικολάου
Μετάβαση απ΄ την απλότητα του γραμμικού στην πολυπλοκότητα του μη γραμμικού. Μόνιμη και μεταβατική συμπεριφορά, ανάλυση στο πεδίο φάσης, στάσιμα σημεία και περιοδικές τροχιές, συνύπαρξη πολλαπλών λύσεων, έλεγχος ευστάθειας. Η έννοια του ελκυστή (attractor) και του πεδίο ελκυσμού (basin of attraction). Ροές στο πεδίο φάσης. Παραδείγματα και σύνδεση με το φυσικό κόσμο. Αριθμητική ανάλυση στάσιμων σημείων και έλεγχος ευστάθειας. Αποικονίσεις Poincarν λύσεωία Floquet. Αναλυτικές μέθοδοι με βάση θεωρία διαταραχών. Χρησιμότητα και περιορισμοί χρήσης τους σε έντονα μη γραμμικά συστήματα. Εξέλιξη δυναμικού συστήματος λόγω μεταβολής παραμέτρων. Η έννοια της διακλάδωσης (bifurcation) τοπικού χαρακτήρα και ποιοτική περιγραφή των στοιχειωδών μορφών διακλαδώσεων. Εφαρμογές στις κινήσεις πλοίων, σε κατασκευές και σε ναυτικές μηχανές. Οι έννοιες της συνδιάστασης και της «δομικής ευστάθειας» συστήματος. Καθολικές διακλαδώσεις και η σημασία τους για την ασφάλεια μηχανικών συστημάτων. Αναγωγή πολύπλοκων συστημάτων σε απλούστερη μορφή. Η έννοια του χάους στη μη γραμμική δυναμική και απλά παραδείγματα. Παράξενοι ελκυστές, ευαισθησία σε αρχικές συνθήκες και απώλεια προβλεψιμότητας. Τρόποι μετάβασης σε χαοτική συμπεριφορά. Κλασματική (fractal) διάσταση και αυτο-ομοιότητα (self-similarity).
Διδάσκοντες: Κ. Σπύρου, Ι. Γεωργίου
Βασικές αρχές μελέτης των κατασκευών (ενεργειακές μέθοδοι). Η μέθοδος των πεπερασμένων στοιχείων. Πεπερασμένα στοιχεία για τη μελέτη λεπτότοιχων κατασκευών. Ισοπαραμετρικά πεπερασμένα στοιχεία. Θεωρητικό υπόβαθρο της ΜΠΣ (μέθοδος Rayleigh-Ritz). Η χρήση της ΜΠΣ στη μελέτη κατασκευών. Η μελέτη της κατασκευής του πλοίου με τη ΜΠΣ. Το πρόγραμμα MAESTRO και η εφαρμογή του στο σχεδιασμό μιας νέας κατασκευής Η μέθοδος των πεπερασμένων διαφορών. Δυναμική χαλάρωση. Σφάλματα αριθμητικών λύσεων.
Διδάσκων: Π. Καρύδης
Ανάλυση ειδικών θεμάτων που είναι σημαντικά στη μελέτη πλοίου και στις θαλάσσιες μεταφορές. Ασφάλεια θαλασσίων μεταφορών και προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος. Επιπτώσεις τους στη σχεδίαση τύπων πλοίου και στην οικονομική τους απόδοση. Μέθοδοι ανάλυσης για ποσοτική εκτίμηση κινδύνου. Πλαίσιο formal safety assessment. Ανάπτυξη νέων κανονισμών και σχετικές εξελίξεις στον ΙΜΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο ανθρώπινος παράγοντας στη θαλάσσια ασφάλεια. Πλαίσιο human reliability analysis. Πετρελαϊκή ρύπανση και μέσα καταπολέμησής της. Εξωτερικό κόστος μεταφορών, ατυχημάτων και ρύπανσης. Συστήματα ποιότητας στην ποντοπόρο ναυτιλία και τη ναυτιλία μικρών αποστάσεων. Τα λιμάνια ως κόμβος στην ποιοτική ναυτιλία. Σταθμοί φορτίων χύδην, γενικού φορτίου και εμπορευματοκιβωτίων. Μοντέλα διαχείρισης λιμανιών.
Διδάσκοντες: Δ. Λυρίδης, Κ. Σπύρου, Χ. Ψαραύτης
Η φόρτωση πλοίου από την πλευρά του ναυπηγού μηχανικού. Φόρτωση πλοίου μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, βέλτιστη φόρτωση. Φόρτωση πλοίου μεταφοράς φορτίων χύδην. Φόρτωση πλοίου μεταφοράς υγρών φορτίων. Αντοχή και ευστάθεια πλοίου μετά από ατύχημα και κριτήρια επαναδιανομής του φορτίου προς αποφυγή ρύπανσης του περιβάλλοντος. Παράγοντες που επηρεάζουν την αύξηση της αντίστασης του πλοίου και τη μείωση της απόδοσης της προωστήριας εγκατάστασης. Πρόσθετη αντίσταση λόγω κυματισμού. Ακούσια μείωσης της ταχύτητας. Υπολογισμός των μέσων συνθηκών πρόωσης και υπολογισμός της οικονομικής ταχύτητας υπηρεσίας. Εμπορικά πλοία. Αίτια εκούσιας μείωσης της ταχύτητας ή αλλαγής πλεύσης. Ασφάλεια φορτίου και συναφείς κανονισμοί. Κριτήρια δυναμικής συμπεριφοράς. Πρόγνωση των κυματικών συνθηκών με εφαρμογές στη βέλτιστη δρομολόγηση πλοίου. Λειτουργησιμότητα εμπορικών πλοίων. Επιβατηγά και επιβατηγά οχηματαγωγά πλοία. Κριτήρια δυναμικής συμπεριφοράς με ιδιαίτερη αναφορά στους επιβάτες.
