556 Ανθοκομίας - Αρχιτεκτονικής Τοπίου ΤΕΙ Ηπείρου (Άρτα)

Γενικές Πληροφορίες για το τμήμα

Το τμήμα Ανθοκομίας – Αρχιτεκτονικής Τοπίου ιδρύθηκε το 1995 με βάση το Π.Δ 343/1994 (ΦΕΚ 181/31-10-1994) με το οποίο ιδρύθηκε και το ΤΕΙ Ηπείρου.
Το τμήμα, το οποίο εδρεύει στην Άρτα, δέχθηκε τους πρώτους σπουδαστές κατά το ακαδημαϊκό έτος 1996-97, ενώ οι πρώτοι απόφοιτοί του έλαβαν πτυχίο το Φθινόπωρο του 1999.
Το τμήμα ανήκει στην Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας και αποσκοπεί στην εκπαίδευση τεχνολόγων γεωπόνων οι οποίοι θα είναι εξειδικευμένοι αφενός μεν στην παραγωγική ανθοκομία και αφετέρου στην κηποτεχνία και τις εφαρμογές της ανθοκομίας στην αρχιτεκτονική του τοπίου. Ειδικότερα, η παραγωγική ανθοκομία περιλαμβάνει την παραγωγή, τους μετασυλλεκτικούς χειρισμούς και την διακίνηση δρεπτών ανθέων και φυλλωμάτων, την παραγωγή και διακίνηση φυτών εσωτερικών χώρων και γενικότερα καλλωπιστικών φυτών σε φυτοδοχεία και την παραγωγή και διακίνηση πολλαπλασιαστικού υλικού για καλλωπιστικά φυτά. Αντίστοιχα, η κηποτεχνία και η αρχιτεκτονική τοπίου περιλαμβάνουν την μελέτη, την κατασκευή και την συντήρηση έργων πρασίνου καθώς και γενικότερα έργων διαμόρφωσης τοπίων.

Σκοπός

Ο στόχος του τμήματος ο οποίος αντικατοπτρίζεται και στο πρόγραμμα σπουδών του είναι η ισόρροπη και ισότιμη παροχή γνώσεων και για τα δύο αυτά επιμέρους γνωστικά αντικείμενα. Ένας επιπλέον στόχος του προγράμματος σπουδών του τμήματος είναι η παροχή εξειδικευμένων γνώσεων υψηλού επιπέδου και σε όλα εκείνα τα γνωστικά πεδία των γεωπονικών και τεχνικών επιστημών τα οποία λειτουργούν υποστηρικτικά στην παραγωγική ανθοκομία και την αρχιτεκτονική τοπίου (π.χ. φυτοπροστασία και χρήση φυτοφαρμάκων, μελέτη και κατασκευή συστημάτων άρδευσης, κατασκευές σε χώρους αναψυχής, σχεδιασμός μέσω Η/Υ, κ.λπ.).

Διάρκεια & Περιεχόμενο Σπουδών

Η διάρκεια των σπουδών είναι 8 εξάμηνα (περιλαμβάνεται ένα εξάμηνο πρακτικής άσκησης). Τα μαθήματα κάθε έτους διδάσκονται σε 2 εξάμηνα και οι εξετάσεις διενεργούνται 3 φορές τον χρόνο.

Επαγγελματικές Διέξοδοι

Οι πτυχιούχοι μπορούν να καλύψουν θέσεις εργασίας σε τομείς ανάλογους με τις σπουδές και την εξειδίκευση τους: Ενδεικτικά αναφέρεται ότι μπορούν να απασχοληθούν: σε υπηρεσίες του Υπουργείου Γεωργίας, στην Αγροτική Τράπεζα, σε κέντρα γεωργικής εκπαίδευσης, σε οργανισμούς νομαρχιακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, σε γραφεία μελέτης και εκτέλεσης έργων αρχιτεκτονικής τοπίου, δημιουργίας χλωροτάπητων, μελέτη συστημάτων άρδευσης, θερμοκηπιακών μονάδων, ως ελεύθεροι επαγγελματίες, στο εμπόριο ανθοκομικών, σε φυτώρια, σε εισαγωγές σπόρων και ανθοκομικού υλικού, σε μονάδες διάθεσης πολλαπλασιαστικού υλικού, αγροχημικών κ.ά. στην Εκπαίδευση και την Κατάρτιση.

Πρόγραμμα Σπουδών

1ο ΕΞΑΜΗΝΟ

Υποχρεωτικά Μαθήματα

Γεωργική Χημεία Ι, Μαθηματικά Ι, Προγραμματισμός Η/Υ Ι, Βοτανική Ι, Εισαγωγή στη Φυτοτεχνολογία, Τεχνικό Σχέδιο Ι, Φυσική Ι, Ξένη Γλώσσα Ι.

2ο ΕΞΑΜΗΝΟ

Υποχρεωτικά Μαθήματα

Βοτανική II, Φυσική II, Εδαφολογία, Γενική Ανθοκομία, Γεωμορφολογία-Τοπογραφία, Μαθηματικά II, Προγραμματισμός Η/Υ II, Γεωργική Χημεία II.

3ο ΕΞΑΜΗΝΟ

Υποχρεωτικά Μαθήματα

Ειδική Ανθοκομία Ι, Γενετική, Γενετική Φυτοπροστασία, θερμοκηπιακές Κατασκευές, Τεχνικό Σχέδιο II - Σχέδιο Χώρου, Ξένη Γλώσσα II, Συστηματική Βοτανική -Ζιζάνια.

4ο ΕΞΑΜΗΝΟ

Υποχρεωτικά Μαθήματα

Ειδική Ανθοκομία II, Καλλωπιστική Δενδροκομία, Ιστορική Εξέλιξη Αρχιτεκτονικής Τοπίου, Γεωργικά -Ανθοκομικά Μηχανήματα, έργα Αρδεύσεων - Στραγγίσεων, Εδαφομηχανική - Χωματουργικές Διαμορφώσεις, Στοιχεία Λογιστικής, Ξένη Γλώσσα III, Βιομετρία.

5ο ΕΞΑΜΗΝΟ

Υποχρεωτικά Μαθήματα

Ειδική Ανθοκομία III, Κηποτεχνία, Αρχιτεκτονική Τοπίου Ι, Διαχείριση Φυσικών Πόρων & Προστασία Περιβάλλοντος, Αυτοματισμός στη Γεωργία, Βελτίωση Ανθοκομικών Φυτών, Καλλιέργεια με Υποστρώματα, Γεωργικοί Συνεταιρισμοί, Ξένη Γλώσσα IV -Ορολογία.

Προαιρετικά Μαθήματα

(για όλα τα εξάμηνα) Οικολογία Τοπίου, Ψυχολογία Χώρου, Χρωματολογία, Αποξηραμένα Ανθη, Τεχνική Βοπ53ΐ, Υδροπονία Καλλωπιστικών, Σχεδιασμός Τοπίου με Η/Υ.

6ο ΕΞΑΜΗΝΟ

Υποχρεωτικά Μαθήματα

Ειδική Ανθοκομία IV, Παραγωγή Πολ/κού Υλικού Ανθ., Αρχιτεκτονική Τοπίου II, Τυποποίηση Ανθοκομικών Προϊόντων, Μετασυλλεκτική -Φυσιολογία, Προγραμματισμός Η/Υ III, Στοιχεία Γεωργικής Οικονομίας.

7ο ΕΞΑΜΗΝΟ

Υποχρεωτικά Μαθήματα

Ειδική Φυτοπροστασία, Χλοοτάπητες, Υλικά - Κατασκευές Χώρων Αναψυχής, Επαγγελματικές Μελέτες - Στοιχεία Τεχνικής Νομοθεσίας, Διοίκηση Ανθοκομικών Μονάδων, Φαρμακολογία -Απολυμάνσεις, Μάρκετινγκ Ανθ. Προϊόντων.

8ο ΕΞΑΜΗΝΟ

Υποχρεωτικά Μαθήματα

Πτυχιακή Εργασία, Πρακτική Άσκηση.

Περιγραφή Μαθημάτων

1. Τίτλος μαθήματος: ΑΝΟΡΓΑΝΗ ΧΗΜΕΙΑ
Τύπος μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Α/
Επίπεδο μαθήματος: Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα: Όχι
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Να εμβαθύνει και να επεκτείνει ο σπουδαστής τις γνώσεις ανόργανης χημείας που απέκτησε στο Λύκειο, ώστε να μπορεί να κατανοήσει εκείνα τα μαθήματα του προγράμματος σπουδών τα οποία προϋποθέτουν μία καλή χημική υποδομή.

Περιγραφή του μαθήματος
Χημικοί δεσμοί. Χημικές αντιδράσεις και χημικές εξισώσεις. Υδατικά διαλύματα. Ταχύτητα αντίδρασης και χημική ισορροπία. Ιοντικές ισορροπίες. Οξέα, βάσεις και άλατα. Υδρόλυση αλάτων. Ρυθμιστικά διαλύματα. Γινόμενο διαλυτότητος. Κολλοειδή συστήματα διασποράς. Ραδιοϊσότοπα. Οξειδοαναγωγικές αντιδράσεις, Χημική θερμοδυναμική. Σύμπλοκες ενώσεις. Προσρόφηση-ανταλλαγή ιόντων. Φασματοφωτομετρία. Στοιχεία ορυκτολογίας.

Βιβλιογραφία
Atkins, P., Jones, L., 1997. CHEMISTRY: Molecules, Matter and Change, 3η έκδοση, WH Freeman, New York. (ISBN: 0-7167-2832-x).
Pauling, L., GENERAL CHEMISTRY, 3η έκδοση, Dover, New York, 1970/1988, ISBN:0-486-65622-5.
Παπαδόπουλος, Γ.Κ., Σεφεριάδης, Κ., 1994. Χημεία για Βιοϊατρικές Επιστήμες. 2η έκδοση σελ. 485, Γραφείο Δημοσιευμάτων Παν/μίου Ιωαννίνων, Ιωάννινα. (ISBN 960-233-012-0).
Τσίπης, Κ., 1999-2000. Χημεία, τ. 1-3, Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη.

2. Τίτλος μαθήματος: ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ
Τύπος μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Β/
Επίπεδο μαθήματος: Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα: Ανόργανη Χημεία
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Να εμβαθύνει και να επεκτείνει ο σπουδαστής τις γνώσεις οργανικής χημείας που απέκτησε στο Λύκειο, ώστε να μπορεί να κατανοήσει εκείνα τα μαθήματα του προγράμματος σπουδών τα οποία προϋποθέτουν καλή γνώση της οργανικής χημείας.

Περιγραφή του μαθήματος
1. Θεωρία: Ονοματολογία οργανικών ενώσεων. Στοιχεία στερεοχημείας και φασματοσκοπίας. Κεκορεσμένοι και ακόρεστοι υδρογονάνθρακες. Αλκοόλες και αιθέρες. Καρβονυλικές ενώσεις και εστέρες. Αμινοξέα. Πρωτεϊνες, ιοντικές ιδιότητες αμινοξέων, μέθοδοι μελέτης των πρωτεϊνών. Νουκλεϊκά οξέα: το DNA είναι το γενετικό υλικό. Νουκλεϊκά οξέα: το RNA είναι το απαραίτητο ενδιάμεσο της πρωτεϊνοσύνθεσης. Γενετική Μηχανική: μόρια DNA μπορούν να εισαχθούν σε νέους ξενιστές για τροποποίηση γενετικών χαρακτηριστικών. Ενζυμα: ιδιότητες, κινητική, ρύθμιση. Κυτταρικές μεμβράνες. Εισαγωγή στον μεταβολισμό, υδατάνθρακες. Γλυκόλυση, κύκλος του Krebs, κύκλος του γλυοξυλικού οξέως. Οξειδωτική φωσφορυλίωση, μεταβολισμός λιπαρών οξέων. Καθήλωση αζώτου, μεταβολισμός αμινοξέων και νουκλεοτιδίων.
1. Εργαστήρια: Εισαγωγή, Ρυθμιστικά διαλύματα αμινοξέων. Τρισδιάστατη απεικόνιση πρωτεϊνών. Τρισδιάστατη δομή πρωτεϊνών. Φυγοκέντριση. Χρωματογραφία. Φασματοφωτομετρία. Ένζυμα (εισαγωγή, ιδιότητες). Ένζυμα (αλκαλική φωσφατάση, υπεροξειδάση). Ένζυμα (όξινη φωσφατάση). Βιταμίνες, Χρώματα ανθέων. Σάκχαρα. Παρασκευή DNA

Βιβλιογραφία
Ηλιόπουλος, Γ., 1978. Βιοχημεία. ΟΕΔΒ, Αθήνα.
Stryer, L, 1999. Βιοχημεία. 3rd edition, WH Freeman and Co. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο. Α τόμος, σελ. 1-545. Επιμέλεια: Γ.Κ. Παπαδόπουλος. Μετάφραση: Α. Αλετράς, Θ. Βαλκανά, Δ. Δραϊνας, Κ. Δραϊνας, Η. Κούβελας, Γ.Κ. Παπαδόπουλος, Μ.Γ. Παπαδόπουλος και Μ. Φράγκου-Λαζαρίδη. Τέταρτη εκτύπωση. (ISBN: 960-7309-63-4).
Clark, J.M., Jr, Switzer, R.L., 2000. Πειραματική Βιοχημεία. 2nd edition, WH Freeman and Co. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο, σελ. 322. Μετάφραση και επιμέλεια: Γ.Κ. Παπαδόπουλος, Μ.Γ. Παπαδόπουλος. 2η εκτύπωση. (ISBN: 960-7309-25-1).
Karlsson, P., 1998. Βιοχημεία. 10η έκδοση, Μετάφραση και επιμέλεια: Κ. Σέκερη, Μ. Φραγκούλη, Κ. Σέκερη-Παταργιά, Ιατρικές Εκδόσεις Λίτσας, Αθήνα .

3. Τίτλος μαθήματος : ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ
Τύπος μαθήματος : Θεωρία
Εβδομαδιαίες ώρες : 4 ώρες θεωρία
Διδακτικές μονάδες : 7
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Α΄
Επίπεδο μαθήματος : Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα : Όχι
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Να εμβαθύνει και να επεκτείνει ο σπουδαστής τις γνώσεις μαθηματικών που απέκτησε στο Λύκειο, ώστε να μπορεί να κατανοήσει τις μαθηματικές έννοιες και να επιλύσει τα προβλήματα που θα συναντήσει σε ορισμένα τεχνικά και οικονομικά μαθήματα ειδικής υποδομής και ειδικότητος (π.χ. Φυσιολογία Φυτών, Εδαφολογία, Βιομετρία, Αρδεύσεις - Στραγγίσεις, Υλικά – Κατασκευές Χώρων Αναψυχής, Γεωργική Οικονομία,, κ.λπ.).

Περιγραφή μαθήματος :
Σύνολα: Βασικές έννοιες και ορισμοί, στοιχειώδεις πράξεις. Σχέσεις, συναρτήσεις, ισοδύναμα σύνολα, αριθμήσιμα σύνολα. Ακολουθίες, σειρές, δυναμοσειρές, λογισμός αθροισμάτων και γινομένων. Στοιχεία συνδυαστικής, διωνυμικοί συντελεστές. Πιθανότητες, υπό συνθήκη πιθανότητες, δοκιμές Bernoulli. Παράγωγοι πραγματικών συναρτήσεων μιας μεταβλητής, εφαρμογές. Πίνακες και Ορίζουσες, εφαρμογές. Διανύσματα στο επίπεδο και το χώρο, Καρτεσιανές συντεταγμένες, εξίσωση ευθείας, κύκλου. Πραγματικές συναρτήσεις πολλών (2,3) μεταβλητών, γραφικές παραστάσεις. Διαφορικός λογισμός πραγματικών συναρτήσεων πολλών μεταβλητών. Ακρότατα πραγματικών συναρτήσεων. Πειραματική στατιστική. Πληθυσμός, δειγματοληψία, χαρακτηριστικά θέσεως και διασποράς. Κατανομές. Περιγραφική στατιστική.

Βιβλιογραφία
Πουρνάρας, Ι. Σημειώσεις Μαθηματικών. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, 1999. Άρτα
Κωτσάκης, Β.Α., Δημόπουλος, Δ.Δ., 1996. Εφαρμοσμένα Μαθηματικά . ΟΕΔΒ, Αθήνα.

4. Τίτλος μαθήματος : ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες : 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Α΄
Επίπεδο μαθήματος : Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα : Όχι
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Να αποκτήσουν οι σπουδαστές τις αναγκαίες γνώσεις και να εξοικειωθούν με τις εφαρμογές των ηλεκτρονικών υπολογιστών στην παραγωγική ανθοκομία και την αρχιτεκτονική τοπίου.

Περιγραφή μαθήματος :
Εισαγωγή στην χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών (Η/Υ). Ψηφιακά συστήματα. Τεχνικά χαρακτηριστικά ηλεκτρονικών υπολογιστών. Περιγραφή της αρχιτεκτονικής ενός συστήματος υπολογιστή. Κύρια μνήμη, περιφερειακή μνήμη, κεντρική μονάδα, μονάδες εισόδου – εξόδου. Αποθήκευση δεδομένων. Περιφερειακά υπολογιστή. Μικροεπεξεργαστές. Μικροϋπολογιστές. Λειτουργικά συστήματα και λογισμικό. Παραθυρικά προγράμματα. Προγράμματα καταγραφής, επεξεργασίας και διαχείρισης δεδομένων. Προγράμματα επεξεργασίας κειμένου. Προγράμματα γραφικών απεικονίσεων. Επικοινωνίες και δίκτυα υπολογιστών. Το διαδίκτυο. Χρήση Η/Υ στους γεωργικούς αυτοματισμούς.

Βιβλιογραφία
Ανώνυμος, 1995. Πως δουλεύουν οι υπολογιστές. Εκδόσεις Κλειδάριθμος., Αθήνα.
Γιανννακοπούλου – Μπακατσιά. Εισαγωγή στις επικοινωνίες και τα δίκτυα υπολογιστών. Εκδόσεις Ίων, Αθήνα.
Πολλάλη Γιαννακοπούλου, Δημοπούλου Γλαμπεδάκη. Εισαγωγή στους Η/Υ. Βασικές έννοιες συστημάτων πληροφορικής. Εκδόσεις Ίων, Αθήνα
Ρίζος, Γ., 1999. Σημειώσεις Η/Υ. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου. Άρτα

5. Τίτλος μαθήματος : ΦΥΣΙΚΗ
Τύπος μαθήματος : Θεωρία
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 4 ώρες θεωρία
Διδακτικές μονάδες : 6
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Α΄
Επίπεδο μαθήματος : Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα : Όχι
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Το μάθημα θα εμπεδώσει εκείνες τις ενότητες της Μηχανικής, Θερμότητας, Οπτικής και Ηλεκτρομαγνητισμού που είναι απαραίτητες για τον μέλλοντα επιστήμονα πτυχιούχο του τμήματος. Μέσα στις πιο πάνω ενότητες εντάσσεται και η Μετεωρολογία. Αντίθετα, τα όποια στοιχεία πυρηνικής, ατομικής και μοριακής φυσικής αφήνονται στο μάθημα της χημείας, ώστε ο μικρόκοσμος να εξεταστεί και από τις δύο σκοπιές σε ένα μάθημα και μόνον. Σε όλα τα θέματα δίνεται έμφαση στη πρακτική τους διάσταση και στις εφαρμογές τους στην Ανθοκομία και Αρχιτεκτονική Τοπίου.

Περιγραφή μαθήματος :
Α. Μηχανική: Διανύσματα, δυνάμεις, κινηματική, έργο, ισχύς, ενέργεια, ορμή-κρούση, κέντρο μάζας, ροπή αδράνειας, περιστροφική κίνηση, υδροδυναμική.
Β. Θερμότητα: Φύση της θερμότητας, θερμοκρασία, θερμιδομετρία, διάδοση της θερμότητας,
νόμοι της θερμοδυναμικής. Στοιχεία μετεωρολογίας.
Γ. Οπτική: Φύση του φωτός, νόμοι της ανάκλασης και της διάθλασης, φακοί και πρίσματα,
ανάλυση και σύνθεση του φωτός, κυματική φύση του φωτός, φωτοηλεκτρικό φαινόμενο.
Δ. Ηλεκτρομαγνητισμός: Φύση του ηλεκτρικού φορτίου, νόμος του Coulomb, ηλεκτρικό πεδίο, πυκνωτές, ηλεκτρικά στοιχεία, συνεχές ηλεκτρικό ρεύμα, μαγνητισμός, μαγνήτιση υλικών, ηλεκτρομαγνητική επαγωγή, ηλεκτρικές μηχανές.