Διδάσκων: Θ. Λουκάκης
Στοιχεία κινητικής θεωρίας των αερίων. Βασικές έννοιες φαινομένων μεταφοράς. Χημική θερμοδυναμική. Χημική κινητική. Εκρηκτικά όρια και οξειδωτικά χαρακτηριστικά καυσίμων. Φλόγες προανάμιξης. Φλόγες διάχυσης. Έναυση. Σχηματισμός ρύπων. Εφαρμογές.
Διδάσκων: Λ. Καϊκτσής
Στα πλαίσια της ολοκλήρωσης των προπτυχιακών σπουδών, στο 7ο κανονικό εξάμηνο περιλαμβάνεται το υποχρεωτικό μάθημα Θέμα Μελέτης και Σχεδίασης Πλοίου Ι. Στο 8ο κανονικό εξάμηνο, στα πλαίσια των Ροών περιλαμβάνονται τα κατ’ επιλογήν υποχρεωτικά μαθήματα Θέμα Μελέτης και Σχεδίασης Πλοίου ΙΙα και Θέμα Μελέτης και Σχεδίασης Μηχανοστασίου ΙΙβ. Η εκπόνηση των Θεμάτων Μελέτης και Σχεδίασης αποσκοπεί στην ανάπτυξη των απαραίτητων μεθοδολογικών και κριτικών ικανοτήτων του τελειόφοιτου Ναυπηγού Μηχανικού ως προς την αντιμετώπιση θεμάτων μελέτης και σχεδίασης πλοίων ή πλωτών μέσων γενικότερα. Eνδεικτικά, με βάση τις υποθετικές απαιτήσεις ενός ενδεχόμενου πλοιοκτήτη και τους εθνικούς/διεθνείς κανονισμούς ασφάλειας (κατασκευή και λειτουργία), ζητείται να εκπονηθεί η πλήρης προμελέτη ενός επιλεγμένου τύπου πλοίου, που θα περιλαμβάνει όλα τα απαραίτητα στοιχεία (υπολογισμοί και σχέδια), όπως απαιτούνται σε επίπεδο έγκρισης από Νηογνώμονες ή άλλες Αρχές ή για τη σύναψη συμβολαίου μεταξύ πλοιοκτήτη και ναυπηγείου. Τέτοια στοιχεία είναι: Καθορισμός μεγέθους σκάφους, υπολογισμοί βαρών, ευστάθεια, κατασκευαστικά σχέδια, καθορισμός εξοπλισμού, γενική διάταξη πλοίου. Στατική και δυναμική αντοχή σκάφους. Yδροδυναμική πλοίου, πρόωση, ελικτικές ικανότητες και συμπεριφορά σε κυματισμούς. Μηχανολογική και ηλεκτρολογική εγκατάσταση, κύρια μηχανή, βοηθητικά μηχανήματα, δίκτυα. Τεχνική προδιαγραφή σκάφους, σύμβαση ναυπήγησης.
Το θέμα εκπονείται, ως προς τους υπολογισμούς, με την βοήθεια προγραμμάτων Η/Υ που η Σχολή διαθέτει προς χρήση στους σπουδαστές στο Σπουδαστήριο Μελέτης Πλοίου της Σχολής. Στον ίδιο επίσης χώρο εκπονείται μέρος των απαραίτητων σχεδίων. Η βαθμολόγηση του θέματος γίνεται από ομάδα μελών ΔΕΠ της Σχολής που εκπροσωπούν τις επιστημονικές περιοχές, με συντονιστή τον εκπρόσωπο της Περιοχής Μελέτης Πλοίου.
Για την εκπόνηση της Διπλωματικής Εργασίας διατίθεται κανονικά το 10ο εξάμηνο σπουδών. Συνήθως όμως οι σπουδαστές έρχονται νωρίτερα σε επαφή με διάφορα μέλη ΔΕΠ, ώστε έγκαιρα να αποφασίσουν την περιοχή στην οποία θα εκπονήσουν τη Διπλωματική τους Εργασία και να προετοιμασθούν κατάλληλα γι' αυτήν. Κάθε σπουδαστής υποχρεούται να εκπονήσει αυτόνομη Διπλωματική Εργασία. Ο σπουδαστής υποβάλλει στη Γραμματεία της Σχολής αίτηση, όχι νωρίτερα από την πρώτη εγγραφή του στο 9ο εξάμηνο σπουδών, στην οποία αναφέρει με σειρά προτεραιότητας τρία (3) μαθήματα για την εκπόνηση της Εργασίας. Μπορεί ο σπουδαστής να επιλέξει οποιαδήποτε από τα μαθήματα που έχει παρακολουθήσει, αλλά τουλάχιστον ένα από αυτά πρέπει να είναι μάθημα της Σχολής Ναυπηγών. Υπάρχουν δύο περίοδοι υποβολής αιτήσεων σε κάθε ακαδημαϊκό έτος, οι οποίες ανακοινώνονται έγκαιρα από τη Γραμματεία της Σχολής. Δικαίωμα υποβολής αίτησης έχουν οι σπουδαστές που οφείλουν να περάσουν το πολύ εννέα (9) μαθήματα, από τα οποία το πολύ έξι (6) διδάσκονται στο εξάμηνο κατά το οποίο γίνεται η αίτηση και το πολύ τρία (3) στο επόμενο εξάμηνο