Βιβλιογραφία
HD Young, 1994. Σύγχρονη Φυσική, 8η έκδοση, Addison-Wesley, τ. 1, σελ. 1-605, εκδόσεις Παπαζήση, ΙSBN: 960-02-1088-8.
Horst Herr, 1997. Τεχνική Φυσική, Eurpoa/Lehrmittel, ΕΤΕ/Γενική Τεχνική Βιβλιοθήκη, Αθήνα, σελ. 1-290.
Ρ. Hewitt, Οι έννοιες της Φυσικής, τ.1, σελ. 1-396, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.

6. Τίτλος μαθήματος : ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ ΦΥΤΩΝ
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 3 ώρες θεωρία + 3 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 7
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Α΄
Επίπεδο μαθήματος : Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα : Όχι
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Να δοθούν στον σπουδαστή οι αναγκαίες γνώσεις σχετικά με την δομή, την λειτουργία και τις διαφοροποιήσεις του φυτικού κυττάρου, την οργάνωση των φυτικών κυττάρων σε φυτικούς ιστούς, τα είδη, τους τύπους και ην ανατομία των φυτικών οργάνων καθώς και την εξωτερική μορφολογία αυτών.

Περιγραφή του μαθήματος
Το κύτταρο ως στοιχειώδης μονάδα ζωής. Οργάνωση φυτικού κυττάρου. Κυτταρικές μεμβράνες (πλασμάλημα, τονοπλάστης). Τα κυτταρικά οργανίδια (μιτοχόνδρια, πλαστίδια, ριβοσώματα, οργανίδια Golgi, ενδοπλασμικό δίκτυο, πυρήνας και πυρηνίσκοι, χρωμοσώματα, χυμοτόπιο. Τα κυτταρικά τοιχώματα. Μορφολογικοί τύποι φυτικών κυττάρων (επιδερμικά, μεριστωματικά, παρεγχυματικά, κολλεγχυματικά, σκληρεγχυματικά, συνοδά, ηθμώδη, κ.λπ.). Απλοί και σύνθετοι φυτικοί ιστοί (κορυφαίο μερίστωμα, κάμβιο, ηθμόσωλήνες αγγεία ξύλου, μόνιμοι λειτουργικοί και στηρικτικοί ιστοί, δερματικό σύστημα ιστών). Μορφολογία και ανατομία βλαστικών φυτικών οργάνων (ρίζα, βλαστός, φύλλο, άνθος, καρπός, σπέρμα). Μορφολογία αναπαραγωγικών οργάνων πτεριδοφύτων, γυμνοσπέρμων και αγγειοσπέρμων και μορφολογική περιγραφή εγγενούς αναπαραγωγής φυτών (άνθος, μικρο- και μάκροσποριογένεση, επικονίαση, γονιμοποίηση, καρπός, σπέρμα).

Βιβλιογραφία
Βλάχος, Γ., 1999. Βοτανική – Κυτταρολογία, Ανατομία & Μορφολογία Φυτών. Εκδόσεις Ίων, Αθήνα.
Δεληβόπουλος, Σ., 1998. Μορφολογία & Ανατομία Φυτών. Εκδόσεις Α. Σταμούλη, Αθήνα.
Mποζαμπαλίδης, Α.Μ. 1993. Βοτανική. Μορφολογία και ανατομία φυτών. Art of Text, Θεσσαλονίκη.
Σαμαράς, Ι., 1999. Σημειώσεις Διαλέξεων Βοτανικής Ι. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.

7. Τίτλος μαθήματος : ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΘΟΚΟΜΙΑ
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες : 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδισκαλίας : Β΄
Επίπεδο μαθήματος : Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα : Όχι
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Σκοπός του μαθήματος είναι να εισάγει τους σπουδαστές στην επιστήμη της ανθοκομίας και να τους μεταδώσει τις γενικές αρχές της τεχνικής της καλλιέργειας των φυτών και ιδιαίτερα των καλλωπιστικών φυτών καθώς επίσης και των χρήσεων αυτών στην αρχιτεκονική τοπίου.

Περιγραφή μαθήματος
1. Αντικείμενο και επιμέρους κλάδοι της ανθοκομίας.
2. Ιστορική εξέλιξη ανθοκομίας.
3. Προοπτικές ανθοκομίας.
4. Ταξινόμηση καλλωπιστικών φυτών.
5. Οικολογικό περιβάλλον και επίδρασή του στην ανάπτυξη των καλλωπιστικών φυτών.
5.1 Επίδραση εδάφους.
5.2 Επίδραση έντασης και διάρκειας ηλιακής ακτινοβολίας.
5.3 Χρήση τεχνητού φωτισμού στα θερμοκήπια.
5.4 Επίδραση θερμοκρασίας αέρα και εδάφους.
5.5 Επίδραση υγρασίας εδάφους και ατμόσφαιρας.
5.6 Επίδραση λοιπών κλιματικών παραγόντων (νέφη, βροχή, χαλάζι, κ.λ.π.)
5.7 Επίδραση αέρα (περιεκτικότητα σε CO2 και σε ατμοσφαιρικούς ρύπους).
6. Τρόποι καλλιέργειας καλλωπιστικών φυτών.
6.1 Καλλιέργεια στην ύπαιθρο για παραγωγή δρεπτών ανθέων.
6.2 Καλλιέργεια στο θερμοκήπιο για παραγωγή δρεπτών ανθέων.
6.3. Τεχνική υδροπονικής καλλιέργειας δρεπτών ανθέων.
6.4. Καλλιέργεια στο θερμοκήπιο για παραγωγή γλαστρικών φυτών.
6.5 Καλλιέργεια για διακόσμηση τοπίων.
7. Εισαγωγή στον πολλαπλασιασμό καλλωπιστικών φυτών
7.1 Εγγενής πολλαπλασιασμός (σπόροι, ιδιότητες σπόρων, σποροπαραγωγή, συντήρηση
σπόρων, παραγωγή σποροφύτων στα σπορεία).
7.2 Αγενής πολλαπλασιασμός (μοσχεύματα, διαίρεση, υπόγεια βλαστικά όργανα,
παραφυάδες, καταβολάδες, εμβολιασμός, μικροπολλαπλασιασμός)
8.Καλλιεργητική τεχνική (κατεργασία εδάφους, απολύμανση εδάφους, σπορά, φύτευση,
άρδευση, λίπανση, καταπολέμηση ζιζανίων, εφαρμογή χημικών ρυθμιστών αύξησης).
1. Συγκομιδή και μετασυλλεκτικοί χειρισμοί δρεπτών ανθέων (Συσκευασία, τυποποίηση, μεταφορά συντήρηση).

Βιβλιογραφία
Κιούσης, Γ., Κουτέπας, Ν., Ταμβάκης Ν., 1992. Εργαστήριο Ανθοκομίας – Κηποτεχνίας. Τόμος Α/. Ίδρυμα Ευγενίδου, Αθήνα.
Κιούσης, Γ., Κουτέπας, Ν., Ταμβάκης Ν., 1992. Εργαστήριο Ανθοκομίας – Κηποτεχνίας. Τόμος Β/. Ίδρυμα Ευγενίδου, Αθήνα.
Σάββας, Δ., 1999. Σημειώσεις Γενικής Ανθοκομίας. Τεύχος 1ο: Θεωρία. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Σάββας, Δ., 1999. Σημειώσεις Γενικής Ανθοκομίας. Τεύχος 2ο: Εργαστήριο. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Σάββας, Δ., 1998. Υδροπονία Καλλωπιστικών Φυτών. Σημειώσεις. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου. Άρτα.
Nelson, P., 1998. Greenhouse Operation and Management. Prentice Hall, Inc., New Jersey, USA.
Dole, J.M., Wilkins, H.F., 1999. Floriculture. Principles and Species (ISBN: 0-13-374703-4).

8. Τίτλος μαθήματος : ΕΔΑΦΟΛΟΓΙΑ
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Β΄
Επίπεδο μαθήματος : Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα : Ανόργανη Χημεία
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Στο μάθημα της Εδαφολογίας οι σπουδαστές θα μάθουν τις βασικές ιδιότητες και χαρακτηριστικά των εδαφών καθώς και την σημασία τους για την ανάπτυξη των φυτών. Έτσι θα μπορούν να αξιολογήσουν ένα έδαφος ως προς την γονιμότητά του, την ικανότητα παροχής νερού και αέρα στις ρίζες των φυτών και γενικά την συμπεριφορά των καλλιεργούμενων φυτών σε αυτό, ιδιαίτερα όταν διαθέτουν δεδομένα εδαφολογικών αναλύσεων.

Περιγραφή μαθήματος :
Διαλέξεις
Εισαγωγικές έννοιες. Πεδολογία. Σχηματισμός εδαφών. Μηχανική σύσταση εδάφους. Κοκκομετρικά κλάσματα. Ορυκτολογική σύσταση εδάφους (πρωτογενή – δευτερογενή ορυκτά εδάφους). Χημικές ιδιότητες εδαφών: εδαφικά κολλοειδή, ανταλλαγή ιόντων, οξύτητα εδάφους, ρυθμιστική ικανότητα, δυναμικό οξειδοαναγωγής. Οργανική ουσία-χουμοποίηση. Φυσικές ιδιότητες εδάφους: δομή του εδάφους, εδαφική υγρασία, θερμοκρασία εδάφους, αερισμός εδάφους. Εδαφικό διάλυμα – μετακίνηση αλάτων στο έδαφος. Εδαφική πανίδα – μικροοργανισμοί εδάφους. Μορφολογία εδαφών και εδαφικές κατατομές. Ταξινόμηση εδαφών.
Εργαστήρια
Δειγματοληψία εδάφους. Προσδιορισμός pH εδάφους. Προσδιορισμός ηλεκτρικής αγωγιμότητας εδάφους. Μηχανική ανάλυση εδάφους. Οργανική ουσία. Μέτρηση ολικού και ενεργού CaCΟ3. Μέτρηση ισοδύναμης υγρασίας. Μέτρηση ανταλλακτικής ικανότητας εδάφους. Ρυθμιστική ικανότητα εδάφους.

Βιβλιογραφία
Αλεξιάδης, Κ., 1976. Εδαφολογία. Εκδόσεις Σάκκουλα, Θεσσαλονίκη – Αθήνα.
Μήτσιος, Ι., 1999. Εδαφολογία. Βόλος.
Παπαδόπουλος, Γ.Δ., 1998. Σημειώσεις Εδαφολογίας. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Παπαδόπουλος, Γ.Δ., 1998. Εργαστήρια Εδαφολογίας. Διδακτικές σημειώσεις. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Harpstead, M.I., Sauer, T.J., Bennett, W.F., 1977. Soil Science Simplified. 3rd Edition.
Soil and Plant Analysis Council, 1999. Soil Analysis Handbook of Reference Methods. St. Lucie Press, Lincoln, Nebraska.

9. Τίτλος μαθήματος : ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΦΥΤΩΝ
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας : 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Β΄
Επίπεδο μαθήματος : Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα : Μορφολογία Φυτών
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Να δοθούν στους σπουδαστές οι αναγκαίες γνώσεις που καθιστούν κατανοητές τις λειτουργίες των φυτών. Ο στόχος είναι να γνωρίζουν οι σπουδαστές πως λειτουργεί και αναπτύσσεται ο φυτικός οργανισμός ώστε να μπορούν να κατανοούν τις σύγχρονες επιστημονικές μεθόδους καλλιέργειας των φυτών, να τις εξειδικεύουν με επιτυχία στις εκάστοτε συνθήκες και να μπορούν να λύνουν προβλήματα που δεν αποτελούν ρουτίνα.

Περιγραφή μαθήματος :
Εισαγωγικές έννοιες φυσιολογίας φυτών. Φυσιολογία φυτικού κυττάρου. Διακίνηση νερού και χημικών ουσιών από και προς το φυτικό κύτταρο. Ισοζύγιο ενέργειας στα φυτικά κύτταρα. Φωτοσύνθεση. Αναπνοή. Διαπνοή. Υδατικές σχέσεις. Ρυθμιστές αύξησης (φυτοορμόνες). Φυσιολογία αύξησης και ανάπτυξης των φυτών (φύτρωμα, φυσιολογία οργανογένεσης, νεανικότητα, διαφοροποίηση φυτικών ιστών, φυσιολογία αύξησης μεριστωματικών ιστών, ανθοφορία, λήθαργος, γήρανση). Φυσιολογία αναγέννησης φυτικών ιστών. Αρχές ιστοκαλλιέργειας. Φωτοτροπισμός, γεωτροπισμός. Ημερήσιες περιοδικές κινήσεις. Επίδραση φωτοπεριόδου στην ανάπτυξη των φυτών. Επίδραση ψύχους στην ανάπτυξη των φυτών. Φυσιολογία ανάπτυξης ξυλωδών φυτών.

Βιβλιογραφία
Καράταγλης, Σ., 1992. Φυσιολογία Φυτών. ART of TEXT, Θεσσαλονίκη.
Νιαβής, Κ. Μαθήματα Φυσιολογίας Φυτών. Μέρος 2ο. Αθήνα
Σαμαράς, Ι., 1999. Σημειώσεις Βοτανικής ΙΙ. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Encyclopedia of Plant Physiology. Springer Verlag, Berlin, Heidelberg, New York, Tokyo., 1983.

10. Τίτλος Μαθήματος: ΓΕΝΙΚΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ
Τύπος Μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές Μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Β/
Επίπεδο μαθήματος: Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα: Όχι
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Να διδάξει στον σπουδαστή τις τρέχουσες αντιλήψεις σχετικά με την Οικολογία, τις σχέσεις της οικολογίας με τις περιβαλλοντικές επιστήμες και τη διαχείριση των φυσικών πόρων. Να περιγράψει την Οικολογία ως επιστήμη αναλύοντας τις αλληλεπιδράσεις των παραγόντων που συμμετέχουν στην έκφανση των τροφικών δικτύων, να καταγράψει την ανακύκλωση των θρεπτικών στοιχείων, να διαγράψει τη δομή και να περιγράψει τη λειτουργία των οικοσυστημάτων. Επίσης να κατανοήσει ο σπουδαστής τις επιδράσεις του ανθρώπου πάνω στα οικοσυστήματα. Τέλος, να γίνουν αντιληπτές οι οικολογικές ισορροπίες που διαμορφώνονται στα τεχνητά οικοσυστήματα των διαμορφωμένων από τον άνθρωπο τοπίων και να διδαχθούν οι οικολογικές αρχές που θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την κατασκευή έργων πρασίνου και την ανάπλαση τοπίων.

Περιγραφή μαθήματος: Είδη και διαμόρφωση των Ειδών. Οι συνθήκες για την ύπαρξη της ζωής (Κλίμα, Θερμοκρασία, Υγρασία, Φως, Περιοδικότητα, Έδαφος,). Βασικές έννοιες της οικολογίας πληθυσμών. Οι βιοκοινότητες (Οργάνωση και δομή, φυσικές διαταραχές και ανθρώπινες επεμβάσεις) Η δυναμική των οικοσυστημάτων (Παραγωγή, τροφική δομή, οι κύκλοι των θρεπτικών στοιχείων, οι ανθρώπινες επεμβάσεις στα οικοσυστήματα). Αναφορά στα χερσαία οικοσυστήματα. Τεχνητά οικοσυστήματα (αγροτικά οικοσυστήματα, πάρκα, άλση, χώροι πρασίνου και αναψυχής). Οικολογικές αρχές ανάπλασης τοπίων.

Βιβλιογραφία
Barbour M. G., J. H. Burk and W. D. Pitts. 1987. Terrestrial Plant Ecology. Second Edition. The Benjamin /Cummings Publishing Company, Inc., USA.
Odum, E. P. 1983.Epilog. Basic Ecology. Saunters College Publishing. USA
Odum, E. P. 1997, Ecology. A Bridge Between Science and Society. Sinauers Associates Inc. USA
Ricklefs, R. E. 1990. Ecology Third Edition. W.H.Freeman and Company, USA
Smith, R. L.. 1992. Elements of ecology. Third edition Harper Collins Pbs, Inc., USA
Tivy, J. 1993. Biogeography. A study of plants in the ecosphere. Third Edition. Longman group. U.K.
Vogt. A. K. et al. .1997. Ecosystems. Balancing Science with Management. Springer – Verlag. N.Y., USA.

11.Τίτλος μαθήματος : STUDIO I : ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΤΕΧΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες : 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Β΄
Επίπεδο μαθήματος : Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα : Όχι
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Να αποκτήσει ο σπουδαστής τις βασικές γνώσεις τεχνικού σχεδίου ώστε να είναι σε θέση να κατανοήσει τα μαθήματα Αρχιτεκτονικής Τοπίου (Studio 2-6).

Περιγραφή μαθήματος
1. Τεχνική, είδη και αντικείμενα σχεδιασμού (το επάγγελμα του αρχιτέκτονα τοπίου, η τεχνική του σχεδιασμού, χαρτί σχεδίασης-συμβολισμός).
2. Υλικά και Μέσα Σχεδιάσεως(Το μολύβι στη διαδικασία του σχεδιασμού, όργανα και μηχανισμοί σχεδίασης βασικά όργανα σχεδίου) .
3. Είδη γραμμών –κάναβος(είδη και πάχος γραμμών, χάραξη γραμμών, κάναβος).
4. Σχεδίαση γραμμάτων(ελεύθερη γραφή,γραφή με οδηγό, γραφή με επικόλληση).
5. Συμβολισμοί δομικών υλικών(Συμβολισμοί σε τομή και αντίστοιχα χρώματα).
6. Κλίμακα σχεδίασης.
7. Όψεις (Διάταξη των όψεων στο χαρτί – Ορθές προβολές, παρουσίαση αντικειμένου)
8. Τομές (σχεδίαση τομής, τομή σε διάφορα επίπεδα, ημιτομή –μερική τομή, κανόνες σχεδίασης).
9. Διαστασεις και η tοποθέτηση τους (βασικοί κανόνες τοποθέτησης των διαστάσεων). 10.Προσανατολισμος σχεδίου – συμβολισμοί.
11. Ραπιτογράφοι – μελάνες (εξαρτήματα, συντήρηση ραπιτογράφων, σβήσιμο μελάνης).
12. Διαστάσεις ανθρωπίνου σώματος- ανθρώπινες φιγούρες (Άνθρωπος και αναγκαίος χώρος, ο σχεδιασμός της φιγούρας, ανθρώπινη εργονομία).
13. Το δένδρο – ο θάμνος και η τεχνική σχεδιασμού τους (ριζικό σύστημα, κατόψεις δένδρων και θάμνων, δένδρα αειθαλή και φυλλοβόλα, όψεις δένδρων και θάμνων).
14. Σκιές (Τεχνική σχεδιασμού και είδη σκιών ).

Εργαστηριακές Ασκήσεις
1. Κάναβος απλός, Κυκλικός,Εξαγωνικός
2. Γραμμογραφία (Κύκλοι, κυκλικά τόξα, διάφορα σχήματα που
επαναλαμβάνονται με τη βοήθεια κανάβου)
3. Σχεδίαση γραμμάτων σε διαφορετικά ύψη με χρήση γραμμών
οδηγών και συμβολισμών Δομικών Υλικών.
4. Θεωρητικές ασκήσεις για κλίμακες.
Σχεδίαση σχημάτων με κλίμακα και χρήση τριγώνων ( 30ο-60ο )
5. Σχεδίαση όψεων αντικειμένων με κλίμακα
6. Σχεδίαση τομών αντικειμένων με κλίμακα
7. Σχεδίαση όψεων, τομών με χρήση κλίμακας και τοποθέτηση διαστάσεων
8. Σχεδίαση προσανατολισμού σχεδίου και χρήση ραπιτογράφου
9. Σχεδίαση ανθρώπινου σώματος με σωστές διαστάσεις
10. Σχεδίαση κατόψεων και όψεων δένδρων και θάμνων αειθαλών και φυλλοβόλων.
2. Σχεδίαση σκιών αντικειμένων (δένδρων, θάμνων κ.λ.π.) ανάλογα με την εποχή.

Βιβλιογραφία
Φραντζή, Α., 1999. Σημειώσεις Τεχνικού Σχεδίου. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου. Άρτα.
CHING, F., 1996. “ARCHITECTURAL GRAPHICS”, Van Nostrand Reinhold, New York, U.S.A.
CHING, F., 1997. “DESIGN DRAWING” Van Nostrand Reinhold, New York, U.S.A.
GRANT, R., 1987. “LANDSCAPE GRAPHICS” Billboard Publications, New York, U.S.A.
Walker, T., 1990. Plan Graphics. Van Nostrand Reinhold, New York.
Wang, T., 1996. Plan and Section drawing. Van Nostrand Reinhold, New York.

12. Τίτλος μαθήματος : ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΒΟΤΑΝΙΚΗ
Τύπος μαθήματος : Μικτός
Εβδομαδιαίες ώρες : 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Γ΄
Επίπεδο μαθήματος : Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα : Μορφολογία Φυτών
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Να γνωρίζουν οι απόφοιτοι του τμήματος την συστηματική κατάταξη των σημαντικότερων ειδών του φυτικού βασιλείου και ιδιαίτερα των ανώτερων φυτών και να μπορούν να ταυτοποιήσουν και να αναγνωρίσουν οποιοδήποτε αυτοφυές ή καλλιεργούμενο φυτό με βάση τα βοτανικά του χαρακτηριστικά.

Περιγραφή του μαθήματος
1. Θεωρία. Συστηματική κατάταξη εμβίων όντων. Το διωνυμικό σύστημα. Βαθμίδες ταξινόμησης. Το φυτικό βασίλειο. Βοτανικά χαρακτηριστικά που χρησιμοποιούνται για την ταξινόμηση των φυτών. Ταξιανθίες, Ταξιφυλλίες, Σχηματισμός και είδη καρπών. Έννοια του είδους και του πληθυσμού στα φυτά. Αθροίσματα φυτικού βασιλείου. Κρυπτόγαμα (Schizophyta, Phycophyta, Mycophyta, Lichinophyta, Bryophyta, Pteridophyta): Ταξινόμηση, βοτανική περιγραφή, τρόποι πολλαπλασιασμού, θέση στα οικοσυστήματα και οικονομική σημασία. Γυμνόσπερμα: Ταξινόμηση, φυλογενετική προέλευση, μορφολογικά χαρακτηριστικά, μελέτη κυριοτέρων τάξεων οικογενειών και ειδών, θέση γυμνοσπέρμων στο οικοσύστημα και οικονομική σημασία. Αγγειόσπερμα: Γενική περιγραφή, φυλογενετική προέλευση, συστηματική κατάταξη, βοτανική περιγραφή, θέση στα οικοσυστήματα και οικονομική σημασία των κυριοτέρων τάξεων, οικογενειών, γενών και ειδών αγγειοσπέρμων με έμφαση στις οικογένειες που περιλαμβάνουν καλλωπιστικά φυτά. Κλείδες προσδιορισμού των φυτικών ειδών. Στοιχεία φυτοκοινωνιολογίας και φυτογεωγραφίας. Ζιζάνια.

2. Εργαστήρια. Μέρη άνθους. Ανατομία ωοθήκης-ανδρείου. Συμμετρία άνθους, Ταξιανθίες, Ταξιφυλλίες, Είδη καρπών, Είδη φύλλων, Συλλογή ζιζανίων, Φυτολόγιο, Μελέτη κύριων οικογενειών καλλωπιστικών φυτών.

Βιβλιογραφία
Σαρλής Γ., 1998. Συστηματική Βοτανική – Εφαρμογές Κορμοφύτων. Εκδόσεις Α. Σταμούλη, Αθήνα.
Μπαμπαλώνας, Δ., Κοκκίνη, Σ., 1999. Συστηματική Βοτανική. Aριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Υπηρεσία Δημοσιευμάτων, Θεσσαλονίκη.
Strasburger’s Textbook of Botany, 1976. New English edition translated by R.R. Bell and E.E. Coombe. Longman, London.

13. Τίτλος μαθήματος : ΘΡΕΨΗ – ΛΙΠΑΝΣΗ ΦΥΤΩΝ
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες : 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Γ΄
Επίπεδο μαθήματος : Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα : Φυσιολογία Φυτών, Εδαφολογία
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Το μάθημα αποσκοπεί στην απόκτηση των αναγκαίων γνώσεων τόσο σχετικά με την φυσιολογία της θρέψης των φυτών όσο και σχετικά με τις τεχνικές εφαρμοσμένης θρέψης και λίπανσης των καλλιεργειών καθώς και την διάγνωση και αντιμετώπιση των διαταραχών θρέψης.

Περιγραφή του μαθήματος
Εισαγωγικές έννοιες και ορισμοί. Απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία.
Διαθεσιμότητα θρεπτικών στοιχείων στο έδαφος (άζωτο, φώσφορος, θείο, κάλιο, ασβέστιο, μαγνήσιο, ιχνοστοιχεία).
Κίνηση θρεπτικών στοιχείων προς τις ρίζες (απευθείας επαφή, διάχυση – μαζική ροή).
Είσοδος θρεπτικών στοιχείων στους φυτικούς ιστούς (συμπλασμική – αποπλασμική κίνηση, ενεργός μεταφορά). Είσοδος θρεπτικών στοιχείων στα αγγεία του ξύλου.
Διακίνηση θρεπτικών στοιχείων από τη ρίζα προς το υπέργειο μέρος των φυτών.
Ειδική επίδραση θρεπτικών στοιχείων στις λειτουργίες των φυτών (άζωτο, φώσφορος, θείο, κάλιο, ασβέστιο, μαγνήσιο, ιχνοστοιχεία).
Ανόργανα στοιχεία με επωφελή ή βλαπτική δράση στις λειτουργίες των φυτών (Si, Na, Co, Al, βαρέα μέταλλα, κ.λ.π).
Αντίδραση των φυτών στην αλατότητα. Φυσιολογία προσαρμογής σε αλατούχο περιβάλλον.
Χημική ανάλυση φυτικών ιστών (φασματοφωτομετρία, φλογοφωτομετρία, ατομική απορρόφηση, χρήση εκλεκτικών ηλεκτροδίων για προσδιορισμό ιόντων κ.λ.π)
Εισαγωγή στη λιπασματολογία. Είδη λιπασμάτων.
Οργανικά λιπάσματα.
Ανόργανα λιπάσματα. (αζώτου, φωσφόρου, καλίου, ασβεστίου, μαγνησίου, ιχνοστοιχείων).
Αρχές ορθολογικής λίπανσης καλλωπιστικών φυτών. Παράγοντες που επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα των λιπασμάτων. Έκπλυση λιπασμάτων από το έδαφος. Βασική λίπανση. Επιφανειακή λίπανση. Υδρολίπανση (υδρολιπαντήρες, δοσομετρικές αντλίες). Επίδραση λίπανσης στο περιβάλλον και στην ποιότητα των γεωργικών προiόντων.
Θρέψη υδροπονικών καλλιεργειών. Παρασκευή, χορήγηση και έλεγχος θρεπτικών διαλυμάτων
Ανακύκλωση λιπασμάτων σε κλειστά υδροπονικά συστήματα.

Βιβλιογραφία
Θεριός, Ι., 1996. Ανόργανη Θρέψη και Λιπάσματα. Εκδόσεις Γ. Δεδούση. Θεσσαλονίκη.
Σάββας, Δ., 2000. Σημειώσεις Θρέψης Φυτών. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου. Άρτα.
Σάββας, Δ., 1998. Υδροπονία Καλλωπιστικών Φυτών. Σημειώσεις. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου. Άρτα.
Kalra, Y.P, 1998. Handbook oif Reference Methods for Plant Analysis. CRC Press, Boca Raton, Florida.
Marschner, H., 1995. Mineral Nutrition of Higher plants. Academic Press, London.
Reed, D.W., 1996. Water, Media and Nutrition for Greenhouse Crops. Ball Publishing. Batavia, Illinois, USA.

14. Τίτλος μαθήματος : STUDIO II : ΥΛΙΚΑ – ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΧΩΡΩΝ ΑΝΑΨΥΧΗΣ
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες : 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Γ΄
Επίπεδο μαθήματος : Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα : Studio I
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Να κατανοήσει ο σπουδαστής ότι ένας αρχιτέκτονας τοπίου δημιουργεί χώρους με τον ίδιο τρόπο που ένας αρχιτέκτονας χτίζει τους χώρους ενός κτιρίου: κυρίως με την χρήση υλικών. Με την διαφορά ότι ένας αρχιτέκτονας έχει στη διάθεσή του κατασκευαστικά- σκληρά υλικά (μπετόν, τούβλα) που δημιουργούν την αίσθηση του χώρου ενώ ο αρχιτέκτονας τοπίου διαμορφώνει χώρους- δωμάτια στην ύπαιθρο χρησιμοποιώντας το έδαφος, νερό, φυτά και πέτρα σε όλους του δυνατούς συνδυασμούς. Τα παραπάνω υλικά είναι τα μόνιμα και σταθερά υλικά σε κάθε κήπο που δημιουργούν χώρους μέσα στους οποίους ο άνθρωπος κινείται και αντιλαμβάνεται το τοπίο με το δικό του ξεχωριστό τρόπο. Ο συνδυασμός και η διευθέτηση διαφορετικών υλικών προσδίδει συγκεκριμένη ποιότητα και ευαισθησία στο χώρο που δημιουργείται. Η οργανική σχέση μεταξύ υλικών, μορφών και χώρου δημιουργεί χώρους καθαρούς, ισορροπημένους, με ρυθμό, κίνηση και δυναμικές, στενές και αλληλένδετες σχέσεις μεταξύ τους.

Περιγραφή μαθήματος :
1. Τοιχοποιίες (ορισμός, είδη τοιχοποιίας, τοιχοποιίες φυσικών και τεχνητών λίθων, τοίχοι δρομικοί - μπατικοί - υπερμπατικοί, συμπλέγματα οπτοπλινθοδομών, τσιμεντοπλινθοδομές).
2. Πλακοστρώσεις (τύποι, υλικά επίστρωσης και επιλογές).
3. Πέργκολες (είδη, κατασκευή – θέση πέργκολας, φυτικό υλικό – συντήρηση).
4. Φυτικοί φράκτες – περιφράξεις.
5. Πόρτες κήπων και εξαρτήματα.
6. Σκάλες –σκαλοπάτια κήπων.
7. Λίμνες (υλικά, σχήμα, μέγεθος, επιλογή τοποθεσίας, φυτά, ψάρια, υπερυψωμένες λίμνες).
8. Είδη περιποίησης και έπιπλα κήπων - διαστάσεις(καθιστικά).
9. Αξονομετρικό σχέδιο (Ισομετρικό –Διμετρικό αξονομετρικό).
10. Προοπτικό (αρχές προοπτικού σχεδίου, προοπτική σημείου, ευθείας επιπέδων σχημάτων, προοπτική με δυο σημεία φυγής).
11. Παραδείγματα κατασκευών σε κήπους.

Βιβλιογραφία
Adams, W.Η., 1976.Grounds for change: Major Gardens of the Twentieth Century, Litlle, Brown and Company, Boston.
Crowe, S., 1981.Garden Design, Thomas Gibson: London & Packard Publising: Chisester.
HARRIS, C., & DINES, N., 1998. “TIME SAVER STANDARDS FOR LANDSCAPE ARCHITECTURE”, McGraw – Hill, New York, U.S.A.
Jellicoe, G., 1968. Modern Private Gardens, Abelard- Schuman, London & New York.
LANDPHAIR, H., & KLATT, F., Jr.,1999. “LANDSCAPE ARCHITECTURE CONSTRUCTION”, Prentice Hall PTR, Upper Saddle River, New Jersey, U.S.A.
DINES, N., & HARRIS, C., 1997. “TIME SAVER STANDARDS FOR LANDSCAPE CONSTRUCTION DETAILS” McGraw – Hill, New York, U.S.A.
Lisney, A., Fieldhouse, K., 1990. Landscape design guide Volume 1. Soft landscape. England.
Lisney, A., Fieldhouse, K., 1990. Landscape design guide Volume 2. Hard landscape. England.
Neufert, Ε., 1996. Οικοδομική και Αρχιτεκτονική σύνθεση. Εκδόσεις Γκιούρδας, Αθήνα.

15. Τίτλος μαθήματος : ΧΡΗΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΩΝ
Τύπος μαθήματος : Μικτός
Εβδομαδιαίες ώρες : 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Γ΄
Επίπεδο μαθήματος : Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα : Φυσική
Σκοπός και στόχο του μαθήματος: Στο μαθήμα αυτό το θερμοκήπιο αντιμετωπίζεται σαν εργαλείο απαραίτητο για την παραγωγή μιας σειράς ανθοκομικών προϊόντων. Έτσι σκοπός είναι η κατανόηση της λειτουργίας αυτού του εργαλείου και ο χειρισμός τόσο αυτού όσο και του απαραίτητου εξοπλισμού του.

Περιγραφή μαθήματος
1. Διαλέξεις
Α: Το περιβάλλον του θερμοκηπίου και η ρύθμιση του
1. Ακτινοβολία (φάσμα, ένταση, αύξηση φωτισμού στο θερμοκήπιο, τεχνητός φωτισμός, σκίαση- μέσα σκίασης, διάρκεια του φωτισμού – φωτοπερίοδος και ρύθμισή της.)
2. Θερμοκρασία (θερμοκρασία και φυτά, θερμοκρασία στο θερμοκήπιο, Μείωση της θερμο-
κρασίας – Αερισμός: ανάδευση εσωτερικού αέρα, Eξαερισμός: φυσικός αερισμός,δυναμικός αερισμός, Δροσισμός θερμοκηπίων: εξάτμιση νερού, σκίαση, κουρτίνες περιβάλλοντος, Θέρμανση θερμοκηπίων: υπολογισμός απαιτήσεων σε θερμότητα, συστήματα θέρμανσης).
3. Σχετική υγρασία, CO2
B: Το θερμοκήπιο και η κατασκευή του.
1. Τύποι θερμοκηπίων (διάκριση ως προς τη Β.Κ.Μ., τον τρόπο κατασκευής, τις διαστάσεις της Β.Κ.Μ., τα υλικά κάλυψης και τα υλικά σκελετού).
2. Υλικά κατασκευής ( Σκελετός : μέρη του σκελετού, υλικά σκελετού, αντοχή σκελετού, υλικά κάλυψης: μαλακά πλαστικά, σκληρά πλαστικά, γυαλί, υλικά σύνδεσης).
3. Εσωτερικές κατασκευές (λεκάνες και τραπέζια καλλιέργειας, τράπεζα υδρονέφωσης).
4. Τοποθέτηση θεμελίωση θερμοκηπίου (επιλογή τοποθεσίας προσανατολισμός, θεμελίωση συναρμολόγηση).
2. Εργαστήρια
1. Τύποι θερμοκηπίων- Διακρίσεις, αναγνώριση
2. Υλικά σκελετού και κάλυψης- Ιδιότητες υλικών κάλυψης αναγνώριση, Ονοματολογία μερών σκελετού, συνδέσεις.
3. Υπολογισμός αναγκών σε θερμότητα θερμοκηπίου
4. Ανάδευση και φυσικός αερισμός- Υπολογισμός αναγκών, υπολογισμοί επάρκειας
5. Δυναμικός αερισμός-Υπολογισμός αναγκών, υπολογισμοί επάρκειας
6. Συστήματα δροσισμού- Σκίαση, Κουρτίνες περιβάλλοντος, υδρονέφωση, βρεγμένη πλευρά
7. Τοπικά θερμοδυναμικά συστήματα θέρμανσης-Υπολογισμός απαιτούμενου εξοπλισμού, λειτουργία αερόθερμων.
8. Κεντρικά συστήματα θέρμανσης: Λειτουργία, υπολογισμός απαιτούμενου εξοπλισμού
9. Εσωτερικές κατασκευές θερμοκηπίων Λειτουργία τράπεζας υδρονέφωσης, λεκάνες κλπ.
10. Σχεδιασμός θερμοκηπίου και εξοπλισμός ανάλογα τον προορισμό του, Τοποθέτηση προσανατολισμός.

Βιβλιογραφία
Γραφιαδέλλης, Μ., 1987. Σύγχρονα Θερμοκήπια. Β/ Έκδοση. Έκδοση Δ. Γαρταγάνη, Θεσσαλονίκη.
Καρράς, Γ., 1999. Θερμοκήπια. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα
Μαυρογιαννόπουλος, Γ., 1996. Θερμοκήπια. (2η Έκδοση).
Hannan, H., 1998. Greenhouses. Advanced Technology for Protected Cultivation. CRC Press, Boca Raton, Boston, London, New York, Washington.
Nelson, P., 1998. Greenhouse Operation and Management. Prentice Hall, Inc., New Jersey, USA.

16. Τίτλος μαθήματος : ΓΕΩΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ - ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΑ
Τύπος μαθήματος : Μικτός
Εβδομαδιαίες ώρες : 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Γ΄
Επίπεδο μαθήματος : Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα : Όχι
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος. Ο σκοπός του μαθήματος είναι να διδαχθεί ο φοιτητής τι περιλαμβάνει και πως γίνεται μία τοπογραφική αποτύπωση ώστε αφενός να μπορεί να κάνει απλές τοπογραφικές απωτυπώσεις και αφετέρου να μπορεί να χρησιμοποιεί υπάρχοντα τοπογραφικά σχέδια κατά τον σχεδιασμό τοπίων.

Περιγραφή μαθήματος :
1. Βασικές έννοιες (Γεωειδές-Κατακόρυφος –Οριζόντιο επίπεδο-ορθή προβολή σημείου).
2. Ευθυγραμμία (ορισμός-χάραξη-πύκνωση –επέκταση )
3. Σήμανση –επισήμανση-εξασφάλιση σημείου.
4. Μηχανική μέτρηση απόστασης (χρήση μετροταινίας –ακοντίων-νήματος στάθμης)
Έμμεση μέτρηση απόστασης (Ειδικές περιπτώσεις).
5. Οριζοντια αποτύπωση γηπέδου με τη μέθοδο των γεωμετρικών κατασκευών
(Δημιουργία τοπογραφικού Διαγράμματος και υπολογισμός εμβαδού με τον τύπο του Ηρωνα).
6. Οριζόντια αποτύπωση γηπέδου με τη μέθοδο των ορθογωνίων συντεταγμένων
(Χάραξη καθέτων ευθειών η ορθών γωνιών με μετροταινία. Το εργαστήριο δεν έχει τη δυνατότητα χρήσης ορθογώνου).
7. Υψομετρία (Γενικά – υψόμετρο-χωροσταθμικές επιφάνειες-ισοϋψείς καμπύλες).
Χωροβάτης (περιγραφή –οριζοντίωση-μέτρηση υψομετρικής διαφοράς).
8. Χάραξη ισοϋψών καμπυλών – Μηκοτομή.
9. Θεοδόλιχος (Ταχύμετρο): περιγραφή – κέντρωση- οριζοντίωση.
10. Μέτρηση οριζόντιας και κατακόρυφης γωνίας με ταχύμετρο.
11. Οπτική μέτρηση οριζόντιας απόστασης (Ταχύμετρο – Στάδια).
12. Ταχυμετρία (ταχυμετρική αποτύπωση – εφαρμογή στο έδαφος υπαρχοντος τοπογραφικού διαγράμματος).

Βιβλιογραφία
Ζαφείρη, Ε., 1999. Σημειώσεις Εργαστηρίου Γεωμορφολογίας – Τοπογραφίας. Μέρος 1ο. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Θεοχάρης, Χ. 1999. Σημειώσεις Εργαστηρίου Γεωμορφολογίας – Τοπογραφίας. Μέρος 2ο. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Θεοχάρης, Χ., 1999. Σημειώσεις Διαλέξεων Γεωμορφολογίας – Τοπογραφίας. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Μανιάτης, Γ., 1997. Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών. Εκδόσεις ΖΗΤΗ, Αθήνα.
STORM, S., & NATHAN, K., 1985. “SITE ENGINEERING FOR LANDSCAPE ARCHITECTS”, Van Nostrand Reinhold, New York, U.S.A.
SIMONDS, J., 1998. “LANDSCAPE ARCHITECTURE”, McGraw Hill, New York, U.S.A.

17. Τίτλος μαθήματος : STUDIO IIΙ : ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ – ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΚΗΠΩΝ
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες : 2 ώρες θεωρία + 3 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Δ΄
Επίπεδο μαθήματος : Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα : Studio ΙΙ
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος. Σκοπός του μαθήματος είναι η εισαγωγή των σπουδαστών στα βασικά θέματα και τις αρχές του σχεδιασμού στην Αρχιτεκτονική Τοπίου με βάση το φυτικό υλικό και τις κατασκευές σαν τα κύρια στοιχεία του σχεδιασμού ιδιωτικών και δημόσιων κήπων (πλατείες πόλεων, αστικά και περιαστικά πάρκα).

Περιγραφή μαθήματος :
Αντικείμενο μελέτης του μαθήματος αποτελούν τα φυσικά και αισθητικά χαρακτηριστικά των φυτών σε συνάρτηση με τις δυνατότητες χρήσεις τους για χωρική και περιβαλλοντική συγκρότηση εξωτερικών χώρων. Παρουσιάζονται τα κριτήρια επιλογής του φυτικού υλικού με βάση περιβαλλοντικούς παράγοντες, λειτουργίες και απαιτήσεις για δοσμένο χώρο. Το στυλ και το χαρακτήρα του, καθώς και τις σχέσεις των φυτοκοινωνιών. Τα στάδια του σχεδιασμού, ολοκληρώνουν τη γνώση και το χειρισμό του φυτικού υλικού ως αντικειμένου τέχνης.
Το μάθημα συνδυάζει την παρουσίαση θεωρητικών ενοτήτων, ασκήσεων και πρακτικών εφαρμογών. Σε κάθε εξάμηνο γίνεται προσπάθεια για επίσκεψη και σχεδιασμό αληθινού έργου από τους σπουδαστές. Οι θεματικές ενότητες καλύπτουν τα παρακάτω αντικείμενα :
· Αρχές Σχεδίασης Αρχιτεκτονικής Τοπίου Εξωτερικών Χώρων.
· Τα κατασκευαστικά χαρακτηριστικά των φυτών – Ομαδοποιήσεις φυτών.
· Δημιουργώντας χώρους με χρήση φυτικού υλικού (στατικοί, κινητικοί χώροι).
· Συνθέτοντας χώρους με τη χρήση φυτικού υλικού.
· Τα φυτά ως υλικό σχεδιασμού.
· Αρχές οπτικής σύνθεσης στο σχεδιασμό με φυτικό υλικό.
· Προβολές slides, επίδειξη, ανάλυση και σχολιασμός σχεδίων και έργων αρχιτεκτονικής τοπίου από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Βιβλιογραφία
Πετρόπουλος, Ν., 1999. Σημειώσεις Κηποτεχνίας. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Booth, N.K., 1983. Basic elements of Landscape Archtictural Design. Elsevier Science Publishing Co, Inc, New York.
Brookers, J., 1992. “GARDEN PLANNING”, Dorling Kindersley, London, U.K.
Brookes, J., 1994. Αρχιτεκτονική και Σχεδιασμός Κήπων. Μαλλιάρης, Παιδεία, Αθήνα.
Clouston B., 1990. Landscape design with plants. Butterworth-Heinemann Ltd., Oxford.
Farthing, D.& E., 1991. “ΠΡΑΚΤΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΚΗΠΩΝ”. Γαρταγάνης, Θεσσαλονίκη.
Nelson, W.R. (1985) Planting Design: A Manual of Theory and Practice. Stripes.

18. Τίτλος μαθήματος : ΑΕΙΘΑΛΗ ΞΥΛΩΔΗ ΚΑΛΛΩΠΙΣΤΙΚΑ ΦΥΤΑ
Τύπος μαθήματος : Μικτός
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Δ΄
Επίπεδο μαθήματος : Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα : Γενική Ανθοκομία
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος. Να διδαχθούν οι σπουδαστές ποια είναι τα αειθαλή ξυλώδη καλλωπιστικά φυτά που χρησιμοποιούνται στην αρχιτεκτονική τοπίου, πως πολλαπλασιάζονται τι απαιτήσεις έχουν και ποιες συγκεκριμένα εφαρμογές βρίσκουν στην αρχιτεκτονική τοπίου. Επίσης οι σπουδαστές θα πρέπει να μάθουν να αναγνωρίζουν έναν μεγάλο αριθμό από αειθαλή ξυλώδη καλλωπιστικά φυτά.

Περιγραφή μαθήματος :
Διαλέξεις
1. Εισαγωγή – καλλωπιστική αξία- μορφές κόμης φυτών-τρόπος χρήσης αειθαλών καλλωπιστικών φυτών. Αειθαλή αναρριχώμενα Αειθαλείς θάμνοιΑειθαλή δένδρα Κωνοφόρα Νάνα κωνοφόρα Φοινικοειδή
Εργαστήρια
Αναγνώριση αειθαλών καλλωπιστικών φυτών –κατάρτιση φυτολογίου. Εξαγωγή αειθαλών καλλωπιστικών φυτών από το έδαφος. Μεταφύτευση υποστήριξη αειθαλών καλλωπιστικών φυτών. Κλάδεμα αειθαλών καλλωπιστικών φυτών. Αναρριχώμενα αειθαλή καλλωπιστικά φυτά.
Λίπανση-άρδευση- περιποιήσεις αειθαλών καλλωπιστικών φυτών.

Βιβλιογραφία
Γκίζας, Γ., 1999. Ειδική Ανθοκομία ΙΙΙ. Καλλωπιστικοί Θάμνοι – Αναρριχώμενα. Σημειώσεις. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Γκίζας, Γ., 1999. Καλλωπιστική Δενδροκομία. Σημειώσεις. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Κανταρτζής, Ν., 1991. Ανθοκομία, τόμος V: Αειθαλείς Καλλωπιστικοί Θάμνοι για την Αρχιτεκτονική και Αρχιτεκτονική του Τοπίου. Θεσσαλονίκη.
Κανταρτζής, Ν., 1991. Ανθοκομία, τόμος VΙΙ: Αειθαλή Καλλωπιστικά Δένδρα για την Αρχιτεκτονική και Αρχιτεκτονική του Τοπίου. Θεσσαλονίκη.
Τάκος, Ι., Μέρου, Θ., 1995. Τεχνολογία Σπόρων Ξυλωδών Φυτών. ART of TEXT, Θεσσαλονίκη.
Rushforth, K., 1990. Tree Planting and Management. David and Charles Newton Abbot, London.

19. Τίτλος μαθήματος : ΠΟΩΔΗ ΚΑΛΛΩΠΙΣΤΙΚΑ ΦΥΤΑ
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες : 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εγαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Δ΄
Επίπεδο μαθήματος : Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα : Γενική Ανθοκομία
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος. Να διδαχθούν οι σπουδαστές ποια είναι τα ποώδη καλλωπιστικά φυτά που χρησιμοποιούνται στην αρχιτεκτονική τοπίου, πως πολλαπλασιάζονται τι απαιτήσεις έχουν και ποιες συγκεκριμένα εφαρμογές βρίσκουν στην αρχιτεκτονική τοπίου. Επίσης οι σπουδαστές θα πρέπει να μάθουν να αναγνωρίζουν έναν μεγάλο αριθμό από ποώδη καλλωπιστικά φυτά.

Περιγραφή μαθήματος :
Διαλέξεις
Για τα εποχιακά, πολυετή, βολβώδη, κονδυλώδη, ριζωματώδη, εξετάζονται τα παρακάτω :
α) Γενικά (ομάδες ετησίων ή πολυετών αντίστοιχα,πολλαπλασιασμός, μεταφυτεύσεις – φυτεύσεις – διατήρηση βολβών, καλλιεργητικές φροντίδες).
β) Ειδικά (καταγωγή, περιγραφή – είδη – ποικιλίες, απαιτήσεις – καλλιέργεια, πολλαπλασιασμός, μεταφύτευση, φροντίδες, προτιμήσεις, εφαρμογές στην κηποτεχνία).
Ενδεικτικά και ανά κατηγορία αναφέρονται τα παρακάτω φυτά :
Α. Εποχιακά : ( Άλυσσο, σκυλάκι, βιολέτα, γαρίφαλο ποιητών, γαρίφαλο Κίνας, γοδέτια, γυψοφίλη, βερβένα, δελφίνιο, διμορφοθήκη, εσχόλτζια, πανσές, καλεντούλα, κλάρκια, λαβατέρα, μοσχομπίζελο, στατική, λιμνανθές, λοβέλια, αγήρατο ανθεμις, βασιλικός, βεγόνια, βίγκα, ζίνια, κολεός, κόσμος, μολουκέλα, πετούνια, σάλβια, σελόσια, κατηφές, λινάρια, νεμοφίλη, ξηράνθεμο, λούπινο, φλοξ).
Β. Πολυετή : (Άκανθα, γαρίφαλο ανθοπωλών, ακουιλέγια, δελφίνιο πολυετές, φλοξ το πολυετές, γκαζάνια, γυψοφίλη, ημεροκαλίς, καμπανούλα, λούπινο, μαργαρίτα, πελαργόνια, χρυσάνθεμο, πύρεθρο, σπαράγγι, δικέντρα, παιώνιες, αλθαία, ανθεμίς, χρυσάνθεμο το θαμνώδες, αστίλβη, σολιτάγκο, ελέβορος, ελένιο εχινάκεα, ηλίοψη, εχίνοπας, βίγκα η έρπουσα, πρίμουλα, βαλεριάνα, αχίλεια, μενεξές).
Γ. Βολβώδη Κονδυλώδη Ριζωματώδη : (Άλλιο, ανεμώνη, βεγόνια, βροδιαία, γάλανθος, κονβαλλάρια, κρόκος, κυκλάμινο, πολύανθος, νεραγκούλα, σκίλλα, φρέζια, φριτιλάρια, γλαδίολος, ντάλια, ερανθίς, ίξια, κάλλα, κάνα, λίλιουμ, μούσκαρι, νάρκισσος, ορνιθόγαλο, τουλίπα, σπαραξίδα, υάκινθος).
Εργαστήρια
Στα εργαστήρια γίνεται εκπαίδευση με όλα τα παραπάνω είδη που υπάρχουν στις μόνιμες εγκαταστάσεις του τμήματος. Συγκεκριμένα εκτός της αναγνώρισης των φυτών για κάθε είδος διδάσκεται ο τρόπος πολλαπλασιασμού και οι απαιτούμενες συνθήκες περιβάλλοντος, συνθήκες ανάπτυξης, φυτεύσεις στον κήπο της σχολής και η χρήση τους στη κηποτεχνία.

Βιβλιογραφία
Καρράς, Γ., 1999. Ποώδη Καλλωπιστικά. Διδακτικές Σημειώσεις. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Κανταρτζής, Ν., 1991. Ανθοκομία, τόμος Ι: Ετήσια Φυτά Άνοιξης για την Αρχιτεκτονική και Αρχιτεκτονική Τοπίου. Θεσσαλονίκη.
Κανταρτζής, Ν., 1991. Ανθοκομία, τόμος, ΙΙ: Ετήσια Φυτά Καλοκαιριού για την Αρχιτεκτονική και Αρχιτεκτονική Τοπίου. Θεσσαλονίκη.
Κανταρτζής, Ν., 1991. Ανθοκομία, τόμος ΙΙΙ: Πολυετή Ποώδη Φυτά για την Αρχιτεκτονική και Αρχιτεκτονική Τοπίου. Θεσσαλονίκη.
Κανταρτζής, Ν., 1991. Ανθοκομία, τόμος IV: Βολβώδη-Κονδυλώδη–Ριζωματώδη για την Αρχιτεκτονική και Αρχιτεκτονική Τοπίου. Θεσσαλονίκη.
Armitage. M.A. 1993. Bedding Plants Ball Publishing, Batavia, Illinois USA
Holcomb. J.E. 1994. Bedding Plants IV. Ball Publishing, Batavia, Illinois USA
Nau, J., 1996. Ball Perennial Manual. Ball Publishing, Batavia, Illinois.
Still, S.M., 1994. Manual of herbaceous ornamental plants. Stipεs Publishing (ISBN: 0-87563-434-6).

20. Τίτλος μαθήματος : ΓΕΝΙΚΗ ΦΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
Τύπος μαθήματος : Μικτός
Εβδομαδιαίες ώρες : 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Δ΄
Επίπεδο μαθήματος : Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα : Όχι
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Το μάθημα αποσκοπεί στην απόκτηση των αναγκαίων γνώσεων σχετικά με την βιολογία και την συστηματική κατάταξη των κρυπτογαμικών και των ζωικών εχθρών των γεωργικών καλλιεργειών (μύκητες, βακτήρια, ιοί, νηματώδεις, ακάρεα, έντομα) καθώς και την εισαγωγή στην επιδημιολογία, την συμπτωματολογία και την διαγνωστική των φυτικών ασθενειών.

Περιγραφή του μαθήματος
Εισαγωγικές έννοιες, σημασία και ιστορία της φυτοπαθολογίας και της γεωργικής ζωολογίας και εντομολογίας. Συστηματική κατάταξη μυκήτων, βακτηρίων, νηματωδών, εντόμων και ακάρεων με ιδιαίτερη έμφαση στις ταξινομικές ομάδες που περιλαμβάνουν είδη με γεωργική σημασία. Μορφολογία, ανατομία, φυσιολογία ανάπτυξης και αναπαραγωγής και βιολογικός κύκλος κρυπτογαμικών παρασίτων και ζωικών εχθρών των φυτών. Φανερόγαμα φυτοπαράσιτα. Επίδραση των συνθηκών του περιβάλλοντος στην ανάπτυξη φυτοασθενειών. Ανθεκτικότητα ξενιστή και παραλλακτικότητα των φυτοπαθογόνων μικροοργανισμών. Αιτιολογία, συμπτωματολογία και επιδημιολογία προσβολών από κρυπτογαμικά φυτοπαράσιτα και ζωικούς εχθρούς. Ενδημικές και επιδημικές ασθένειες. Αρχές διάγνωσης και προστασίας των καλλιεργειών από ζωικούς εχθρούς. Γενικά για τις βιολογικές μεθόδους φυτοπροστασίας.

Βιβλιογραφία
Γκίζας, Γ., 1998. Σημειώσεις Γενικής Φυτοπροστασίας. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Ζωάκη – Μαλισσιόβα, Δ., 1998. Μαθήματα Φυτοπροστασίας. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Agrios, G.N. Plant Pathology.
Gullan, P.G., Granston, P.S., 1994. The Insects: An Outline of Entomology. Chapman & Hall, London.
Manners, J.G., 1982. Principles of Plant Pathology. Cambridge University Press, Cambridge, London, New York.
Parry, D., 1990. Plant Pathology in Agriculture. Cambridge University Press, Cambridge.

21. Τίτλος μαθήματος : ΕΙΔΙΚΗ ΦΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες : 3 ώρες θεωρία + 3 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 7
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Ζ΄
Επίπεδο μαθήματος : Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα : Γενική Φυτοπροστασία
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Σκοπός του μαθήματος είναι η μεταβίβαση των απαραίτητων γνώσεων σχετικά με την αιτιολογία, τα συμπτώματα και την επιδημιολογία των κυριοτέρων μυκητολογικών, βακτηριολογικών και ιολογικών ασθενειών που προσβάλλουν τα διάφορα καλλιεργούμενα φυτά, καθώς και των προσβολών αυτών από νηματώδεις, έντομα και ακάρεα, ώστε ο απόφοιτος του τμήματος να τις γνωρίζει και να μπορεί να κάνει διάγνωση και να προτείνει ή να εφαρμόσει μέτρα και τεχνικές πρόληψης και καταπολέμησής τους. Ιδιαίτερη έμφαση θα δοθεί στις ασθένειες και τα παθογόνα που προσβάλλουν τα καλλωπιστικά φυτά.

Περιγραφή μαθήματος :
Θεωρία
Μυκητολογικές ασθένειες: Ταξινόμηση φυτοπαθογόνων μυκήτων, Περιγραφή των σπουδαιότερων φυτοπαθογόνων μυκήτων (βοτρύτης, ωίδιο, πενικίλιο, αλτενάρια., φουζάριο, φυτόφθορα, ριζοκτόνια, σκωριάσεις, βερτισίλιο, σκληρωτινιάσεις, μαύρη κηλίδωση, ανθράκωση, κερκοσπορίωση, σάπισμα ριζών, έλκη και νεκρώσεις στους βλαστούς, ασκοχύτωση, σεπτορίωση, ξηρή σήψη γλαδιόλων, κορβουλάρια γλαδιόλων, πύθιο, κυλινδροκλάδιο, φόμωψη, θιελαβίοψη, ελμινθοσπόριο, κ.λπ.).
Βακτηριολογικές ασθένειες: βακτηρίωση, αδροβακτηρίωση. ιολογικές ασθένειες καλλωπιστικών.
Εντομολογικοί και λοιποί ζωικοί εχθροί: Κοκοειδή, Αλευρώδεις, Θρίπες-Φρανκλινιέλες, Αφίδες, Φυλλορύκτες – Λυριόμυζες, Πράσινο σκουλήκι-προνύμφες Λεπιδοπτέρων, Γρυλοτάλπα, Νοκτουίδες, Καλόκορεις, Νηματώδεις, Ακάρεα (τετράνυχοι, κ.λπ.). Ειδικά προβλήματα.
Μη παρασιτικοί ζημιογόνοι παράγοντες: Θερμοκρασίες,Υδατική καταπόνηση.
Εργαστήρια
1. Ζωικοί εχθροί..
2. Εντομολογικοί εχθροί (Κοκοειδή, Έντομα εδάφους: Ελατερίδες-Νοκτουίδες,
Γρυλοτάλπα, Διάφορα άλλα :Ακρίδες, Καλόκορεις, Τίγρης).
3. Εντομολογικοί εχθροί (Θρίπες-Φρανκλιέλες, Αφίδες,Φυλλορύκτες-Λυριόμυζες).
4. Εντομολογικοί εχθροί (Αλευρώδεις,Λεπιδόπτερα, πράσινο σκουλήκι-προνύμφες λεπιδοπτέρων).
5. Εντομολογικοί εχθροί (Ειδικά προβλήματα στα φυτά ανθοκομικού και κηποτεχνικού ενδιαφέροντος, κάμπια των πεύκων, έντομα του ξύλου).
6. Μυκητολογικές ασθένειες(Βοτρύτης, Ωίδιο, Πενικίλιο, Αλτενάρια).
7. Μυκητολογικές ασθένειες (Αδρομυκώσεις : Φουζάριο, Βερτισίλιο, Περονόσποροι: Φυτόφθορα, Πύθιο, Σάπισμα ριζών : Armilaria mellea, Roselinia necatrix, Ριζοκτόνια).
8. Μυκητολογικές ασθένειες (Σκωριάσεις, Σκληρωτινιάσεις, Μαύρτη κηλίδωση, Σεπτορίωση).
9. Μυκητολογικές ασθένειες (Ανθράκωση, Κερκοσπορίωση, Ελκη και νεκρώσεις στους βλαστούς, Ασκοχύτωση).
10.Ειδικές ασθένειες των ανθοκομικών φυτών (Ξηρή σήψη γλαδιόλων, Κορβουλάρια γλαδιόλων, Κυλινδροκλάδιο, Φόμωψη, Θιελαβίοψη, Ελμινθοσπόριο).
11.Βακτηριολογικές και ιολογικές ασθένειες (Βακτηρίωση, Αδροβακτηρίωση).
12.Μη Παρασιτικές αιτίες ασθενειών

Βιβλιογραφία
Μαγκλάρας, Λ., 1999. Σημειώσεις Ειδικής Φυτοπροστασίας. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Πελεκάσης, Κ. Μαθήματα Γεωργικής Ζωολογίας. Έκδοση ΑΓΣΑ, 1984.
Πελεκάσης, Κ. Μαθήματα Γεωργικής Εντομολογίας. Τόμος Β/. Έκδοση ΑΓΣΑ, 1986.
Alford, D.V. A Colour Atlas of Pests of Ornamental Trees, Shrubs and Flowers. Ministry of Agriculture, Fisheries & Food, U.K.
Chase, A.R., Daughtery, M., Simone, G.W., 1995. Diseases of Annuals and Perenials. Ball Publishing, Batavia Illinois.
Daughtery, M., Chase, A.R.,, 1992. Ball Field Guide to Diseases of Greenhouse Ornamentals. Ball Publishing, Batavia Illinois.
Chase, A.R., 1997. Foliage Plant Diseases. Diagnosis and Control (ISBN: 0-89054-179-5)
Powell, C.C., Lindquist, R.K., 1997. Ball Pest and Disease Manual. Ball Publishing, Batavia Illinois.

22. Τίτλος μαθήματος : ΔΡΕΠΤΑ ΑΝΘΗ
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες : 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Ε΄
Επίπεδο μαθήματος : Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα : Γενική Ανθοκομία
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος. Σκοπός του μαθήματος είναι να διδαχθούν οι φοιτητές την τεχνική της καλλιέργειας και παραγωγής δρεπτών ανθέων και φυλλωμάτων σε επιχειρηματικό επίπεδο..

Περιγραφή μαθήματος :
Τεχνική καλλιέργειας και μετασυλλεκτικοί χειρισμοί για τα παρακάτω φυτά που καλλιεργούνται για παραγωγή δρεπτών ανθέων και φυλλωμάτων: Τριανταφυλλιά, Γαριφαλιά, Χρυσάνθεμο, Ζέρμπερα, Γυψοφίλη, Λίλιο, Αλστρομέρια, Ανθούριο, Μπουβάρντια, Ντάλια, Φρέζια, Γλαδιόλος, Ίρις, Λιμόνιο, Νάρκισσος, Τουλίπα, Ορχιδέες, Στρελίτσια,
Ειδικότερα, για το κάθε φυτό θα εξεταστούν τα παρακάτω: Εισαγωγή, βοτανική ταξινόμηση και περιγραφή, Πολλαπλασιασμός, Εγκατάσταση της καλλιέργειας, οικολογικές απαιτήσεις, ρύθμιση περιβάλλοντος θερμοκηπίου, καλλιεργητικές φροντίδες, συγκομιδή, συσκευασία τυποποίηση, μεταφορά, συντήρηση. Tεχνική υδροπονικής καλλιέργειας των παραπάνω ανθοκομικών φυτών.

Βιβλιογραφία
Σάββας, Δ., 1999. Σημειώσεις Ειδικής Ανθοκομίας ΙΙ. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Boodley, J.W., 1998. The Commercial Greenhouse. 2nd Edition., Delmar Publishers, USA.
Pertwee, J., 1999. International Cut Flower Manual 1999 (ISBN 1-874626-10-3).
Sacalis, J.N, Seals, J.L., 1993. Cut Flowers. Prolonging Freshness. 2nd Edition. Ball Publishing, Batavia, Illinois, USA.
Larsen, R.A., 1992. Introduction to Floriculture. Second Edition. Academic Press, San Diego, California
Rees, A.R., 1992. Ornamental Bulbs, Corms and Tubers. CAB International, Wallingford, U.K.

23. Τίτλος μαθήματος : ΑΡΔΕΥΣΕΙΣ - ΣΤΡΑΓΓΙΣΕΙΣ
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες : 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Ε΄
Επίπεδο μαθήματος : Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα : Μαθηματικά
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Το μάθημα αποσκοπεί στην μετάδοση των αναγκαίων γνώσεων σχετικά με τις ανάγκες των καλλιεργούμενων φυτών σε νερό καθώς και τις σύγχρονες μεθόδους άρδευσης των γεωργικών καλλιεργειών και τις δυνατότητες εφαρμογής τους στην παραγωγική ανθοκομία, την κηποτεχνία και την αρχιτεκτονική του τοπίου.

Περιγραφή του μαθήματος
Εισαγωγικές έννοιες και ορισμοί. Κίνηση του νερού στο έδαφος. Οριζόντια και κατακόρυφη διήθηση. Διαβροχή και αποξήρανση του εδάφους. Μέθοδοι προσδιορισμού εδαφικής υγρασίας. Σχέση νερού – φυτού. Ανάγκες των φυτών σε νερό. Η κίνηση του νερού μέσω αγωγών. Εξοπλισμός συστημάτων άρδευσης. Παραδοσιακά συστήματα άρδευσης (κατάκλυση, αυλάκια). Σύγχρονα συστήματα άρδευσης Μέθοδος άρδευσης με καταιονισμό: Εεπίδραση του καταιονισμού στο έδαφος και στα φυτά, καθορισμός των αναγκών των φυτών σε νερό, πλεονεκτήματα - μειονεκτήματα καταιονισμού, ειδικές εφαρμογές καταιονισμού, περιγραφή συγκροτημάτων και δικτύων, περιγραφή εξαρτημάτων άρδευσης με τεχνητή βροχή. Μέθοδος άρδευσης με σταγόνες: Πλεονεκτήματα – μειονεκτήματα, αντιμετώπιση αποφράξεων, τύποι σταλακτών, περιγραφή λοιπών εξαρτημάτων άρδευσης με σταγόνες, αυτοματισμοί άρδευσης. Αρχές σχεδιασμού ενός συστήματος άρδευσης. Κατάστρωση μελέτης συστημάτων άρδευσης.

Εργαστήρια
· Γενικές γνώσεις υδραυλικής, υδροστατικής (μανόμετρα) και υδροδυναμικής (εξίσωση συνέχειας, θεώρημα Bernoulli, σωληνωτοί αγωγοί υπό πίεση, ανοιχτοί αγωγοί ).
· Εξαρτήματα αρδευτικού συστήματος: αντλίες, φίλτρα, υδροκυκλώνες,προγραμματιστές, ηλεκτροβάνες, εξαρτήματα συνδεσμολογίας, σωληνώσεις. Εκτοξευτήρες καταιονισμού (pop-up), διανεμητές (σταλάκτες, μικροεκτοξευτήρες).
· Αυτόματο πότισμα σε βεράντες, μπαλκόνια και ταράτσες.
· Μελέτη και εγκατάσταση δικτύου αυτόματης άρδευσης με καταιονισμού σε χώρους πρασίνου.
· Μελέτη και εγκατάσταση δικτύου αυτόματης άρδευσης με σταγόνες.
· Τοποθέτηση και ρύθμιση αρδευτικού δικτύου σε χλοοτάπητες σε χώρο του Τ.Ε.Ι.
· Επίσκεψη, λήψη δεδομένων και εκπόνηση μελέτης άρδευσης σε χώρους πρασίνου.
· Μελέτη εγκατάστασης αρδευτικού δικτύου σε γήπεδο ποδοσφαίρου και επίσκεψη σε αυτό.
· Σχεδιασμός αρδευτικού δικτύου σε κεκλιμένες επιφάνειες.
· Γενικές έννοιες στραγγίσεων, στραγγιστικά δίκτυα.

Βιβλιογραφία
Θεοχάρης, Μ., 1999. Σημειώσεις Αρδεύσεων Στραγγίσεων. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Μιχελάκης, Ν., 1994. Συστήματα αυτόματης άρδευσης. Άρδευση με σταγόνες. Εκδόσεις Εκδοτική Αγροτεχνική Α.Ε., Αθήνα.
Τερζίδης, Γ., Καραμούζης, Δ. Στραγγίσεις Γεωργικών Εδαφών.
Καρακατσούλης, Γ. Αρδεύσεις – Στραγγίσεις και Προστασία Εδαφών.
Nakayama and Bucks, 1986. Trickle Irrigation for Crop Production. Elsevier, Amsterdam.

24. Τίτλος μαθήματος : ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΤΟΠΙΟΥ
Τύπος μαθήματος : Θεωρία
Εβδομαδιαίες ώρες : 3 ώρες θεωρία
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Ε΄
Επίπεδο μαθήματος : Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα : Όχι
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Σκοπός του μαθήματος είναι η κατανόηση της εξέλιξης της αρχιτεκτονικής τοπίου στις διάφορες ιστορικές περιόδους. Εξετάζονται οι διάφορες κοινωνικές συνθήκες που οδήγησαν στην δημιουργία των πιο σημαντικών κινημάτων της αρχιτεκτονικής τοπίου και δίνεται ιδιαίτερη έμφαση σε σημαντικές ορολογίες και ιδεολογίες που μπορεί κανείς να αποκομίσει τόσο μέσα από ιστορικά, όσο και μοντέρνα θεωρητικά κείμενα και έργα σημαντικών αρχιτεκτόνων τοπίου.

Περιγραφή μαθήματος :
Αρχικά γίνεται παρουσίαση των συνθηκών εξέλιξης του ανθρώπου από τους προϊστορικούς χρόνους μέχρι την έναρξη της ιστορικής περιόδου με έμφαση στις συνθήκες που τον οδήγησαν στην διαμόρφωση του περιβάλλοντα χώρου του. Στα πλαίσια αυτά γίνεται περιγραφή των τοπίων που δημιουργήθηκαν κάτω από την επίδραση συγκεκριμένων παραγόντων και αναγκών όπως η ανάγκη καλύτερης αξιοποίησης του νερού στην Αίγυπτο και αλλού. Στη συνέχεια παρουσιάζεται η μορφή και η ιδεολογία μικρών ιδιωτικών κήπων στην Ελλάδα και στη Ρώμη, περσικών κήπων, ιαπωνικών κήπων, μεσαιωνικών κήπων, κήπων της αναγέννησης στην Ιταλία, γεωμετρικών κήπων στη Γαλλία, καθώς και ανάλυση του μοντέρνου κινήματος της αρχιτεκτονικής τοπίου στη Γαλλία, στην Αγγλία και στις Η.Π.Α
Μέσα από την παρουσίαση αυτή οι σπουδαστές θα γνωρίσουν τα κύρια κινήματα και τους σημαντικότερους σχεδιαστές στη διαμόρφωση τοπίων από τους ιστορικούς χρόνους μέχρι σήμερα.

Βιβλιογραφία
Κανταρτζής, Ν., Τσαλικίδης, Ι., 1981. Αρχιτεκτονική τοπίου και περιβάλλον. Εκδόσεις Δεληγιάννη, Θεσσαλονίκη.
Πετρόπουλος, Ν., 1999. Ιστορική Εξέλιξη Αρχιτεκτονικής Τοπίου. Διδακτικές Σημειώσεις. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Φρεντερίκ Αντάλ. Μελέτες ιστορίας της τέχνης. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.
Hyams, R., 1971. A history of gardens and gardening. J.M. Dent & Sons Ltd., London.
Jellicoe, S.& G., 1975. The Landscape of Man. Thames and Hudson, 1975.
Pregill, P., & Volkman, N., 1999. “Landscape in History”, John Wiley & Sons, New York, U.S.A.

25.Τίτλος μαθήματος : ΦΥΛΛΟΒΟΛΑ ΞΥΛΩΔΗ ΚΑΛΛΩΠΙΣΤΙΚΑ ΦΥΤΑ
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας : 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Ε΄
Επίπεδο μαθήματος : Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα : Γενική Ανθοκομία
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Να διδαχθούν οι σπουδαστές ποια είναι τα φυλλοβόλα ξυλώδη καλλωπιστικά φυτά που χρησιμοποιούνται στην αρχιτεκτονική τοπίου, πως πολλαπλασιάζονται τι απαιτήσεις έχουν και ποιες συγκεκριμένες εφαρμογές βρίσκουν στην αρχιτεκτονική τοπίου. Επίσης οι σπουδαστές θα πρέπει να μάθουν να αναγνωρίζουν έναν μεγάλο αριθμό από φυλλοβόλλα ξυλώδη καλλωπιστικά φυτά.

Περιγραφή μαθήματος
Διαλέξεις
Εισαγωγή –καλλωπιστική αξία- μορφές κόμης φυτών-τρόπος χρήσης φυτών. Αναρριχώμενα φυλλοβόλα ξυλώδη καλλωπιστικά φυτά.. Φυλλοβόλοι θάμνοι. Φυλλοβόλα δένδρα.
Εργαστήρια
Αναγνώριση φυλλοβόλων ξυλωδών καλλωπιστικών φυτών –κατάρτιση φυτολογίου. Εξαγωγή φυλλοβόλων ξυλωδών καλλωπιστικών φυτών από το έδαφος. Μεταφύτευση - υποστήριξη φυλλοβόλων ξυλωδών καλλωπιστικών φυτών. Κλάδεμα φυλλοβόλων ξυλωδών καλλωπιστικών φυτών. Αναρριχώμενα φυλλοβόλα ξυλώδη καλλωπιστικά φυτά. Λίπανση-άρδευση- περιποιήσεις φυλλοβόλων ξυλωδών καλλωπιστικών φυτών.

Βιβλιογραφία
Γκίζας, Γ., 1999. Θαμνώδη Καλλωπιστικά. Σημειώσεις. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Γκίζας, Γ., 1999. Καλλωπιστική Δενδροκομία. Σημειώσεις. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Κανταρτζής, Ν., 1991. Ανθοκομία, τόμος VI: Φυλλοβόλλοι Καλλωπιστικοί Θάμνοι για την Αρχιτεκτονική και Αρχιτεκτονική του Τοπίου. Θεσσαλονίκη.
Κανταρτζής, Ν., 1991. Ανθοκομία, τόμος VΙΙΙ: Φυλλοβόλλα Καλλωπιστικά Δένδρα για την Αρχιτεκτονική και Αρχιτεκτονική του Τοπίου. Θεσσαλονίκη.
Κανταρτζής, Ν, Γεωργακοπούλου – Βογατζή Χ.Ι., 1981. Τα Φυλλοβόλα δένδρα και αι χρήσεις των εις την αρχιτεκτονικήν του τοπίου. Θεσσαλονίκη.
Τάκος, Ι., Μέρου, Θ., 1995. Τεχνολογία Σπόρων Ξυλωδών Φυτών. ART of TEXT, Θεσσαλονίκη.
Rushforth, K., 1990. Tree Planting and Management. David and Charles Newton Abbot, London.

26. Τίτλος μαθήματος : STUDIO IV : ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΟΠΙΟΥ
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Ε΄
Επίπεδο μαθήματος : Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα : Studio ΙΙΙ
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Σκοπός του μαθήματος είναι η κατανόηση των θεμάτων του περιβαλλοντικού σχεδιασμού του τοπίου και η χρήση αρχών χωροθέτησης ανθρωπίνων δραστηριοτήτων με έμφαση στα οικολογικά, κοινωνικά και αισθητικά δεδομένα του τοπίου.

Περιγραφή μαθήματος :
Γίνεται ανάλυση της Κλιματολογίας, γεωλογίας, εδαφοτεχνικών δεδομένων, υπόγειας και επιφανειακής υδρολογίας του τοπίου, οι ανθρωπογενείς τάσεις που επιβάλλονται πάνω σ’ αυτό και γίνεται ανάλυση της υπάρχουσας αισθητικής του τοπίου.
Το μάθημα αποτελείται από 3 θεματικές ενότητες που κάθε μια της βασίζεται στην ανάλυση και στο σχεδιασμό Τοπίων διαφορετικής χρήσης από τον άνθρωπο. Μετά την ανάλυση των οικολογικών και κοινωνικών δεδομένων μιας περιοχής, οι σπουδαστές καλούνται να συνθέσουν την δική τους σχεδιαστική πρόταση έχοντας σαν βασικό γνώμονα τα λειτουργικά και αισθητικά δεδομένα της Αρχιτεκτονικής του Τοπίου.

Βιβλιογραφία
Ανανιάδου – Τζημοπούλου, M., 1997. Αρχιτεκτονική Τοπίου – Σχεδιασμός αστικών χώρων. Τόμος Α., Εκδόσεις ΖΗΤΗ, Θεσσαλονικη.
Χατζηστάθης Α., Ισπικούδης Ι., 1995. Προστασία της φύσης και αρχιτεκτονική του τοπίου. Γιαχούδης – Γιαπούλης, Θεσσαλονίκη.
Higuchi, T., 1983. The visual and Spatial Structure of Landscape. Cambridge, MA: MIT Press.
LYNCH, K., HACK, G., 1984. “SITE PLANNING”, the Mit Press, Cambridge Mass., U.S.A.
LOVEJOY, D., 1973. “LAND USE & LANDSCAPE PLANNING”, Leonard Hill Books, Bucks, U.K.
THOMPSON, G., & STEINER, F., 1997. “ECOLOGICAL DESIGN & PLANNING”, John Wiley & Sons, New York, U.S.A.
Parker, J., Bryan, P., 1989. Landscape management and maintenance. Gower, U.K..

27. Τίτλος μαθήματος : STUDIO V: ΕΦΑΡΜΟΓΗ Η/Υ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΚΗΠΩΝ
Τύπος μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες: 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : ΣΤ΄
Επίπεδο μαθήματος : Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα : Studio IΙΙ
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Το μάθημα αυτό είναι καθ’ αυτού πρακτικό (hands - on - training)και έχει σκοπό την μεταφορά της γνώσης από τη “χειρονακτική” σχεδίαση (manual drafting) στην “ηλεκτρονική” (Computer Automated Design).

Περιγραφή μαθήματος :
Χρησιμοποιούνται τα προγράμματα AutoCAD, LandCADD, 3D, Landscape Design για Windows τα οποία έχουν την ευχέρεια σχεδίασης αντικειμένων εξωτερικού χώρου και τοπογραφίας. Έμφαση δίνεται,στον σχεδιασμό αντικειμένων, φυτικού υλικού και κατασκευών, ισοϋψών καμπύλων για την σχεδίαση εξωτερικών χώρων.
Έμφαση δίνεται στο χειρισμό του Η/Υ για τη διαδικασία σχεδιασμού με κανονισμένο και ακανόνιστο κάναβο. Παρουσιάζονται οι ιδιότητες επιπέδων, των βιβλιοθηκών και άλλων εργαλείων. Δημιουργούνται δισδιάστατα αντικείμενα/κατόψεις και διαμορφώνονται τρισδιάστατοι χώροι πάνω στους οποίους γίνεται χρήση εργαλείων φωτισμού, υφής, μέτρησης και τρόπων παρουσίασης.

Βιβλιογραφία
Dines, N., Harris, C., 1997. Time saver standards for landscape construction details on CD – ROM. McGraw – Hill, New York, U.S.A.
Εγχειρίδιο χρήσης AUTOCAD, LANDCADD.

28.Τίτλος μαθήματος: ΓΛΑΣΤΡΙΚΑ ΦΥΤΑ
Τύπος μαθήματος: Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες: 2ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: ΣΤ΄
Επίπεδο μαθήματος: Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα: Γενική Ανθοκομία, Χρήση και Λειτουργία Θερμοκηπίων
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Η απόκτηση των αναγκαίων γνώσεων σχετικά με την παραγωγή γλαστρικών φυτών για το φύλλωμα και το άνθος τους και την χρησιμοποίηση αυτών σε εσωτερικούς χώρους.

Περιγραφή μαθήματος
Α. ΓΕΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ .
1. Εγκαταστάσεις (επιλογή τοποθεσίας, σχεδιασμός, κατασκευή και εξοπλισμός θερμοκηπίου).
2. Τεχνικές (πολλαπλασιασμός, μίγματα, πότισμα, λίπανση).
3. Περιβάλλον και εσωτερικοί χώροι (φυσικός και τεχνητός φωτισμός, απαιτήσεις έντασης φωτισμού, θερμοκρασία, σχετική υγρασία).
4. Γλάστρες (μέγεθος, σχήμα, υλικά κατασκευής, είδη γλαστρών και φυτοδοχείων).
5. Φροντίδες στο σπίτι.
Β. ΕΙΔΙΚΟ ΜΕΡΟΣ.
Για κάθε φυτό περιγράφονται τα παρακάτω : καταγωγή, περιγραφή – είδη – ποικιλίες, απαιτήσεις- καλλιέργεια (πολλαπλασιασμός, φως, έδαφος, θερμοκρασία, φωτισμός, σχετική υγρασία, πότισμα, λίπανση, λοιπές φροντίδες ), καλλωπιστική αξία και χρήση.
Αναλυτικά περιγράφονται τα παρακάτω φυτά :
Φυτά για το φύλλωμά τους (βελοπερόνη, φυτόνια, αγλαόνημα, ανθούριο, διφφενμπάχια, καλάδιο, μονστέρα, πόθος, σπαθίφυλλο, συγκόνιο, φιλόδενδρο, αράλια, διζυγοθήκη, κισσός, σεφλέρα, φατσεδέρα, αροκάρια, αιχμέα, ανανάς, βιλμπέργκια, βριέζια, γκουζμάνια, κρύπτανθος, φτέρες κάκτοι και παχύφυτα, τιλλάντσια, λοιπές βρομέλιες, τηλέγραφος, ζεμπρίνα, ρέο, ακαλλύφη, κρότωνας, καλαθέα, κτενάνθη, μαράντα, φίκοι, σπαράγγι, ασπιδίστρα, γιούκα, δράκαινα, κορδυλίνη, νολίνα, σανσεβιέρια, χλωρόφυτο, πιπερόμοιες, ελξίνη,πιλέα, υποεστές, κολουμνέα).
Φυτά για το άνθος τους ( γαρδένια, ορτανσία, καμέλια σινεράρια, πρίμουλα, σαιντπώλια, ιμπάτιενς γκλοξίνια, βιγόνια, γλαστρικά εποχιακών-πολυετών).
Εργαστήρια
Τα εργαστήρια αναφέρονται σε όλα τα παραπάνω είδη που υπάρχουν στις μόνιμες εγκαταστάσεις του Τμήματος. Συγκεκριμένα εκτός της αναγνώρισης των φυτών για κάθε είδος διδάσκεται :
Τρόπος πολλαπλασιασμού και απαιτούμενες συνθήκες, περιβάλλον και συνθήκες ανάπτυξης, συντήρηση και χρήση, παρουσίαση – συνθέσεις.

Βιβλιογραφία
Αλτιπαρμάκης, Ι., 1995. Κάκτοι και άλλα Παχύφυτα. Εκδόσεις Αγροτύπος, Αθήνα.
Καρράς, Γ., 1998. Γλαστρικά Φυτά. Σημειώσεις. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Blessington., M.T., Collins., C.P., 1993. Foliage Plants. Ball Publishing, Batavia, Illinois USA.
Griffith, L.P. Jr., 1998. Tropical Foliage Plants. Ball Publishing, Batavia Illinois.
Neel, T., A., 1993. Flowering potted plants. Ball Publishing, Batavia Illinois.

29. Τίτλος μαθήματος : ΦΥΤΑ ΕΔΑΦΟΚΑΛΥΨΗΣ - ΧΛΟΟΤΑΠΗΤΕΣ
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες : 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : ΣΤ΄
Επίπεδο μαθήματος : Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα : Γενική Ανθοκομία, Εδαφολογία
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Σκοπός του μαθήματος είναι η κατανόηση του γνωστικού αντικειμένου που αναφέρεται στα φυτά εδαφοκάλυψης με έμφαση στους χλοοτάπητες σαν μέσα δημιουργίας τοπίων καθώς και ως δυναμικά οικοσυστήματα. Η κατανόηση του τελευταίου θα βοηθήσει σημαντικά στη σωστή διαχείριση και διατήρηση ενός υγιούς και ευπαρουσίαστου τοπίου για αναψυχή και χρήση.

Περιγραφή μαθήματος
Έμφαση δίνεται στα κοινωνικά και περιβαλλοντικά οφέλη του χλοοτάπητα, στη βιολογία των φυτικών ειδών που αποτελούν τη φυτοκοινωνία του χλοοτάπητα, καθώς και σε οικολογικές και καλλιεργητικές πρακτικές που αποσκοπούν στη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων καθώς και στη δημιουργία ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης.
Επιγραμματικά η διάλεξη του μαθήματος περιλαμβάνει :
· Οφέλη της εδαφοκάλυψης και του χλοοτάπητα και περιβαλλοντικές προσεγγίσεις.
· Φυτά εδαφοκάλυψης και χλοοταπήτων.
· Δημιουργία και εγκατάσταση φυτών εδαφοκάλυψης και χλοοταπήτων.
· Πότισμα φυτών εδαφοκάλυψης.
· Λίπανση φυτών εδαφοκάλυψης.
· Κούρεμα χλοοτάπητα.
· Ζιζάνια χλοοτάπητα.
· Ασθένειες – προβλήματα χλοοταπήτων.
· Ολοκληρωμένη διαχείριση χλοοταπήτων.
Εργαστήρια
Το Εργαστήριο του μαθήματος αποτελείται στο μεγαλύτερο τμήμα του από πρακτική εξάσκηση των σπουδαστών. Αυτή πραγματοποιείται με τη δημιουργία τμημάτων χλοοτάπητα από ομάδες σπουδαστών ή μεμονωμένα σε περιβάλλοντα χώρο ιδρύματος. Παράλληλα γίνεται αναφορά στη θεωρητική βάση των εργασιών που πραγματοποιούνται κάθε φορά.

Βιβλιογραφία
Πετρόπουλος, Ν., 1999. Χλοοτάπητες. Διδακτικές Σημειώσεις. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Σπαντιδάκης, Ι., 1999. Γράστις – Επιστήμη και Τεχνική του Χλοοτάπητα. Εκδόσεις Α. Σταμούλη, Αθήνα.
Grounds, R., 1998. The Plantfinder/s Guide to Ornamental Grasses.
Leslie, A.R. (1994) Handbook of integrated pest management for turf and ornamentals. CRC Press Inc., Boca Raton, Florida, U.S.A.
Pycraft, D. Το γκαζόν, φυτά εδαφοκάλυψης, τα ζιζάνια και η καταπολέμησή τους. Εκδόσεις Ψύχαλος,, Αθήνα.
Smiley, R.W., 1987. Compendium of turfgrass diseases. APS Press, U.S.A..

30.Τίτλος μαθήματος: ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΤΕΛΕΙΟΦΟΙΤΩΝ
Τύπος μαθήματος: Φροντιστηριακό
Εβδομαδιαίες ώρες: 4 ώρες (υποχρεωτική φοίτηση)
Διδακτικές μονάδες: 6
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Ζ΄
Επίπεδο μαθήματος: Υποχρεωτικό
Προαπαιτούμενα : 2/3 μαθημάτων προγράμματος σπουδών, όχι νωρίτερα από 7ο εξάμηνο.
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Να ασκηθούν οι σπουδαστές στην βιβλιογραφική επεξεργασία ενός θέματος, την συλλογή στοιχείων και δεδομένων από διάφορες πηγές πληροφοριών, την σύνθεση των δεδομένων, την εκπόνηση βιβλιογραφικής μελέτης και την παρουσίαση ενός θέματος ενώπιον ακροατηρίου.

Περιγραφή του μαθήματος
Ανάθεση ενός επιλεγμένου θέματος σε κάθε σπουδαστή ή σε μία ομάδα 2-3 σπουδαστών που βρίσκονται στο προτελευταίο (7ο) εξάμηνο σπουδών με σκοπό να το μελετήσουν βασιζόμενοι στην βιβλιογραφία και ενδεχομένως και στην συγκέντρωση στοιχείων και δεδομένων και να το παρουσιάσουν σε μορφή σεμιναρίου στους υπόλοιπους σπουδαστές του εξαμήνου με την καθοδήγηση του υπεύθυνου διδάσκοντα καθηγητή. Τα θέματα που ανατίθενται στους σπουδαστές πρέπει να είναι σχετικά με το ευρύτερο γνωστικό αντικείμενο του Τμήματος.
Όλοι οι σπουδαστές του εξαμήνου αναλαμβάνουν να επεξεργασθούν και να παρουσιάσουν ένα επιλεγμένο θέμα το οποίο είναι διαφορετικό για τον καθένα ή για την κάθε ομάδα. Αμέσως μετά την παρουσίαση του θέματος από τον κάθε σπουδαστή ή την κάθε ομάδα, ακολουθεί συζήτηση στην οποία λαμβάνουν μέρος όλοι οι σπουδαστές του εξαμήνου. Στα πλαίσια της συζήτησης μπορούν να τίθενται διευκρινιστικές ερωτήσεις, να ασκείται κριτική και να διατυπώνονται διαφορετικές ή και συμπληρωματικές απόψεις. Οι ερωτήσεις και η συζήτηση όμως περιορίζονται γύρω από το θέμα της εργασίας που αναπτύχθηκε. Στο σεμινάριο και στην συζήτηση μπορούν να παρίστανται και να συμμετέχουν και άλλα μέλη του Ε.Π. του τμήματος. Στο τμήμα δημιουργείται αρχείο σεμιναρίου.

31. Τίτλος μαθήματος : ΓΕΝΕΤΙΚΗ - ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΦΥΤΩΝ
Τύπος μαθήματος: Μικτός
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίαςα: 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες ςργαστήριο
Διδακτικές μονάδες: 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Δ΄, Ε/
Επίπεδο μαθήματος : Επιλογής υποχρεωτικό (ΕΥ)
Προαπαιτούμενα : Φυσιολογία φυτών
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Το μάθημα περιλαμβάνει δύο συγγενή και αλληλοσυνδεόμενα γνωστικά αντικείμενα. Στόχος της διδασκαλίας της γενετικής είναι η κατανόηση των βασικών νόμων της κληρονομικότητας στα φυτά, του τρόπου εκδήλωσης των κληρονομικών χαρακτηριστικών, της αλληλεπίδρασης της κληρονομικότητας και του περιβάλλοντος καθώς και της χημικής φύσης της κληρονομικής ουσίας. Στόχος της γενετικής βελτίωσης είναι η κατανόηση των τρόπων με τους οποίους δημιουργούνται νέες ποικιλίες και υβρίδια και βελτιώνονται επιλεγμένα χαρακτηριστικά ποικιλιών που ήδη υπάρχουν. Οι γνώσεις αυτές είναι απαραίτητες ιδιαίτερα για όσους αποφοίτους ασχοληθούν με την παραγωγή και την χρήση πολλαπλασιαστικού υλικού ανθοκομίας. Οι εργαστηριακές ασκήσεις αποβλέπουν στην εξοικείωση των σπουδαστών με τις γενετικές διασταυρώσεις, με τον υπολογισμό γονοτύπων και φαινοτύπων πατρικών και θυγατρικών γενεών και των συχνοτήτων τους, τον έλεγχο των αναλογιών των απογόνων μιας διασταύρωσης βάσει στατιστικών κριτηρίων, τον υπολογισμό πιθανοτήτων εμφάνισης γονοτύπων και φαινοτύπων σε πληθυσμούς.

Περιγραφή μαθήματος :
Διαλέξεις
Γόνοι και κληρονομικότητα. Διάσχιση γόνων. Γονότυποι, φαινότυποι, επίδραση περιβάλλοντος. Μονοϋβριδισμός, διϋβριδισμός. Πολλαπλοί αλληλόμορφοι, επίσταση. Στοιχεία εξέλιξης (μεταλλάξεις, φυσική επιλογή). Αβιώσιμοι γόνοι. Κυτταρογενετική: χρωματοσώματα, μίτωση μείωση, χρωματοσωμικές αλλαγές και αναδιατάξεις, σύνδεση, διασκελισμός, χαρτογράφηση γόνων, μη διπλοειδείς χρωματοσωμικοί τύποι. Χρωματοσώματα του φύλου και φυλοσύνδετη κληρονομικότητα. Η χημική σύνθεση της κληρονομικής ουσίας (DNA, RNA). Μεταγραφή γόνων, πρωτεiνοσύνθεση. Γενετικός κώδικας. Μη διπλοειδείς χρωματοσωμικοί τύποι, πολυϋβριδισμός. Κληρονομικότητα ποσοτικών χαρακτηριστικών. Γενετική πληθυσμών ( νόμος Hardy και Weinberg, υπολογισμός συχνοτήτων γονιδίων και φαινοτύπων). Αρχές γενετικής μηχανικής. Τεχνικές και μέθοδοι γενετικής κλωνοποίησης και τροποποίησης των φυτικών οργανισμών.
Στοιχεία εφαρμογών της Γενετικής στην Γενετική Βελτίωση των φυτών: Ομοζυγωτικός εκφυλισμός και ετέρωση. Συστήματα αναπαραγωγής των καλλιεργούμενων φυτών. Γενετική βελτίωση πολυπλοειδών. Η σημασία της Απλοειδίας στη βελτίωση των φυτών. Γενετική βελτίωση με μεταλλαγές. Μεταλλαξιογόνοι παράγοντες. Μέθοδοι επιλογής για αυτογονιμοποιούμενα είδη. Αναδιασταύρωση, Γενεαλογική επιλογή, Καταγωγή από μεμονωμένους σπόρους. Μέθοδοι επιλογής για σταυρογονιμοποιούμενα φυτά. Μαζική επιλογή, Επανερχόμενη επιλογή, Παραγωγή υβριδίων, Συνθετικές ποικιλίες. Συστήματα παραγωγής υβριδίων. Η έκφραση του φύλου, το ασυμβίβαστο, η αρρενοστειρότητα. Βελτίωση για ανθεκτικότητα στις ασθένειες. Πηγές ανθεκτικότητας, μέθοδοι αξιολόγησης της ανθεκτικότητας. Μηχανισμοί ανθεκτικότητας. Βελτίωση φυτών με μεθόδους Βιοτεχνολογίας. Βελτίωση για τα αγενώς αναπαραγόμενα είδη.
Εργαστήρια
Επίλυση ασκήσεων από τον καθηγητή με την συμμετοχή σπουδαστών.
1. Διασταυρώσεις μονοϋβριδισμού: (ομοζυγωτίας-ετεροζυγωτίας-ελέγχου, πλήρους και μερικής κυριαρχίας, αβιώσιμων γόνων, ελευθέρων διασταυρώσεων, γενεαλογικών δένδρων).
2. Διασταυρώσεις διϋβριδισμού: (με επίσταση ή χωρίς αλληλεπίδραση γονιδίων).
3. Διασταυρώσεις πολλαπλών αλληλομόρφων : (μερικής κυριαρχίας, διαδοχικής κυριαρχίας, συγκυριαρχίας).
4. Διασταυρώσεις πολυϋβριδίων : (υπολογισμός συχνότητας γονοτύπων και φαινοτύπων σε περιπτώσεις διασταυρώσεων που αφορούν 3 και περισσότερα ασύνδετα γονίδια).
5. Διασταυρώσεις συνδεδεμένων γονιδίων: (εύρεση γαμετών με ή χωρίς ανταλλαγή, υπολογισμός ποσοστού ανταλλαγής και διάταξης γονιδίων στο χρωμόσωμα, υπολογισμός αποστάσεων στο χρωμοσωμικό χάρτη 2 ή περισσοτέρων συνδεδεμένων γονιδίων).
6. Διασταυρώσεις φυλοσύνδετων γονιδίων.
6. Υπολογισμός συχνοτήτων γονιδίων και φαινοτύπων σε πληθυσμούς.

Βιβλιογραφία
1. Καλτσίκη Π. Αρχές Βελτίωσης Φυτών
2. Φανουράκης Ν. (1999) Γενετική Βελτίωση Φυτών. Αρχές και Μέθοδοι. Εκδόσεις Ίων.
3. Simmonds W.N. (1979). Principles of Crop Improvement. Longman, London.
4. Welsh, R.J. (1981). Fundamentals of Plant Genetics and Breeding. John Wiley & Sons.

32. Τίτλος μαθήματος : ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΑΝΘΟΚΟΜΙΚΩΝ ΦΥΤΩΝ
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες : 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Δ/, Ε΄
Επίπεδο μαθήματος : Επιλογής υποχρεωτικό (ΕΥ)
Προαπαιτούμενα: Ποώδη Καλλωπιστικά, Φυλλοβόλλα Ξυλώδη Καλλωπιστικά
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος. Να επεκτείνουν και να εμβαθύνουν οι σπουδαστές τις βασικές γνώσεις που απέκτησαν στο μάθημα της Γενικής Ανθοκομίας σχετικά με τους τρόπους πολλαπλασιασμού των καλλωπιστικών φυτών και ιδιαίτερα αυτών που βρίσκουν εφαρμογή σε επιχειρηματική κλίμακα.

Περιγραφή μαθήματος
Εγγενής Πολλαπλασιασμός
Χαρακτηριστικά του σπόρου. Σποροπαραγωγή. Αναπαραγωγή ετησίων και πολυετών ποωδών καλλωπιστικών φυτών με σπόρο (σπορά, χρόνος σποράς, τρόπος σποράς, περιποιήσεις μετά την σπορά, μεταφύτευση). Αναπαραγωγή καλλωπιστικών δένδρων και θάμνων με σπόρο (σπορά, στρωμάτωση σπόρων, μεταφύτευση καλλωπιστικών δένδρων και θάμνων στο φυτώριο, σε γλάστρες, απ’ ευθείας σε πλαστικά σακκίδια, μεταφύτευση καλλωπιστικών δένδρων και θάμνων στην οριστική τους θέση).
Αγενής Πολλαπλασιασμός
Πολλαπλασιασμός με καταβολάδες. Πολλαπλασιασμός με παραφυάδες. Πολλαπλασιασμός με χώρισμα ή διαίρεση. Πολλαπλασιασμός με εμβολιασμό (προϋποθέσεις επιτυχίας εμβολιασμού, είδη εμβολιασμών). Πολλαπλασιασμός με εξειδικευμένα υπόγεια όργανα (Βολβώδη, Κονδυλώδη, Ριζωματώδη φυτά). Μικροπολλαπλασιασμός.

Βιβλιογραφία
Λενέτη, Ε., 1999. Παραγωγή πολλαπλασιαστικού υλικού. Διδακτικές Σημειώσεις. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Τάκος, Ι., Μέρου, Θ., 1995. Τεχνολογία Σπόρων Ξυλωδών Φυτών. ART of TEXT, Θεσσαλονίκη.
Τσόγκας, Μ., Παπαχατζή – Αποστολάτου Μ. Παραγωγή Πολλαπλασιαστικού Υλικού Ανθοκομίας. ΟΕΔΒ, Αθήνα.
Alvarez, J.A. Οι εμβολιασμοί των καρποφόρων και των καλλωπιστικών. Εκδόσεις Ψύχαλου, Αθήνα.
Basra, A.S., 1995. Seed Quality. Food Products Press, Binghamton, New York, USA.
Hartmann, H.T., Kester, D.E., Davies, F.T., Jr., Geneve, R.L., 1997. Plant Propagation: Principles and Practices. 6th edition., Prentice Hall International, Inc., New Jersey.
Heuser, C., 1997. The Complete Book of Plant Propagation. (ISBN: 1-56158-234-4).

33. Τίτλος μαθήματος : ΒΙΟΜΕΤΡΙΑ
Τύπος μαθήματος : Μικτός
Εβδομαδιαίες ώρες : 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες φροντιστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Δ΄, Ε/
Επίπεδο μαθήματος : Επιλογής υποχρεωτικό (ΕΥ)
Προαπαιτούμενα : Μαθηματικά
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος. Να αποκτήσουν οι σπουδαστές βασικές γνώσεις βιομετρίας ώστε να είναι σε θέση να σχεδιάζουν, να εκτελούν και να αξιολογούν τα δεδομένα απλών πειραμάτων και να αντιλαμβάνονται τις αρχές τις στατιστικής πάνω στις οποίες βασίζονται πιο πολύπλοκα πειραματικά σχέδια.

Περιγραφή μαθήματος :
Διαλέξεις – Εργαστήρια
Εισαγωγή : Πειράματα και μεταβλητότητα, ορισμός αντικείμενο, κλάδοι της Στατιστικής και η σχέση της με τη Θεωρία Πιθανοτήτων, αναγκαιότητα των στατιστικών πειραμάτων στην εξέλιξη των επιστημών. Έννοιες πληθυσμού, δείγματος,τυχαίου δείγματος, μεταβλητής .
Περιγραφική Στατιστική : Αντικείμενο. Πίνακες συχνοτήτων ποσοτικών μεταβλητών, σχετικές, αθροιστικές και σχετικές συχνότητες. Πίνακες συχνοτήτων ποιοτικών μεταβλητών. Γραφικές παραστάσεις, ιστόγραμμα, πολύγωνο συχνοτήτων, ραβδόγραμμα και κυκλικό διάγραμμα. Μέτρα θέσης και μεταβλητότητας : μέση τιμή, διάμεσος, κορυφή, διακύμανση, τυπική απόκλιση, συντελεστής μεταβλητότητας και ο υπολογισμός τους απευθείας από τα δεδομένα και τους πίνακες συχνοτήτων.
Πιθανότητες : Τυχαία πειράματα, δειγματικός χώρος, ενδεχόμενα, στοιχειώδεις πράξεις ενδεχομένων, ορισμοί πιθανότητας, στοιχειώδεις ιδιότητές της, δεσμευμένη πιθανότητα, και ανεξαρτησία ενδεχομένων.
Τυχαίες Μεταβλητές και Κατανομές Πιθανότητας : Έννοια τυχαίας μεταβλητής, διακριτές, συνεχείς, τυχαίες μεταβλητές. Έννοια συνάρτησης πιθανότητας για διακριτές, συνεχείς τυχαίες μεταβλητές. Αναμενόμενη τιμή και διακύμανση. Έννοια κατανομής πιθανότητας, κατανομές Bernoulli, διωνυμική, Poisson και κατανομή του Gauss και υπολογισμός πιθανοτήτων από πίνακες.
Γενικότητες και βασικές έννοιες Στατιστικής Συμπερασματολογίας : Αντικείμενο, έννοια της παρατήρησης, στατιστικής συνάρτησης και δειγματικής κατανομής.
Εκτίμηση παραμέτρων : Στοιχεία εκτίμησης σε σημείο. Σημειοεκτιμητές παραμέτρων κατανομών διωνυμικής, Poisson και κανονικής. Στοιχεία εκτίμησης σε διάστημα. Διαστήματα εμπιστοσύνης για τη μέση τιμή κανονικού πληθυσμού όταν η διακύμανσή του είναι γνωστή ή άγνωστη και η κατανομή tν. Σημασία της κανονικής κατανομής : Κεντρικό Οριακό Θεώρημα και εφαρμογές του σε προσεγγιστικούς υπολογισμούς πιθανοτήτων διακριτών κατανομών καθώς και στην εκτίμηση των παραμέτρων τους σε διάστημα.
Έλεγχος υποθέσεων : Βασικές έννοιες μέσα από παράδειγμα : διατύπωση υπόθεσης, καθορισμός στατιστικής συνάρτησης, διαισθητικοί συλλογισμοί για λήψη απόφασης, καθορισμός περιοχής απόρριψης της υπόθεσης, αξιολόγηση στατιστικών τέστ : σφάλματα τύπου Ι και ΙΙ. Έλεγχος υποθέσεων μέσης τιμής κανονικού πληθυσμού. Έλεγχος υποθέσεων και διαστήματα εμπιστοσύνης για τις μέσες τιμές δύο κανονικών πληθυσμών για τις περιπτώσεις ισότητας και ανισότητας των διακυμάνσεων. Έλεγχος υποθέσεων για διακυμάνσεις δύο κανονικών πληθυσμών και κατανομή F. Συγκρίσεις κατά ζεύγη. Γενικές παρατηρήσεις στις συγκρίσεις μέσων τιμών δύο κανονικών πληθυσμών και στα σχετικά πειραματικά σχέδια. Έλεγχος υποθέσεων για μέσες τιμές k ανεξάρτητων κανονικών πληθυσμών: πλήρως τυχαιοποιημένο σχέδιο και ανάλυση της διασποράς (ΑΝΑΔΙΑ) κατά ένα παράγοντα. Πολλαπλές συγκρίσεις και διαγνωστικοί έλεγχοι. Παραγοντικά πειράματα: ΑΝΑΔΙΑ κατά δύο παράγοντες με ή χωρίς αλληλεπίδραση.

Βιβλιογραφία
Αδαμίδης, Κ., 1999. Στοιχειώδεις Στατιστικές Μεθοδολογίες. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Υφούλης, Α., Γελέκης, Σ., 1998. Βιομετρία. ΟΕΔΒ, Αθήνα.
Καλτσίκης, Α. Γεωργικός Πειραματισμός. Τεύχος Α/. Απλά Πειραματικά Σχέδια. Έκδοση Γ.Π.Α.
Sokal, R.R., Rohlf, F.J., 1981. Biometry. 2nd Edition. Freeman and Company, New York.

34. Τίτλος μαθήματος : ΓΕΩΡΓΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΑ
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες : 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας: Ε/
Επίπεδο μαθήματος : Επιλογής υποχρεωτικό (ΕΥ)
Προαπαιτούμενα: Βιοχημεία, Γενική Φυτοπροστασία
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος. Η απόκτηση των αναγκαίων γνώσεων σχετικά με τα φυτοφάρμακα, τις κατηγορίες αυτών, τους μηχανισμούς δράσης τους και τα μέτρα ασφαλείας κατά την χρήση τους στην γεωργική παραγωγή.

Περιγραφή μαθήματος
1. Φυτοπροστατευτικά προϊόντα (δραστικές ουσίες, βοηθητικές ουσίες σκευάσματα, αραιωτικά).
2. Ιδιότητες παρασιτοκτόνων (παρασιτοκτόνος δράση, εκλεκτική τοξικότητα, ενδοθεραπευτική δράση, υπολειμματική δράση, συνδυαστικότητα φυτοπροστατευτικών προϊόντων).
3. Τρόποι εφαρμογής φυτοπροστατευτικών προϊόντων ( ψεκασμοί, επιπάσεις, εφαρμογές στο έδαφος, προστασία πολλαπλασιαστικού υλικού, προστασία συγκομισθέντων προϊόντων).
4. Φυτοφάρμακα και περιβάλλον (σήμανση φυτοφαρμάκων, αποτελεσματικότητα της εφαρμογής, προστασία του ανθρώπου και του περιβάλλοντος, υπολείμματα φυτοφαρμάκων).
5. Εντομοκτόνα (κατηγορίες εντομοκτόνων, έντομα και εντομοκτόνα, τρόπος δράσης των εντομοκτόνων ρυθμιστές ανάπτυξης εντόμων, λοιπές κατηγορίες).
6. Ακαρεοκτόνα και νηματωδοκτόνα
7. Ζιζανιοκτόνα (Ζιζάνια και ζιζανιοκτόνα, εκλεκτικότητα των ζιζανιοκτόνων, ζιζανιοκτόνα και έδαφος, ορθολογική χρήση, κατηγορίες, τρόπος δράσης, σκευάσματα ζιζανιοκτόνων).
8. Μυκητοκτόνα (μύκητες και μυκητοκτόνα, κατηγορίες, τρόπος δράσης, σκευάσματα).
(θείο, χαλκός, διθειοκαρβαμιδικά, κινόνες, φθαλιμίδια, αρωματικοί δρυογονάνθρακες και διθειοκαρβαμιδικά, επιφανειοδραστικά, καρβοξαμιδικά,βενζιμιδαζολικά, αμινοπυριμιδινικά, παρεμποδιστές βιοσύνθεσης εργοστερόλης, οργανοφωσφορικά, φαινυλαμίδια, καρβαμιδικά, αντιβιοτικά, λοιπές κατηγορίες).
9. Χημική απολύμανση του εδάφους (βρωμιούχο μεθύλιο, metham sodium, νταζομέτ.
10. Το πρόβλημα της ανθεκτικότητας (η ανθεκτικότητα στα εντομοκτόνα, η ανθεκτικότητα στα μυκητοκτόνα, αντιμετώπιση της ανθεκτικότητας).
11. Φυτορρυθμιστικές ουσίες.

Βιβλιογραφία
Δημόπουλος, Β., 1998. Φυτοπροστατευτικά προϊόντα. Εκδόσεις Έμβρυο, Αθήνα.
Ελευθεροχωρινός, Η., 1997. Ζιζανιολογία. Εκδόσεις Αγροτύπος, Αθήνα.
Ζιώγας, Β., Γεωργόπουλος, Σ. Αρχές και μέθοδοι καταπολέμησης των ασθενειών των φυτών. Έκδοση Γ.Π.Α.
Καπετανάκης, Ε., 1998. Μέθοδοι και μέσα αντιμετώπισης φυτοπαρασίτων. Έκδοση ΤΕΙ Ηρακλείου.
Μπαλαγιάννης, Π.Γ., 1994. Εγχειρίδιο Γεωργικών Φαρμάκων., Αθήνα.
Cook, J., Bakker, K.F., 1983. The nature and practice of biological control of plant pathogens. American Phytopathological Society, St. Paul, MN, USA.
Dent, D., 1995. Integrated Pest Management. Chapman and Hall, London.
Ware, G.W., 1989. The Pesticide Book. Thomson Publications, Fresno.
Whitehead, R., 1996. The U.K. Pesticide Guide. Revised edition. Gambrige University Press, Gambridge, U.K.

35. Τίτλος μαθήματος : ΠΡΟΠΛΑΣΜΑΤΑ - ΧΡΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες : 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Δ΄, Ε/
Επίπεδο μαθήματος : Επιλογής υποχρεωτικό (ΕΥ)
Προαπαιτούμενα : Όχι
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος. Αφενός μεν να αποκτήσει ο σπουδαστής τις κατάλληλες γνώσεις όσον αφορά τα είδη, τους συνδυασμούς και τις αντιθέσεις των χρωμάτων στην κηποτεχνία και την αρχιτεκτονική τοπίου και αφετέρου να διδαχθεί την τεχνική κατασκευής έργων αρχιτεκτονικής τοπίου σε πρόπλασμα (μακέττα).

Περιγραφή μαθήματος
Α. Χρωματολογία
Υλικά χρωματισμού. Αρχές χρωματολογίας. Βασικά χρώματα. Μίξεις χρωμάτων. Χρωματισμός γραμμικών σχεδίων (κατόψεις, όψεις / τομές, προοπτικά / αξονομετρικά). Χρωματισμός ελεύθερων σχεδίων (σκίτσα, κατόψεις, όψεις, προοπτικά). Συνδυασμοί χρωμάτων και αισθητική αυτών στην Αρχιτεκτονική του τοπίου.
Β. Προπλάσματα
Είδη προπλασμάτων. Υλικά κατασκευής. Χρωματολογία υλικών. Αρχές σύνθεσης. Τεχνικές κατασκευής. Κατασκευή έργων αρχιτεκτονικής τοπίου σε προπλάσματα.

Βιβλιογραφία
Itten, J., 1998. Τέχνη του Χρώματος. Μετάφραση και έκδοση από την Ένωση Καθηγητών Καλλιτεχνικών Μαθημάτων, Αθήνα.
WONG, W., 1999, “PRINCIPLES OF COLOR DESIGN: DESIGNING WITH ELECTRONIC COLOR”, John Wiley & Sons, New York, U.S.A.
Birren, F. (1987) Principles of colour. Schiffer Publishing Ltd., Pennsylvania, U.S.A.

36. Τίτλος μαθήματος : ΕΔΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ - ΧΩΜΑΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες : 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Γ/, Δ΄, Ε/
Επίπεδο μαθήματος : Επιλογής υποχρεωτικό (ΕΥ)
Προαπαιτούμενα : Φυσική
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Να αποκτήσουν οι σπουδαστές τις αναγκαίες τεχνικές γνώσεις σχετικά με την στατική των εδαφών και τις χωματουργικές εργασίες που είναι αναγκαίες κατά τον σχεδιασμό και την κατασκευή έργων αρχιτεκτονικής τοπίου.

Περιγραφή μαθήματος
Αντικείμενο της Εδαφομηχανικής και συνήθη προβλήματα. Αστοχίες του εδάφους. Σύντομο ιστορικό χρονικό των εξελίξεων στην Εδαφομηχανική από την αρχαιότητα έως τους Γάλλους θεωρητικούς και τον Terzaghi. Ορισμοί και βασικές έννοιες της Εδαφομηχανικής, χαρακτηριστικοί συντελεστές εδάφους. Η έννοια της ασφάλειας διαφορικές καθιζήσεις, επιτρεπόμενες τάσεις εδάφους και μονάδες πιέσεως και τάσεως που χρησιμοποιούνται στην Εδαφομηχανική. Γωνία εσωτερικής τριβής, η έρευνα υπεδάφους, θραύση του εδάφους. Φυσικές ιδιότητες των εδαφών, τυπολόγιο. Κοκκομετρική σύνθεση εδαφών, όρια Atterberg.
Ταξινομήσεις εδαφών. Αμμώδη εδάφη, παραμορφώσεις άμμου, γωνία εσωτερικής τριβής άμμου. Αργιλικά εδάφη, συνοχή, γωνία εσωτερικής τριβής. Ενεργός και ουδέτερη τάση, διαπερατότητα. Κατακόρυφες και οριζόντιες γεωστατικές τάσεις. Ωθήσεις του εδάφους, τοίχοι αντιστήριξης. Φέρουσα ικανότητα εδάφους. Τάσεις εδάφους λόγω εξωτερικού φορτίου.
Νομογραφήματα, τάσεις κάτω από φορτιζόμενη ορθογωνική επιφάνεια. Ευστάθεια πρανών. Έλεγχος ευστάθειας πρανών, θεμελίωση σε πρανές. Στοιχεία από τις δοκιμές επί τόπου. Δοκιμές πενετρομέτρου, δοκιμή πτερυγίου, δοκιμή πρεσιομέτρου, δοκιμή φόρτισης μέσω πλακών.

Εργαστήρια
1. Υπολογισμοί και μετρήσεις φυσικών μεγεθών εδαφών. Χρήση τυπολογίου.
2. Υπολογισμοί ενεργών και ουδέτερων τάσεων. Γεωστατικές τάσεις. Σύνθετα γεωλογικά προφίλ. Διαγράμματα γεωστατικών τάσεων.
3. Συμπύκνωση του εδάφους, συμπύκνωση στο εργαστήριο, Περίπτωση συμπύκνωσης
επιτόπου.
4. Υπολογισμός τοίχων αντιστήριξης, περιπτώσεις.
5. Υπολογισμός φέρουσας ικανότητας εδάφους σε διάφορες περιπτώσεις θεμελιώσεων.
6. Υπολογισμός κατακόρυφων τάσεων σε διάφορα σημεία του υπεδάφους. Περιπτώσεις φορτίσεων.
7. Ευστάθεια πρανών, περιπτώσεις υπολογισμού.
8. Δοκιμές επιτόπου. Δοκιμή πτερυγίου, πρεσιομέτρου, φόρτισης μέσων πλακών.

Βιβλιογραφία
Μελετίου, Ι., 1999. Εδαφομηχανική – Χωματουργικές Διαμορφώσεις. Σημειώσεις Διάλεξης. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Μελετίου, Ι., 1999. Εδαφομηχανική – Χωματουργικές Διαμορφώσεις. Σημειώσεις Εργαστηρίου. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Landphair, H., Klatt, F., Jr., 1999. Landscape architecture construction.
Nathan, K. & Strom, S., 1993. Site Engineering for Landscape Architects. Van Nostrand Reinhold, New York.

37. Τίτλος μαθήματος : ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΧΕΔΙΟ
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες : 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Γ, Δ, Ε΄
Επίπεδο μαθήματος : Επιλογής υποχρεωτικό (ΕΥ)
Προαπαιτούμενα : Όχι
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος. Το ελεύθερο σχέδιο συνιστά πολύτιμο βοήθημα στον σχεδιασμό τοπίων.

Περιγραφή μαθήματος
Υλικά σχεδίασης. Αρχές ελεύθερου σχεδίου (διαστάσεις, εκτίμηση αποστάσεων – μήκος,
ύψος, βάθος, πλάτος, φωτισμός / σκιασμός αντικειμένων και χώρου). Σκιτσογραφία. Προσωπογραφία. Τοπιογραφία.

Βιβλιογραφία
Burden, E., 1996. “Entourage. McGraw – Hill, New York. U.S.A.
Ching, F., 1989. “Drawing – A creative process. Van Nostrand Reinhold, New York, U.S.A.
Sullivan, C., 1997. Drawing the Landscape. Van Nostrand Reinhold, New York., USA.

38. Τίτλος μαθήματος : ΑΝΘΟΚΟΜΙΚΑ ΓΕΩΡΓΙΚΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Γ/, Δ/, Ε΄
Επίπεδο μαθήματος : Επιλογής υποχρεωτικό (ΕΥ)
Προαπαιτούμενα: Όχι
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Να αποκτήσουν οι σπουδαστές τις αναγκαίες γνώσεις σχετικά με τα είδη των γεωργικών μηχανημάτων που χρησιμοποιούνται στην ανθοκομία και την κηποτεχνία και να εξοικειωθούν με την χρήση τους.

Περιγραφή μαθήματος
Εισαγωγή – Γενικά στοιχεία. Ο γεωργικός ελκυστήρας (ο κινητήρας του γεωργικού ελκυστήρα, τύποι κινητήρων, το σύστημα ψύξης του κινητήρα, το σύστημα λίπανσης του κινητήρα, το σύστημα τροφοδοσίας του κινητήρα, το ηλεκτρικό σύστημα, το σύστημα μετάδοσης της αναπτυσσόμενης από τον κινητήρα ισχύος ή σύστημα μετάδοσης της κίνησης).
Τύποι γεωργικών ελκυστήρων.
Μηχανήματα κατεργασίας του εδάφους (άροτρα, σβάρνες, κύλινδροι, καλλιεργητές, ισοπεδωτές).
Ανθοκομικά γεωργικά μηχανήματα σποράς, φύτευσης και λίπανσης.
Μηχανήματα περιποίησης και συντήρησης χλοοτάπητα.
Μηχανήματα κοπής και συγκομιδής χορτοδοτικών φυτών.
Ψεκαστήρες και επιπαστήρες.
Μικρά ανθοκομικά γεωργικά μηχανήματα και εργαλεία.

Βιβλιογραφία
Γαβριηλίδης, Σ.Θ., 1984. Μηχανική κατεργασία του εδάφους και σπορά. Θεσσαλονίκη.
Καφετζάκης, Ν., Υφούλης, Α., 1996. Εκμηχάνιση Καλλιεργητικών Φροντίδων. ΟΕΔΒ, Αθήνα.
Λενέτη, Ε., 1999. Σημειώσεις Γεωργικών Ανθοκομικών Μηχανημάτων. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Τζιβανόπουλος, Κ., 1997. Γεωργικά Μηχανήματα Αγρών. Ίδρυμα Ευγενίδου, Αθήνα.
Ashton, F.M., Monaco, T.J., 1991. Formulations and Application Equipment. 3rd Edition, John Willey & Sons, New York.
Culpin.,C., 1992. Farm machinery. Blackweel Scientific Puplications. London.

39. Τίτλος μαθήματος : ΑΝΘΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες : 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : ΣΤ΄, Ζ/
Επίπεδο μαθήματος : Επιλογής Υποχρεωτικό (Ε)
Προαπαιτούμενα : Όχι
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Να εξοικειωθούν οι σπουδαστές με τις τεχνικές των ανθικών κατασκευών και ιδιαίτερα την ανθοδετική, την αποξήρανση των ανθέων, την δημιουργία συνθέσεων με αποξηραμένα άνθη, και την κατασκευή Bonsai.

Περιγραφή μαθήματος :
Βασικές αρχές της ανθοδετικής
Υλικά και στοιχεία των ανθικων συνθέσεων
Χρήση των υλικών ανθοδετικής
Κατασκευή διαφόρων ειδών ανθικών συνθέσεων
Ειδικές ανθικές κατασκευές.
1. Κατασκευή συνθέσεων με δρεπτά άνθη. Ανθοδέσμες.
2. Αποξήρανση ανθέων. Τρόποι αποξήρανσης. Κατασκευή συνθέσεων με αποξηραμένα άνθη (πλεκτά καλάθια, ανθοδοχεία, γλάστρες, ανθοδέσμες, στεφάνια, γιρλάντες, δένδρα, σταυροί, διάφοροι τύποι και μορφές, ψάθινα καπέλα, ποτ – πουρί).
3. Μπονζάϊ. Ιστορία και ανάλυση της φιλοσοφίας. Ταξινόμηση ανάλογα με το μέγεθος των bonsai, το σχήμα και τη μορφή του κορμού. Απαραίτητα εργαλεία, τύπος εδάφους, είδη γλάστρας που χρησιμοποιούνται στις τεχνικές. Μεταφύτευση – Κλάδεμα ρίζας. Τοποθέτηση των Μπονζάϊ στους διαφορετικούς τύπους γλάστρας. Τεχνικές δεσίματος με σύρματα. Αλλαγές σχήματος και μορφής των κλαδιών και κορμών. Μέθοδος jim. Δημιουργία δάσους. Επιλογές δέντρων για αρχάριους και προχωρημένους
4. Συνθέσεις καλλωπιστικών φυτών σε φυτοδοχεία.

Βιβλιογραφία
Καρράς Γ., 1998. Αποξηραμένα Άνθη. Διδακτικές Σημειώσεις. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Φίλης, Ε., 1999. Σημειώσεις Ανθοδετικής Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Παππά, Λ., 1998. Η τέχνη των Bonsai. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Sheen. J. & Alexander, C., 1993. Dried Flower Gardening. Word Lock London
Foster., M., 1998. The flower arrecer’ s engyclopedia of preserving and drying. Blanford London

40.Τίτλος μαθήματος : ΦΩΤΙΣΜΟΣ ΚΗΠΩΝ
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες : 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας :ΣΤ΄, Ζ΄
Επίπεδο μαθήματος : Επιλογής Υποχρεωτικό (Ε)
Προαπαιτούμενα : Studio III
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος. Σκοπός του μαθήματος είναι η κατανόηση των παραμέτρων του ημερήσιου και νυκτερινού φωτισμού και η συμβολή τους στην σχεδίαση και ανθρώπινη εμπειρία των κήπων. Οι σπουδαστές θα διδαχθούν τις αρχές του φωτισμού των κήπων καθώς και διάφορα άλλα τεχνικά δεδομένα και αισθητικά πρότυπα, ώστε να είναι σε θέσεη να εκπονούν μελέτες φωτισμού κήπων.

Περιγραφή μαθήματος :
Αντικείμενο του μαθήματος αποτελεί ο ημερήσιος και ο νυκτερινός φωτισμός των κήπων και των χώρων αναψυχής: Σχεδιασμός φωτισμού, σκίαση με φυτικά και κατασκευαστικά υλικά, είδη φωτιστικών μοτίβων, είδη φωτιστικών σωμάτων
Μετά από μια σύντομη, θεωρητική ανάπτυξη επιχειρούνται από τους σπουδαστές σχεδιαστικές ασκήσεις – διερευνήσεις με κύριο ζητούμενο την λειτουργική και αισθητική ορθότητα, καθώς και την οπτική και ανθρώπινη άνεση των προς φωτισμό χώρων. Τέλος, οι σπουδαστές έρχονται σε επαφή με δείγματα και εξοικειώνονται με διαθέσιμους στο εμπόριο τύπους φωτιστικών σωμάτων.

Βιβλιογραφία
Κανταρτζής, Α., 1999. Φωτισμός Κήπων. Διδακτικές Σημειώσεις. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Davidson, J., 1999. “GARDEN LIGHTING – CONTEMPORARY EXTERIOR LIGHTING”, Wardlock, London, U.K.
WHITEHEAD RANDALL, 1999. “THE ART OF OUTDOOR LIGHTING – LANDSCAPES WITH THE BEATY OF LIGHTING”, Rockport, Gloucester, Massachusetts, U.S.A.

41. Τίτλος μαθήματος : STUDIO VI :ΕΦΑΡΜΟΓΗ Η/Υ ΣΤΟΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΤΟΠΙΟΥ
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες : 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : ΣΤ/, Ζ΄
Επίπεδο μαθήματος : Επιλογής υποχρεωτικό (ΕΥ)
Προαπαιτούμενα : Studio ΙV: Σχεδιασμός τοπίου
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Η εξοικείωση των σπουδαστών με την χρήση ειδικών σχεδιαστικών προγραμμάτων Η/Υ καθώς και με την χρήση Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών κατά τον σχεδιασμό τοπίων.

Περιγραφή μαθήματος :
Αναλύονται τα φυσικά φαινόμενα, τα οικολογικά δεδομένα του τοπίου, η ανάπτυξη, ο ανθρώπινος παράγοντας, η παραγωγή, η οργάνωση του χώρου και οι τομείς της οικονομίας (πρωτογενής, δευτερογενής, τριτογενής). Σχεδιαστική και χαρτογραφική καταγραφή, ανάλυση και επεξεργασία περιοχών με χρήση Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών. Παρουσίαση θεματολογίας περιφερειακής, χωροταξικής πολιτικής και μεθοδολογία ανάλυσης.
Ζητείται σύνταξη εργασίας βασιζόμενη σε συγκεκριμένη μεθοδολογία και αναζήτηση πηγών που αφορά την ανάλυση και παρουσίαση των παραπάνω δεδομένων μιας συγκεκριμένης περιοχής (Δήμος, Επαρχία, Νομός, περιφέρεια) με βιβλιογραφικές πηγές, συμπεράσματα και εφαρμογή τους στα Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών.

Βιβλιογραφία
LANE, T., 1996. “ARC VIEW GIS”, The Geographic Information System for Everyone, ESRI, Redlands, California, U.S.A.
McHARG, I., 1969. “DESIGN WITH NATURE”
LEWIS, P., Jr., 1996. “TOMORROW BY DESIGN”. John Wiley & Sons, New York, U.S.A.

42.Τίτλος μαθήματος : ΚΗΠΟΙ ΕΙΔΙΚΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ( ΒΡΑΧΟΚΗΠΟΙ / ΟΡΟΦΟΚΗΠΟΙ)
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες : 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : ΣΤ΄, Ζ΄
Επίπεδο μαθήματος : Επιλογής Υποχρεωτικό (Ε)
Προαπαιτούμενα : Studio III: Σχεδιασμός – Κατασκευή Κήπων
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Σκοπός του μαθήματος είναι η παρουσίαση των ιδιαίτερων στοιχείων που λαμβάνονται υπόψη στις περιπτώσεις του σχεδιασμού και της φύτευσης χώρων εξειδικευμένης μορφής (βραχόκηποι/οροφόκηποι).

Περιγραφή μαθήματος :
Παρουσιάζονται κοινά στοιχεία σχεδιασμού με αυτά που πραγματεύεται το μάθημα της κηποτεχνίας. Γίνεται ιστορική αναδρομή των βραχόκηπων / οροφόκηπων και παρουσιάζεται η βασική ιδέα σύλληψης και σχεδιασμού αυτών. Στη συνέχεια παρουσιάζονται και αναλύονται οι βασικοί τύποι των βραχόκηπων /οροφόκηπων καθώς και τα αρχικά βήματα σχεδιασμού αυτών. Τέλος ιδιαίτερη αναφορά δίνεται στα είδη των φυτών που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε, καθώς και στις ιδιαιτερότητες της φύτευσης αυτών στους βραχόκηπους / οροφόκηπους .

Βιβλιογραφία
Πετρόπουλος, Ν., 1999. Οροφόκηποι. Διδακτικές Σημειώσεις. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
BROOKES, J., 1992. “ΜΙΚΡΟΚΗΠΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΛΗ & ΤΗΝ ΒΕΡΑΝΤΑ”. Ακμή, Αθήνα.
BROOKES, J., 1992. “ΚΗΠΟΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ” Dorting Kindersley, London, U.K.
HARPUR, J., & STEVENS, D., 1997. “ROOF GARDENS, BALCONIES & TERRACES”. Mitchell Beazley, London, U.K.
Osmundson, T., 1998. Roof Gardens: History, Design and Construction.
Stevens, D. & Harpur, J., 1997. Roof Gardens, Balconies and Terraces.

43.Τίτλος μαθήματος : ΤΟ ΥΓΡΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ΤΟΠΙΟΥ
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες : 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : ΣΤ΄, Ζ΄
Επίπεδο μαθήματος : Επιλογής υποχρεωτικό (ΕΥ)
Προαπαιτούμενα : Studio III: Σχεδιασμός – Κατασκευή Κήπων
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Σκοπός του μαθήματος είναι η εκπαίδευση των σπουδαστών στην χρήση του υγρού στοιχείου (λιμνούλες, πισίνες, αυλάκια, συντριβάνια, κ.λπ.) κατά την μελέτη και την κατασκευή έργων αρχιτεκτονικής τοπίου.

Περιγραφή μαθήματος :
Εισαγωγή. Το υγρό στοιχείο στη φύση (στατικές και κινούμενες επίγειες, υπόγειες και υπέργειες υδάτινες μάζες). Το υγρό στοιχείο στον κήπο (σχεδιασμός / κατασκευή, μικρών λιμνών, πισίνας, κινούμενα ρεύματα νερού, συντριβάνια, υδατοπτώσεις, κ.λπ.). Το υγρό στοιχείο και η ανθρώπινη σχεδιασμένη / οργανωμένη παρέμβαση στο τοπίο (αστικό, περιαστικό, υπαίθριο).

Βιβλιογραφία
Allison, J., 1991. “WATER IN THE GARDEN”. Salamander Books, London U.K.
Campbell, C., 1978. Water in Landscape Architecture. Van Nostrand Reinhold, New York.
Dawes, J. Design and planning of swimming pools. The Architectural Press, London.
Gildemeister, H., 1995. Mediterranean gardening : a waterwise approach. Editorial Moll, Spain.
Slocum, P.A., Robinson, P., 1996. Water Gardening. Water Lilies and Lotuses. (ISBN: 0-88192-335-4).
Swift, P., Szymanowski, J., 1997. “STEP BY STEP PONDS, POOLS AND ROCKERIES”. New Holland, London. U.K.
Weinstein, G., 1999. Xeriscape Handbook. (ISBN: 1-55591-346-6).
Wills, A., 1993. The Water Gardener. Frances Lincoln Ltd., London.

44. Τίτλος μαθήματος : ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗΣ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΤΟΠΙΟΥ
Τύπος μαθήματος : Μικτό
Εβδομαδιαίες ώρες : 2 ώρες θεωρία + 2 ώρες εργαστήριο
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : ΣΤ΄, Ζ΄
Επίπεδο μαθήματος : Επιλογής Υποχρεωτικό (Ε)
Προαπαιτούμενα : Studio IV: Σχεδιασμός Τοπίου
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Να διδαχθούν οι αρχές της προσομοίωσης με συνθετική εικόνα σε μικρή και μεγάλη κλίμακα στο σχεδιασμό του τοπίου.

Περιγραφή μαθήματος
Μοντελοποίηση Προσομοιώσεων (Simulation Modeling): αναπαράσταση της πραγματικότητας σε ηλεκτρονικό περιβάλλον.
Α. Κηποτεχνία (μικρή κλίμακα).
- Απεικόνιση ανάπτυξης φυτών.
- Απεικόνιση ανθοφορίας / καρποφορίας.
- 3 D παρουσίαση και ανάλυση του κήπου.
- 3 D Animation.
Β. Περιβαλλοντικός Σχεδιασμός (μεγάλη κλίμακα).
- Μοντέλα βέλτιστης λύσης σχεδιαστικών προτάσεων ανθρωπογενών χρήσεων γης.
- Μοντέλα καταλληλότητας (μοντέλα βέλτιστης τοποθεσίας χρήσεων γης).
- Μοντέλα πρόβλεψης (ανάπτυξης, υποβάθμισης, επικινδυνότητας).
- Μοντέλα προειδοποίησης (υποβάθμισης, επικινδυνότητας).
- Μοντέλα πρόληψης (υποβάθμισης, επικινδυνότητας).

Βιβλιογραφία
Bonham, Carter, G., 1994. “Geographic Information Systems for Geoscientists: Modelling with GIS. Pergamon – Elsevier, Oxford, U.K.
Smardon, R., Palmer, J., Felleman, J., 1986. Foundations for visual project analysis. John Wiley & Sons, New York. U.S.A.
Hanna, K., Culpepper, B., 1998. GIS and site design. Van Nostrand Reinhold, New York, U.S.A.

45. Τίτλος μαθήματος: ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ – ΤΕΧΝΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ
Τύπος μαθήματος : Θεωρητικό
Εβδομαδιαίες ώρες : 3 ώρες θεωρία
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : ΣΤ΄, Ζ΄
Επίπεδο μαθήματος : Επιλογής υποχρεωτικό (Ε)
Προαπαιτούμενα : Όχι
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Να αποκτήσει ο σπουδαστής τις απαραίτητες γνώσεις σχετικά με τον τρόπο οργάνωσης τεχνικών και γεωτεχνικών γραφείων, τις αρχές σύνταξης μελετών παραγωγική ανθοκομίας, αρχιτεκτονικής τοπίου και περιβάλλοντος και την νομοθεσία που διέπει τα τεχνικά έργα και το περιβάλλον.

Περιγραφή μαθήματος
- Οργάνωση και διοίκηση τεχνικού γραφείου Αρχιτεκτονικής Τοπίου. Οργάνωση και διοίκηση γεωτεχνικού γραφείου.
- Σύνταξη μελετών Αρχιτεκτονικής Τοπίου και Κηποτεχνίας.
- Σύνταξη γεωτεχνικών μελετών με έμφαση στα αντικείμενα που σχετίζονται με την επιχειρηματική Ανθοκομία.
- Μητρώα εγγραφής και εμπειρίας μελετητών και κατασκευαστών δημοσίων έργων.
- Νομοθεσία δημοσίων έργων (δημοπρασίες, μέτρα ασφαλείας, πρόληψη ατυχημάτων, ευθύνες και κυρώσεις).
- Νομοθεσία περιβάλλοντος.- Περιβαλλοντικές μελέτες.

Βιβλιογραφία
Καρακώστας, Κ. Επαγγελματικές Μελέτες – Τεχνική Νομοθεσία. Διδακτικές Σημειώσεις. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, 1999.
Clamp, H., 1988. “Landscape Professional Practice. Grower Technical Press Ltd., Hants, U.K.
Rogiers, W., 1999. “The Professional Practice of Landscape Architecture. John Wiley & Sons, New York, U.S.A.
Σολδάτος, Δ., 1998. Δημόσια Έργα – Ανάθεση Μελετών. Εκδόσεις Μ. Δημόπουλου, Αθήνα..

46. Τίτλος μαθήματος: ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΟΠΙΟΥ
Τύπος μαθήματος : Θεωρητικό
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 4 ώρες θεωρία
Διδακτικές μονάδες : 7
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Ζ΄
Επίπεδο μαθήματος : Επιλογής υποχρεωτικό (Δ.Ο.Ν.Α.)
Προαπαιτούμενα : Όχι
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Εισαγωγή στους καθοριστικούς κοινωνικούς παράγοντες που επιδρούν στο ανθρωπογενές περιβάλλον.

Περιγραφή μαθήματος : Οι φοιτητές εξετάζουν ιστορικές καταβολές (19ος αιώνας) που έχουν επηρεάσει τα σημερινά σχεδιαστικά εφαρμοσμένα περιβάλλοντα, τις μεθόδους κατασκευαστικής αξιολόγησης του παρελθόντος και οικιοποιούνται σχεδιαστικά κριτήρια για συγκεκριμένες χρήσεις γης. Από τους φοιτητές απαιτείται να αξιολογήσουν τους κοινωνικούς παράγοντες έργων Αρχιτεκτονικής Τοπίου ιστορικής σημασίας.

Βιβλιογραφία
Hall, E., 1982. The Hidden Dimension. Anchor Books, New York, U.S.A.
Greenble, B., 1981. “Spaces: Dimensions of the Human Landscape. Yale University Press, New Haven, U.S.A.
Tandy, CRV. et.al., 1966. Landscape and human life. Djambatan, Amsterdam.
Lucas, P.H.C., 1992. Protected Landscapes. A guide for policy – makers and planners. Chapman Hall, London.

47. Τίτλος μαθήματος : ΓΕΩΡΓΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Τύπος μαθήματος : Θεωρητικό
Εβδομαδιαίες ώρες : 3 ώρες θεωρία
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : ΣΤ΄, Ζ΄
Επίπεδο μαθήματος : Επιλογής Υποχρεωτικό (Δ.Ο.Ν.Α.)
Προαπαιτούμενα : Όχι
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Το μάθημα αποσκοπεί στην κατανόηση των βασικών αρχών της οικονομίας και της εφαρμογής αυτών στον γεωργικό τομέα της παραγωγής, ώστε οι απόφοιτοι να είναι σε θέση αφενός μεν να αντιλαμβάνονται το πλαίσιο εντός του οποίου λειτουργεί μία ανθοκομική επιχείρηση και αφετέρου να υπολογίζουν τις δαπάνες για κάθε μορφής συντελεστή παραγωγής της γεωργικής επιχείρησης.

Περιγραφή μαθήματος
Αντικείμενο, ιστορική εξέλιξη, βασικές έννοιες της οικονομίας. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γεωργικής οικονομίας. Γεωργική επανάσταση και αγροτική τεχνολογία, αγροτική ανάπτυξη και συσχέτιση με οικονομική ανάπτυξη. Παραγωγή – προσφορά αγροτικών προϊόντων. Συντελεστές παραγωγής. Δαπάνες αγροτικής παραγωγής: α) σταθερές δαπάνες, αποσβέσεις, τόκοι, συντήρηση, ασφάλιση, φόρος. β) μεταβλητές δαπάνες. Εκτίμηση των κεφαλαίων της γεωργικής επιχείρισης. Κόστος παραγωγής γεωργικών προϊόντων. Υπολογισμός κόστους προϊόντος. Διάθεση αγροτικών προϊόντων. Ζήτηση αγροτικών προϊόντων. Αγορά και τιμές αγροτικών προϊόντων. Αγροτικό εισόδημα. Αγροτική πολιτική (έννοια, φορείς, σκοποί, μέσα και προγραμματισμός αγροτικής πολιτικής). Κοινή αγροτική πολιτική της Ε.Ε.

Βιβλιογραφία
Θεοφανίδης, Σ., 1986. Αγροτική Οικονομική. Θεωρητική Ανάλυση και πολιτική. Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα.
Ξεκαλάκης, Μ. Τεχνικοοικονομική Ανάλυση στη Γεωργία. Σημειώσεις ΤΕΙ Ηρακλείου.
Κιτσοπανίδης, Γ.Ι., Καμενίδης, Χ.Θ., 1997. Αγροτική Οικονομική. Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη.

48.Τίτλος μαθήματος : ΟΡΓΑΝΩΣΗ & ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΑΝΘΟΚΟΜΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ
Τύπος μαθήματος : Θεωρητικό
Εβδομαδιαίες ώρες : 3 ώρες θεωρία
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : ΣΤ΄, Ζ΄
Επίπεδο μαθήματος : Επιλογής Υποχρεωτικό (Δ.Ο.Ν.Α.)
Προαπαιτούμενα : Γεωργική Οικονομία
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Σκοπός είναι να δοθούν στους σπουδαστές του τμήματος Α.Α.Τ. κάποιες εξειδικευμένες γνώσεις πάνω σε θέματα διοίκησης, οργάνωσης και αναδιοργάνωσης των γεωργικών εκμεταλλεύσεων.

Περιγραφή μαθήματος
Επειδή η γεωργία είναι ένας τομέας οικονομικής δραστηριότητας που εντάσσεται στην όλη οικονομία μιας χώρας, η άσκηση της γεωργίας εξετάζεται σε μικροοικονομικό επίπεδο, δηλαδή στην μονάδα που παράγει και που είναι η γεωργική εκμετάλλευση. Στα πλαίσια αυτά θα διδαχθούν τα παρακάτω: Γεωργική εκμετάλλευση. Συντελεστές παραγωγής. Διαδικασία οργάνωσης και διαχείρισης γεωργικών εκμεταλλεύσεων. Διαδικασία λήψης απόφασης ενός γεωργού (manager). Οικονομική ανάλυση συγκεκριμένης γεωργικής εκμετάλλευσης. Παράγοντες που επηρεάζουν την οικονομικότητα ενός κλάδου γεωργικής παραγωγής και την οικονομικότητα μιας γεωργικής εκμετάλλευσης. Μέθοδοι οργάνωσης, αναδιοργάνωσης μιας γεωργικής εκμετάλλευσης.

Βιβλιογραφία
Βελογιάννη, Μ., 1999. Οργάνωση & Διοίκηση Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Κιτσοπανίδης, Γ.Ι. Οικονομική Γεωργικών Εκμεταλλεύσεων.
Stanley. J., 1994. The Nursery& Garden Centre Marketing Manual. Ball Publishing, Batavia, Illinois USA.
Mason . J., 1994 Nursery Management. Ball Publishing, Batavia, Illinois USA

49. Τίτλος μαθήματος : ΕΜΠΟΡΙΑ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ
Τύπος μαθήματος : Θεωρητικό
Εβδομαδιαίες ώρες : 4 ώρες θεωρία
Διδακτικές μονάδες : 7
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : Ζ΄
Επίπεδο μαθήματος : Επιλογής Υποχρεωτικό (Δ.Ο.Ν.Α.)
Προαπαιτούμενα : Γεωργική Οικονομία
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Το μάθημα έχει σκοπό να παράσχει στους σπουδαστές το αναγκαίο υπόβαθρο γνώσεων σχετικά με την εμπορία (marketing) των αγροτικών προϊόντων στις ελληνικές και τις διεθνείς αγορές με έμφαση στις ιδιαιτερότητες της εμπορίας των ανθοκομικών προϊόντων.

Περιγραφή μαθήματος
Βασικές έννοιες και ορισμοί. Γενικά για το marketing. Ιδιαιτερότητες στην εμπορία των γεωργικών προϊόντων. Ποιότητα και εμπορία αγροτικών προϊόντων. Σημασία συσκευασίας, τυποποίησης, λοιπών μετασυλλεκτικών χειρισμών και μεταφοράς στην εμπορία των αγροτικών προϊόντων. Διαμόρφωση τιμής ενός γεωργικού προϊόντος. Φορείς εμπορίας και πώλησης. Είδη αγορών αγροτικών προϊόντων. Ανταγωνισμός, Νόμος ζήτησης και προσφοράς γεωργικών προϊόντων. Επίδραση των υποδομών μεταφοράς, συντήρησης και αποθήκευσης των γεωργικών προϊόντων στην εμπορία τους. Πληροφόρηση καταναλωτή, έρευνα αγοράς, διαφήμιση αγροτικών προϊόντων. Ανάλυση συμπεριφοράς καταναλωτή. Κατάρτιση σχεδίου marketing αγροτικών προϊόντων. Διεθνές εμπόριο αγροτικών προϊόντων. Επίδραση υπερεθνικών ρυθμίσεων και διεθνών συμφωνιών (ΚΑΠ,GATT) στην εμπορία των αγροτικών προϊόντων και την διαμόρφωση των τιμών.

Βιβλιογραφία
Βελογιάννη, Μ., 1999. Εμπορία Αγροτικών προϊόντων. Διδακτικές Σημειώσεις.
Γαλάνης, Β. Αγροτικό μαρκετινγκ.
Stanley. J., 1994. The Nursery& Garden Centre Marketing Manual. Ball Publishing, Batavia, Illinois USA.

50. Τίτλος μαθήματος : ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ
Τύπος μαθήματος : Θεωρητικό
Εβδομαδιαίες ώρες : 3 ώρες θεωρία
Διδακτικές μονάδες : 5
Τυπικό εξάμηνο διδασκαλίας : ΣΤ΄, Ζ΄
Επίπεδο μαθήματος : Επιλογής Υποχρεωτικό (Δ.Ο.Ν.Α.)
Προαπαιτούμενα : Όχι
Σκοπός και στόχοι του μαθήματος: Να εξοικειωθεί ο σπουδαστής με τις βασικές έννοιες της λογιστικής επιστήμης, ώστε να μπορεί να αντιλαμβάνεται τα λογιστικά δεδομένα μιας επιχείρησης

Περιγραφή μαθήματος
Περιουσία επιχείρησης. Απογραφή. Ισολογισμοί. Έσοδα. Έξοδα. Ακαθάριστη πρόσοδος. Κέρδος. Τήρηση λογαριασμών. Ημερολόγια. Ισοζύγια. Αποσβέσεις. Μικτοί λογαριασμοί. Κόστος υπηρεσιών πάγιων περιουσιακών στοιχείων. Ενιαίο λογιστικό σχέδιο. Εφαρμογή αρχών λογιστικής σε τυπικές ανθοκομικές μονάδες και σε γραφεία ή εταιρείες έργων αρχιτεκτονικής τοπίου.

Βιβλιογραφία
Μαζέτας, Δ., 1999. Σημειώσεις Λογιστικής. Έκδοση ΤΕΙ Ηπείρου, Άρτα.
Κιτσοπανίδης, Γ. Γεωργική Λογιστική.